ਕੀ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਦੇ ਆਗੂ ਖ਼ੁਦਗਰਜ਼, ... - ਡਾ. ਦਿਲਗੀਰ

ਕੀ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਦੇ ਆਗੂ ਖ਼ੁਦਗਰਜ਼, ਬੁਜ਼ਦਿਲ ਅਤੇ ਬੇਗ਼ੈਰਤ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ? -

ਡਾ. ਹਰਜਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਦਿਲਗੀਰ

ਮਈ 2009 ਵਿਚ ਵਿਆਨਾ, ਆਸਟਰੀਆ ਵਿਚ ਗੁਰੁ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਬੇਅਦਬੀ ਰੋਕਣ ਵਾਸਤੇ ਤਲੀ 'ਤੇ ਜਾਨਾਂ ਰੱਖ ਕੇ ਗਏ ਅਤੇ ਜ਼ੁਲਮ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋਏ ਸਿੱਖ ਯੋਧਿਆਂ ਬਾਰੇ ਬੀਤੇ ਦਿਨ ਜੁਲਾਈ 2009 ਵਿਚ ਸ: ਪਰਮਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸਰਨਾ ਨੇ ਆਵਾਜ਼ ਉਠਾਈ ਸੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇਸ ਕਲਮਜ਼ਾਰ (ਡਾ: ਦਿਲਗੀਰ) ਨੇ ਵਿਆਨਾ ਦੀ ਘਟਨਾ ਤੋਂ ਦੋ ਦਿਨ ਮਗਰੋਂ (ਮਈ ਵਿਚ) ਹੀ ਇਕ ਬਿਆਨ ਵਿਚ ਆਸਟਰੀਆ ਦੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਦੀ ਕਾਰਵਾਈ ਬਾਰੇ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਕੋਈ ਵੀ ਸੱਚਾ ਸਿੱਖ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਇੰਞ ਹੀ ਕਰਦਾ। ਮੇਰਾ ਬਿਆਨ ਲਾਉਣ ਲੱਗਿਆਂ ਉਦੋਂ ਪੰਜਾਬ ਦੀਆਂ ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ ਡਰ ਗਈਆਂ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਇਸ ਗ਼ਲਤੀ ਨੇ ਇਸ ਘਟਨਾ ਨੂੰ ਜ਼ਾਤ-ਪਾਤ ਦਾ ਮਸਲਾ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ, ਜਦ ਕਿ ਇਹ ਗੁਰੁ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਅਦਬ ਦਾ ਸਵਾਲ ਸੀ। ਆਸਟਰੀਆ ਦੇ ਸਿੱਖਾਂ ਨੇ ਗੁਰੁ ਦਾ ਅਦਬ ਸਤਿਕਾਰ ਬਚਾਉਣ ਵਾਸਤੇ ਐਕਸ਼ਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਬੇਪਨਾਹ ਤਸ਼ੱਦਦ ਸਹਾਰਿਆ।

ਪਰ ਅਫ਼ਸੋਸ ਹੈ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਦੇ ਚੌਧਰੀ ਅਖਵਾਉਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ 'ਤੇ। ਚਾਹੀਦਾ ਤਾਂ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਐਕਸ਼ਨ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗੁਰੂ ਵਾਸਤੇ ਸ਼ਰਧਾ ਕਾਰਨ ਕਬੂਲ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਐਕਸ਼ਨ ਸੁੱਖਾ ਸਿੰਘ - ਮਹਿਤਾਬ ਸਿੰਘ, ਬਾਬਾ ਦੀਪ ਸਿੰਘ, ਬੇਅੰਤ ਸਿੰਘ, ਸਤਵੰਤ ਸਿੰਘ ਵਰਗਾ ਸੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਗੁਰਧਾਮ ਦੀ ਬੇਅਦਬੀ ਸਹਿਣ ਨਾ ਕਰਦਿਆਂ ਕਾਰਨਾਮਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਪਰ ਬੇਹੱਦ ਸ਼ਰਮ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ (ਮੇਰੇ ਅਤੇ ਪਰਮਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸਰਨਾ ਤੋਂ ਸਿਵਾ) ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਿੱਖ ਚੌਧਰੀ ਜਾਂ ਜਥੇਬੰਦੀ ਨੇ ਜ਼ਬਾਨ ਨਹੀਂ ਖੋਲ੍ਹੀ। ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੋਟਾਂ ਦਾ ਡਰ ਸੀ ਤੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਦਲਿਤਾਂ ਦੀ ਵਿਰੋਧਤਾ ਦਾ। ਤਵਾਰੀਖ਼ ਲਿਖੇਗੀ ਕਿ ਗੀਦੀ ਆਗੂਆਂ ਨੇ ਸ਼ਰਮਨਾਕ ਹਰਕਤ ਕੀਤੀ ਸੀ ਜਿਸ ਦੀ ਮੁਆਫ਼ੀ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ।

ਇਸ ਤੋਂ ਵੀ ਵੱਡੀ ਅਫ਼ਸੋਸਨਾਕ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਹੁਣ ਜਦੋਂ ਪਰਕਾਸ਼ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਨੇ ਪਰਮਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸਰਨਾ (ਉਸ ਨੂੰ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਕਮੇਟੀ ਦੀ ਚੋਣ ਤੋਂ ਪਿੱਛੇ ਹਟਾਉਣ ਵਾਸਤੇ) ਦੇ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਮੁਜ਼ਾਹਰਿਆਂ ਦਾ ਡਰਾਮਾ ਕਰਵਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਹੈ ਤਾਂ ਵੀ ਸਿੱਖ ਚੌਧਰੀ ਚੁੱਪ ਹਨ। ਕਿਸੇ ਅਕਾਲੀ ਦਲ, ਦਲ ਖਾਲਸਾ, ਖਾਲਸਾ ਪੰਚਾਇਤ, ਸਿੱਖ ਸਟੂਡੈਂਟ ਫ਼ੈਡਰੇਸ਼ਨ, ਮਿਸ਼ਨਰੀ ਜਥੇਬੰਦੀ, ਖਾੜਕੂ ਅਖਵਾ ਕੇ ਖ਼ੁਸ਼ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਜਾਂ ਵਿਦਵਾਨ ਨੇ ਪਰਮਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸਰਨਾ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿਚ ਇਕ ਵੀ ਬਿਆਨ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ (ਕੁਝ ਆਮ ਵਰਕਰਾਂ ਦੇ ਬਿਆਨ ਜ਼ਰੂਰ ਆਏ ਹਨ ਜਾਂ 5.8.2008 ਦੇ ਸਪੋਕਸਮੈਨ ਵਿਚ ਬਲਦੇਵ ਸਿੰਘ ਸਰਸਾ ਦਾ ਬਿਆਨ ਹੈ)। ਇਹ ਹੋਰ ਵੀ ਸ਼ਰਮਨਾਕ ਹੈ ਕਿ ਜਦ ਇਨ੍ਹਾਂ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਨੂੰ ਜ਼ਰਾ ਮਾਸਾ ਵੀ ਪੀੜ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਸਰਨਾ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਬਹੁੜੀ ਕਰਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਇਨ੍ਹਾਂ ਚੌਧਰੀਆਂ ਦੀ ਫ਼ਰਾਮੋਸ਼ੀ ਵੀ ਹੈ। (ਇੱਥੇ ਇਹ ਸਪਸ਼ਟ ਕਰਨਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਪਰਮਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸਰਨਾ ਦੀ ਹਰ ਗੱਲ ਨਾਲ ਇਕ ਰਾਏ ਨਹੀਂ ਹਾਂ ਪਰ ਇਸ ਨੁਕਤੇ ਸਬੰਧੀ ਹਰ ਸੱਚਾ ਸਿੱਖ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹੈ)।

ਪਰ ਇਹ ਕੋਈ ਨਵੀਂ ਗੱਲ ਨਹੀਂ! ਪਿਛਲੇ ਕੁਝ ਦਹਾਕਿਆਂ ਤੋਂ ਬਹੁਤੇ (ਸਾਰੇ ਨਹੀਂ) ਸਿੱਖ ਆਗੂ ਖ਼ੁਦਗਰਜ਼, ਬੁਜ਼ਦਿਲ ਤੇ ਬੇਗ਼ੈਰਤ ਹੋ ਗਏ ਹਨ। ਉਹ ਸਿਰਫ਼ ਆਪਣੀ ਗਰਜ਼ ਤਕ ਹੀ ਮਹਿਦੂਦ ਹਨ। ਜਦ ਕਿਸੇ ਸਿੱਖ ਆਗੂ ਨਾਲ ਧੱਕਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਚੁਪ ਵੱਟੀ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਇਹ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਕਿ ਅਗਲੀ ਵਾਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਵੀ ਆ ਸਕਦੀ ਹੈ। 1996 ਵਿਚ ਬਾਦਲ ਨੇ ਅਮਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨਾਲ ਧੱਕਾ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਟੌਹੜਾ, ਰਵੀ ਇੰਦਰ ਸਿੰਘ, ਬਰਨਾਲਾ, ਕੁਲਦੀਪ ਸਿੰਘ ਵਡਾਲਾ ਤੇ ਹੋਰ ਸਾਰੇ ਚੁਪ ਰਹੇ। ਇਸ ਮਗਰੋਂ 1998 ਵਿਚ ਜਦ ਬਾਦਲ ਨੇ ਟੌਹੜੇ ਨਾਲ ਧੱਕਾ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਜਗਦੇਵ ਸਿੰਘ ਤਲਵੰਡੀ, ਰਵੀ ਇੰਦਰ ਸਿਘ ਚੁਪ ਰਹੇ। ਜਦ ਉਸ ਨੇ ਰਵੀ ਇੰਦਰ ਨਾਲ ਧੱਕਾ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਬਾਕੀ ਚੁਪ ਰਹੇ। ਨਤੀਜਾ ਇਹ ਨਿਕਲਿਆ ਕਿ ਬਾਦਲ ਇਕ ਇਕ ਕਰ ਕੇ ਸਭ ਨੂੰ ਨੁੱਕਰੇ ਲਾਉਂਦਾ ਗਿਆ ਤੇ ਅਖ਼ੀਰ ਸਭ ਦਾ ਮਾਲਕ ਬਣ ਬੈਠਾ। ਹੁਣ ਬਾਦਲ ਦਲ ਵਿਚ ਕਿਸੇ ਦੀ ਕੋਈ ਵੁੱਕਤ ਨਹੀਂ। ਸਭ ਛੋਟੇ ਦਰਜੇ ਦੇ ਚਮਚੇ, ਜਮੂਰੇ ਤੇ ਕਤੂਰੇ ਹਨ; ਉਹ ਸਭ ਨੂੰ ਜ਼ਰਾ ਮਾਸਾ ਟੁੱਕਰ ਪਾ ਦੇਂਦਾ ਹੈ।

ਪਿਛਲੇ 30 ਸਾਲ ਦੀ ਸਿੱਖ ਜੱਦੋਜਹਿਦ ਤੇ ਸਾਕਿਆਂ ਵਿਚ (1978 ਤੋਂ 2009 ਤਕ) ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਸਿੱਖਾਂ ਨਾਲ ਧੱਕਾ ਹੋਇਆ, ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਨੇ ਜਾਨਾਂ ਵਾਰੀਆਂ ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਂ 'ਤੇ ਕਰੋੜਾਂ ਰੁਪੈ ਇਕੱਠੇ ਕਰ ਕੇ ਹਜ਼ਮ ਕਰ ਜਾਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਕਦੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਟੱਬਰਾਂ ਦੀ ਸਾਰ ਨਹੀਂ ਲਈ; ਉਹ ਰੁਲ ਰਹੇ ਹਨ। ਇਹ ਬੜਾ ਸ਼ਰਮਨਾਕ ਹੈ; ਭਲਕ ਨੂੰ ਕੌਮ ਵਾਸਤੇ ਕੌਣ ਕੁਰਬਾਨੀ ਕਰੇਗਾ। ਇਸ ਮਜ਼ਮੂਨ ਵਿਚ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ। ਪਰ ਜੋ ਨੀਚਤਾ ਰਣਜੀਤ ਰਾਣਾ, ਡਾ:ਗੁਰਦੀਪ ਜਗਬੀਰ, ਕੁਲਦੀਪ ਚਹੇੜੂ, ਜੋਗਾ ਸਿੰਘ, ਅਗਿਆਨੀ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਚਮਚਿਆਂ ਨੇ ਕੀਤੀ ਉਸ ਸ਼ਰਮਨਾਕ ਕਰਤੂਤ ਸਬੰਧੀ ਕਿਸੇ ਸਿੱਖ ਦੀ ਜ਼ਬਾਨ ਨਹੀਂ ਖੁਲ੍ਹੀ। ਮੈਂ ਤਾਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਪਾਪੀਆਂ ਬਾਰੇ ਇਹੀ ਕਹਿੰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਪਾਪੀ ਕੇ ਮਾਰਨੇ ਕੋ ਪਾਪ ਮਹਾਂਬਲੀ ਹੈ। ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਦਾ ਇਕ ਸ਼ਬਦ ਹੈ:

ਜਾਮ ਗੁਰੁ ਹੈ ਵਲਿ ਲਖ ਬਾਹੇਂ ਕਿਆ ਕੀਜੈ॥

ਇੰਞ ਹੀ ਡਾਕਟਰ ਹਰਸ਼ਿੰਦਰ ਕੌਰ ਨਾਲ ਜੋ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਉਸ ਬਾਰੇ ਸਿੱਖ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਤੇ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਦੀ ਚੁੱਪ ਵੀ ਬੇਹੱਦ ਸ਼ਰਮਨਾਕ ਹੈ। ਲਾਅਨਤ ਹੈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕੌਮ ਦਾ ਨੁਮਾਇੰਦਾ ਕਹਿਣ ਵਾਲਿਆ 'ਤੇ! ਹਰਸ਼ਿੰਦਰ ਕੌਰ ਨੇ ਜੋ ਵੀ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕੌਮ ਦੇ ਮੱਥੇ 'ਤੇ ਲੱਗਾ ਦਾਗ਼ ਮਿਟਾਉਣ ਵਾਸਤੇ ਕੀਤਾ; ਕੌਮ ਦਾ ਸਿਰ ਉੱਚਾ ਕਰਨ ਵਾਸਤੇ ਕੀਤਾ; ਆਪਣੇ ਵਾਸਤੇ ਨਹੀਂ।

ਜੇ ਅਜੇ ਵੀ ਕੋਈ ਗ਼ੈਰਤ ਹੇ ਤਾਂ ਥਾਂ ਥਾਂ 'ਤੇ ਆਸਟਰੀਆ ਦੇ ਗ਼ੈਰਤ ਵਾਲੇ ਸਿੱਖਾਂ ਦੀ ਕੁਰਬਾਨੀ, ਪਰਮਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸਰਨਾ ਅਤੇ ਹਰਸ਼ਿੰਦਰ ਕੌਰ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿਚ ਜੇ ਮੁਜ਼ਾਹਰੇ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਤਾਂ ਮੀਟਿੰਗਾਂ, ਸੈਮੀਨਾਰ, ਬਿਆਨ, ਮਤੇ ਤਾਂ ਪਾਸ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ। ਜੇ ਸਿੱਖ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਹੁਣ ਵੀ ਇਸ ਚੈਲੰਜ ਮਗਰੋਂ ਵੀ ਗੁਰੂ ਦੇ ਅਦਬ ਵਾਸਤੇ ਜੂਝਣ ਵਾਲੇ (ਆਸਟਰੀਆ ਦੇ ਸਿੱਖ), ਇਨ੍ਹਾਂ ਜ਼ਿੰਦਾ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਦੀ ਬਾਂਹ ਫੜਨ ਵਾਲੇ (ਪਰਮਜੀਤ ਸਿੰਘ), ਯੂ.ਐਨ. ਓ. ਵਿਚ ਸਿੱਖਾਂ ਦੀ ਪੱਗ ਬਚਾਉਣ ਵਾਲੀ (ਹਰਸ਼ਿੰਦਰ ਕੌਰ) ਵਾਸਤੇ ਹਾਅ ਅਤੇ ਹਮਦਰਦੀ ਦਾ ਨਾਅਰਾ ਨਹੀਂ ਲਾਉਂਦੇ ਤਾਂ ਕੱਲ ਨੂੰ ਕੌਮ ਵਾਸਤੇ ਬੋਲਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਬਚੇਗਾ।

ਜੇ ਬੁਜ਼ਦਿਲ ਹੋ ਤਾਂ ਕੌਮ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਛੱਡ ਦਿਓ; ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਤਵਾਰੀਖ਼ ਤੁਹਾਨੂੰ ਗੀਦੀ, ਬੁਜ਼ਦਿਲ, ਖ਼ੁਦਗਰਜ਼, ਦੰਭੀ, ਬੇਗ਼ੈਰਤ ਕਹੇਗੀ। ਆਸ ਹੈ ਆਪ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਅਖਵਾਉਣਾ ਚਾਹੋਗੇ।

ਅਜ ਬੇਹਯਾ, ਬੁਜ਼ਦਿਲ, ਖ਼ੁਦਗਰਜ਼ ਚੌਧਰੀ ਚੁਪ ਕਰ ਕੇ ਚਾਦਰ ਤਾਣ ਕੇ ਸੁੱਤੇ ਹੋਏ ਹਨ। ਇਹ ਸ਼ਰਮਨਾਕ ਹੈ। ਕੀ ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਲੋਕ ਬਾਦਲ ਕੋਲੋਂ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਕਮੇਟੀ ਖੋਹ ਲੈਣਗੇ? ਜੇ ਇਹੀ ਵਤੀਰਾ ਹੈ ਤਾਂ ਸੁਫ਼ਨੇ ਵਿਚ ਵੀ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਕਮੇਟੀ ਦੀਆਂ ਚੋਣਾਂ ਜਿੱਤਣ ਦਾ ਨਾ ਸੋਚਣ।

ਇੰਟਰਨੈੱਟ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦਾ ਲੇਖ ਲਿੰਕ

... ਅੱਗੇ ਪੜ੍ਹੋ

ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਵੱਖ ਵੱਖ ਜਾਤੀਆਂ ਦਾ ... - ਜਸਪਾਲ ਸਿੰਘ ਬੈਂਸ

ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਵੱਖ ਵੱਖ ਜਾਤੀਆਂ ਦਾ ਇਕ ਗੁਲਦਸਤਾ ਹੈ - ਜਸਪਾਲ ਸਿੰਘ ਬੈਂਸ
ਡਾ ਅੰਬੇਦਗਰ ਵੈਲਫ਼ੇਅਰ ਸੁਸਾਇਟੀ ਇਟਲੀ ਵਲੋਂ ਕੀਤੇ, ਇਕ ਸਮਾਗਮ ਵਿੱਚ ਕਨੇਡਾ ਦੀ ਰਹਿਣਵਾਲੀ ਬੀਬੀ ਕਮਲੇਸ਼ ਅਹੀਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਭਾਸ਼ਨ ਦੁਰਾਨ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਅਤੇ ਖਾਲਸਾ ਪੰਥ ਤੇ ਗੰਭੀਰ ਹਮਲਾ ਕਰਦਿਆਂ, ਗੁਰੁ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਅਤੇ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਮਾਹਾਰਾਜ ਜੀ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤ ਸਿੱਖੀ ਨੂੰ ਭਗਤ ਰਵੀਦਾਸ ਜੀ ਮਾਹਾਰਾਜ ਅਤੇ ਬੋਧੀ ਧਰਮ ਦਾ ਮਿਲਗੋਬਾ ਦਸਿਆ ਹੈ।

ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਸਾਰੇ ਧਰਮ ਹੀ ਸਤਿਕਾਰ ਦੇ ਪਾਤਰ ਹਨ। ਅਸੀ ਮਨੁਖ ਕਿਸੇ ਵੀ ਧਰਮ ਤੋਂ ਚੰਗਾ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕਰਕੇ ਚੰਗਾ ਜੀਵਨ ਬਤੀਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ। ਜਿਸ ਨਾਲ ਸਾਡੇ ਗੁਆਂਢੀਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਸਾਡੇ ਜੀਵਨ ਰਾਹ ਤੋਂ ਖੁਸ਼ਬੂਅ ਆ ਸਕੇ। ਫ਼ਿਰ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਤਾਂ ਸਰਬੱਤ ਦੇ ਭਲੇ ਦਾ ਧਰਮ ਹੈ। ਇਸ ਨੇ ਗਰੀਬ ਅਤੇ ਨਿਤਾਣੇ ਦੀ ਰਖਿਆ ਕਰਨੀ ਹੈ। ਸਿੱਖ ਇਤਿਹਾਸ ਇਸ ਦੀਆਂ ਅਨੇਕਾਂ ਉਦਾਹਰਣਾ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਪਿਆ ਹੈ।

ਇਸ ਨੇ ਨਾ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਤੇ ਜੁਲਮ ਕੀਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਜੁਲਮ ਸਹਿਆ ਹੈ। ਆਪਣੀ ਖੁਸ਼ੀ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਇਹ ਆਪਣਾ ਸਰਬੰਸ ਤੱਕ ਕੁਰਬਾਨ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਜਦੋਂ ਜਾਲਮ ਜੁਲਮ ਕਰਦਾ ਹਟਦਾ ਨਹੀ, ਤਾਂ ਇਸ ਦੀ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਤਿੱਖੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਫ਼ਿਰ ਜਿਵੇਂ ਅਠਾਰਵੀ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਹੁਣੇ ਹੀ ਵੀਹਵੀ ਸਦੀ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਇਸ ਨੂੰ ਕੁਝ ਕਰਨ ਲਈ ਸਮੇਂ ਦੇ ਗਲਤ ਲੋਕ ਵੰਗਾਰ ਪਾ ਬੈਠਦੇ ਹਨ। ਜਿਸ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਤਬਾਹੀ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਰਾਜਸੀ ਖਿਚੋਤਾਣ ਵੀ।

ਇਸ ਇਟਲੀ ਵਾਲੇ ਯੂ ਟਿਉਬ ਫ਼ੰਕਸ਼ਨ ਦੀਆਂ ਟੇਪਾਂ ਵਿੱਚ ਬੀਬੀ ਕਮਲੇਸ਼ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕਿਸੇ ਗੁਮਨਾਮ ਕਵੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਇੰਦਰਾ ਮਹਾਨ ਸੀ। ਜਿਸ ਨੇ ਗੰਦੇ ਸਿੰਘਾਂ ਨੂੰ ਸਬਕ ਸਿਖਾਇਆ ਹੈ। ਪਰ ਕਵੀ ਜੀ ਕਿੰਨੇ ਹੋਛੇ ਅਤੇ ਬੇਵਕੂਫ਼ ਸਾਬਤ ਹੋਏ ਹਨ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਅਸਲੀਅਤ ਸਮਝ ਹੀ ਨਹੀ ਆਈ। ਅਜਿਹੇ ਫ਼ਿਰਕੂ ਸੋਚ ਵਾਲੇ ਕਵੀ ਸਮਾਜ ਦਾ ਵਿਗਾੜ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਸੁਆਰ ਕੁਝ ਨਹੀ ਸਕਦੇ। ਇੰਦਰਾ ਇਕ ਲੋਕਤੰਤਰ ਦੇਸ ਦੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਸੀ। ਨਾ ਕਿ ਕੋਈ ਮਾਹਰਾਣੀ! ਜਿਸ ਨੇ ਤਲਵਾਰ ਦੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਮੱਧ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਰਾਜ ਬਣਾਇਆ ਸੀ। ਤੇ ਉਥੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਧਰਮ ਦਾ ਸਮਾਜ ਰਹਿ ਨਹੀ ਸੀ ਸਕਦਾ। ਇੰਦਰਾ ਲੋਕਤੰਤਰ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਲੋਕ ਵੋਟਾਂ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਬਣੀ ਸੀ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਹਰੇਕ ਧਰਮ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਹੱਕਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਸੀ। ਪਰ ਅਜਿਹਾ ਹੋ ਨਾ ਸਕਿਆ। ਸਗੋਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨੂੰ ਤੋੜ ਕੇ ਫ਼ਿਰਕਾਪ੍ਰਸਤੀ ਦੀ ਖੇਡ ਖੇਡੀ। ਜਿਸ ਦਾ ਖਮਿਆਜ਼ਾ ਉਸ ਨੇ, ਪੰਜਾਬ ਨੇ ਅਤੇ ਹਿੰਦੋਸਤਾਨ ਨੇ ਭੁਗਤਿਆ। ਹਜਾਰਾਂ ਗਰੀਬ ਇਨਸਾਨ ਸਰਕਾਰੀ ਅਤੇ ਗੈਰ ਸਰਕਾਰੀ ਦਹਿਸ਼ਤ ਸਮੇਂ ਮਾਰੇ ਗਏ। ਲੱਖਾਂ ਕਰੋੜਾਂ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋਇਆ। ਪਰ ਖਟਿਆ ਕੁਝ ਨਾ।

ਇੰਦਰਾ ਦੀ ਮੌਤ ਉਪਰੰਤ, ਕਾਂਗਰਸ ਦੇ ਲੀਡਰਾਂ ਨੇ ਦਿਲੀ ਵਿੱਚ ਅਣਭੋਲ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਕਰਕੇ ਮਾਰ ਮਕਾਇਆ ਕਿ ਉਹ ਸ਼ਕਲ ਸੂਰਤ ਤੋਂ ਸਿੱਖ ਸਨ। ਅਜਿਹੀ ਦਰਿੰਦਗੀ ਹਿੰਦੋਸਤਾਨ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਅਹਿਮਦ ਸ਼ਾਹ ਦੁਰਾਂਨੀ ਦੇ ੧੭੩੯ ਵਾਲੇ ਕਤਲੇਆਮ ਨਾਲ ਹੀ ਜੋੜੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਦੁਰਾਨੀ ਨੇ ਸਾਰੇ ਦਿਲੀ ਨਿਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਕਤਲ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮੁਸਲਮਾਨ ਹਿੰਦੂ ਦੋਵੇ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ। ਪਰ ਕਾਗਰਸ ਤਾਂ ਇਸ ਜੁਲਮ ਵਿੱਚ ਅਠਾਰਵੀ ਸਦੀ ਦੇ ਇਸ ਕਤਲੇਆਮ ਨੂੰ ਵੀ ਮਾਤ ਪਾ ਗਈ ਸੀ। ਕਵੀ ਸਾਹਿਬ ਕਾਂਗਰਸ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਹੀ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਜੋ ਸਿੰਘਾ ਦੀ ਹਿੰਦ ਪ੍ਰਤੀ ਕੀਤੀਆਂ ਕੁਰਬਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਭੁਲਕੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣਵਾਦ ਦਾ ਬੀਜ ਬੀਜਣ ਲਈ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਸਾਡੇ ਸਮਾਜ ਦੇ ਗਰੀਬ ਨਿਤਾਣੇ ਅਤੇ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਅਖੌਤੀ ਉਚ ਜਾਤੀਆਂ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਬਣਦੇ ਆ ਰਹੇ, ਵਿਚਾਰੇ ਦਲਿਤਾਂ ਨੂੰ ਭੜਕਾ ਕੇ ਦੁਬਾਰਾ ਖਰਾਬ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ।

ਜਿਸ ਦੀ ਤਾਜਾ ਉਦਾਹਰਣ ਹੁਣੇ ਜਲੰਧਰ ਅਤੇ ਦੁਆਬਾ ਰੀਜ਼ਨ ਦੇ ਹੋਰ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਕਸਬਿਆਂ ਅਤੇ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਇਕੱਲੇ ਜੱਟਾਂ ਦੇ ਬਿਜਨਿਸ਼ਜ਼ ਨੂੰ ਜਾਲਣ ਨਾਲ ਦਿੱਤੀ ਹੈ। ਸਭ ਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ ਕਿ ਵਿਆਨਾ ਵਿੱਚ ਸੰਤਾਂ ਦੇ ਕਤਲ ਵਿੱਚ ਦਲਿਤ ਸਿੱਖ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ। ਹਾਲੇ ਇਹ ਤਾਂ ਪਤਾ ਨਹੀ ਲੱਗਾ ਕਿ ਜੱਟ ਕਿੰਨੇ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ?

ਨਵੰਬਰ ੧੯੮੪ ਵਿੱਚ ਹਿੰਦੂ ਕਾਂਗਰਸੀਆਂ ਨੇ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਨੂੰ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਾਇਆ ਸੀ। ਜੋ ਦੁਰਾਨੀ ਦੇ ਕਤਲੇਆਮ ਨਾਲੋਂ ਜਿਆਦਾ ਪੱਖਪਾਤੀ ਸੀ। ਪਰ ਮਈ ੨੦੦੯ ਦਾ ਜੱਟ ਜਲ੍ਹਾਊ ਤਮਾਸ਼ਾ ਉਸ ਨਾਲੋਂ ਭਿਆਨਕ ਸੀ। ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ਼ ਜੱਟਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ। ਪਰ ਉਸ ਜੱਟ ਜਲ੍ਹਾਊ ਭੀੜ ਨੂੰ ਜਲੰਧਰ ਦਾ ਕਾਂਗਰਸੀ ਰਾਜੂ ਨਾਮ ਦਾ ਬੰਦਾ ਲੀਡ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਜੇ ਨਵੰਬਰ ੧੯੮੪ ਦੇ ਸਿੱਖ ਕਤਲੇਆਮ ਦੀ ਜੜ੍ਹ ਐਚ ਐਲ ਕੇ ਭਗਤ ਅਤੇ ਜਗਦੀਸ਼ ਟਾਇਟਲਰ ਵਗੈਰਾ ਸਨ, ਤਾਂ ਜਲੰਧਰ ਵਿੱਚ ੨੭ ਮਈ ਨੂੰ ਜੱਟਾਂ ਵਿਰੁਧ ਉਕਸਾਉਣ ਵਾਲਾ ਕਾਂਗਰਸੀ ਮਨਮੋਹਨ ਸਿੰਘ ਰਾਜੂ (ਰੋਜਾਨਾ ਅਜੀਤ ਜਲੰਧਰ ਦੀ ੨੮ ਮਈ ੨੦੦੯ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਮੁਤਾਬਕ) ਕਿਵੇ ਸਮਾਜ ਦਾ ਦੁਸ਼ਮਨ ਨਾ ਹੋਇਆ? ਇਸ ਨੇ ਰਸਦੇ ਵਸਦੇ ਸਮਾਜ ਵਿਰੁਧ ਭੀੜ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕਰਕੇ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਅਵਗਿਆ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਅਜਿਹੇ ਕਰੀਮੀਨਲ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਕਾਨੂੰਨ ਦੇ ਕਟਹਿਰੇ ਵਿੱਚ ਖੜਾ ਕਰਕੇ ਭਾਰਤੀ ਸੰਵਿਧਾਨ ਧਾਰਾ ਮੁਤਾਬਕ ਸਜਾ ਦੇਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।
ਇਸ ਨੇ ਦੋ ਭਾਈਚਾਰੇ ਜੋ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦਾ ਸਾਥ ਦਿੰਦੇ ਆਏ ਸਨ, ਨੂੰ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਭੜਕਾ ਕੇ ਦੁਸਮਨ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਚਾਲ ਚੱਲੀ ਹੈ। ਚਾਰ ਹਜਾਰ ਮੀਲ ਦੂਰ ਇਕ ਸੰਤ ਦੇ ਕਤਲ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇ ਕਸੂਰਵਾਰ ਠਹਿਰਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ? ਜਿਸ ਖਾਲਿਸਤਾਨੀ ਲੀਡਰ ਨੇ ਸੰਤਾਂ ਦੇ ਕਤਲ ਦੀ ਜਿਮੇਬਾਰੀ ਲਈ ਸੀ, ਉਸ ਬਾਰੇ ਪੱਕਾ ਸਬੂਤ ਕਿਸੇ ਕੋਲ ਨਹੀ ਹੈ। ਇਸ ਮਨਮੋਹਨ ਸਿੰਘ ਰਾਜੂ ਨੂੰ ਕਿਵੇ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਜੱਟ ਹੈ? ਜੱਟਾਂ ਵਿਰੁਧ ਸਾਜਿਸ਼ ਕਾਫ਼ੀ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਬਣਾਈ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਮੌਕਾ ਨਾ ਮਿਲਣ ਕਰਕੇ ਇਹ ਡਲੇਅ ਹੁੰਦੀ ਆਈ ਹੈ। ਵਿਆਨਾ ਕਾਂਡ ਤਾਂ ਇਕ ਪੱਜ ਸੀ।

ਜਿਥੋਂ ਤੱਕ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਜੱਟਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ। ਉਸ ਨਾਲ ਸਾਡੇ ਸਮਾਜ ਦਾ ਕੋਈ ਵੀ ਸਿਆਣਾ ਬੰਦਾ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਨੂੰ ਜੱਟ ਬਰਾਦਰੀ ਨਾਲ ਰਲ੍ਹ ਗੱਡ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦਾ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸਾਡਾ ਪੰਜਾਬੀ ਸਮਾਜ ਹਿੰਦੋਸਤਾਨੀ ਸਮਾਜ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਵੱਧ ਸਿਆਣਾ ਹੈ। ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ਦਲਿਤਾਂ ਤੇ ਜੁਲਮ ਨਹੀ ਕੀਤਾ। ਹਿੰਦੋਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਆਏ ਦਿਨ ਪਿੰਡਾਂ ਦੇ ਪਿੰਡ ਉਚ ਜਾਤੀ ਬ੍ਰਾਹਮਣਾਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਛਲੱਗ ਠਾਕੁਰਾਂ ਵਲੋਂ ਤਬਾਹ ਕੀਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਦਲਿਤਾਂ ਦੀਆਂ ਸੋਹਣੀਆਂ ਲੜਕੀਆਂ ਨੂੰ ਸ਼ਰੇਆਮ ਰੇਪ ਕਰਕੇ ਮਾਰਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।

ਬਿਹਾਰ ਮੱਧ ਪ੍ਰਦੇਸ ਵਗੈਰਾ ਸੂਬਿਆਂ ਵਿੱਚ ਦਲਿਤ ਲੜਕੀਆਂ ਦੇ ਡੋਲੇ ਲੜਕੇ ਦੇ ਘਰ ਜਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਠਾਕੁਰਾਂ ਦੇ ਘਰ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੁਗਲਾ ਵੇਲੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣਾ ਦੀਆਂ ਲੜਕੀਆਂ ਦੇ ਡੋਲ੍ਹੇ ਮੁਗਲ ਚੌਧਰੀਆਂ ਦੇ ਘਰ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਇਹ ਤਾਂ ਖਾਲਸੇ ਦਾ ਕਰਮ ਸੀ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪੱਤ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਨਾਲ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਪਾ ਲਈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅੱਜ ਸ਼ਾਬਾਸ਼ ਦੇਣੀ ਬਣਦੀ ਸੀ। ਪਰ ਉਲਟਾ ਮੌਜੂ ਬਣਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਸੋ ਕਮਲੇਸ਼ ਜੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਕੇ ਖਾਲਸਾ ਪੰਥ ਨੂੰ ਤਗੜਿਆਂ ਕਰੋ। ਜਿਸ ਨੇ ਗਮਾ ਤੋਂ ਰਹਿਤ ਰਾਜ ਬਣਾਉਣਾ ਹੈ। ਜਿਥੇ ਸਮਾਜ ਦੇ ਕਮਜੋਰ ਵਰਗ ਨੇ ਵੀ ਸੁਖ ਭੋਗਣੇ ਹਨ।

ਪਰ ਸਾਨੂੰ ਅਫ਼ਸੋਸ ਨਾਲ ਕਹਿਣਾ ਪੈ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਕਮਲੇਸ਼ ਅਹੀਰ ਨੇ ਨਾ ਤਾਂ ਹਿੰਦੋਸਤਾਨ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਪੜ੍ਹਿਆ ਹੈ ਨਾ ਹੀ ਫ਼ਿਰਕਾਪ੍ਰਸਤੀ ਦੀ ਆੜ ਵਿੱਚ ਸਿੱਖ ਇਤਿਹਾਸ ਪੜ੍ਹਿਆ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੋਲਣ ਦਾ ਅੰਦਾਜ ਅਖੌਤੀ ਬ੍ਰਾਹਮਣਾ ਵਾਲਾ ਹੈ। ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਹੰਕਾਰ ਹੈ। ਸ਼ਾਇਦ ਇਸ ਕਰਕੇ ਕਿ ਉਹ ਕਨੇਡਾ ਵਿੱਚ ਪੱਕੀ ਰਹਿ ਰਹੀ ਹੈ। ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਬੈਠੇ ਲੋਕ, ਇਟਲੀ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤੇ ਕੱਚੇ ਹਨ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਸੁਣਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਹਿ ਰਹੀ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਤਾਂ ਬੇਸਮਝ ਹੋ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਮਝਾਉਣ ਲਈ ਮੈਥੋ ਵਾਰ ਵਾਰ ਤਾਂ ਇਥੇ ਆ ਨਹੀ ਹੋਣਾ। ਕਮਾਲ ਹੈ ਕਿ ਕਮਲੇਸ਼ ਦਸਦੀ ਹੈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਲਿਤਾਂ ਦਾ ਮਸੀਹਾ। ਪਰ ਵਾਰ ਵਾਰ ਆਉਣ ਤੋਂ ਡਰਦੀ ਹੈ।

ਇਕ ਗੱਲ ਇਤਿਹਾਸਕ ਤੌਰਤੇ ਕਹਿਣੀ ਬਣਦੀ ਹੈ, ਜੇ ਨਾ ਲਿਖੀ ਗਈ ਤਾਂ ਕਈਆਂ ਨੂੰ ਅਭਿਮਾਨ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ ਕਿ ਬਾਬਾ ਸਾਹਿਬ ਡਾ ਅੰਬੇਦਗਰ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਜਿਉਣ ਦਾ ਰਾਹ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਪਰ ਜੋ ਕੁਝ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ੧੯੫੦ ਵਾਲੇ ਹਿੰਦੋਸਤਾਨੀ ਸੰਵਿਧਾਨ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਹੈ, ਉਹ ਸਭ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਭਾਰਤੀ ਸੰਵਿਧਾਨ ਦੀ ਧਾਰਾ ੨੫ ਜਿਸ ਨੇ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਦੀ ਨੀਂਦ ਹਰਾਮ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਇਕੱਲੇ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਨਹੀ ਬਲ ਕਿ ਬੋਧੀਆਂ ਅਤੇ ਜੈਨੀਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਜਿਹੜਾ ਹਿੰਦੋਸਤਾਨ ਨੂੰ ਤਬਾਹੀ ਵੱਲ ਲਗਾਤਾਰ ਲਿਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।

ਮੇਰੇ ਖਿਆਲ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਵੀ ਮਸੀਹਾ ਅਜਿਹੀ ਗੰਭੀਰ ਗਲਤੀ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦਾ। ਜਿਹੜੀ ਡਾ ਅੰਬੇਦਗਰ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਜਿਸ ਧਰਮ ਨੂੰ ਉਹ ਆਪ ਮੰਨਦੇ ਸਨ, ਉਸ ਧਰਮ ਦੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਤੇਲ ਦੇਣਾ ਕਿੰਨੀ ਕੁ ਸਿਆਣੀ ਗੱਲ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ! ਬੀਬੀ ਜੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸਿੱਖ ਸ਼ਬਦ ਬੁਧ ਧਰਮ ਤੋਂ ਲਿਆ ਹੈ। ਪਰ ਇਸ ਅਣਜਾਣ ਬੀਬੀ ਨੂੰ ਤਾਂ ਇਹ ਵੀ ਨਹੀ ਪਤਾ ਕਿ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਨੂੰ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਨਹੀ ਸੀ। ਇਹ ਤਾਂ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ੧੪੯੭ ਵਿੱਚ ਅਰੰਭ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਉਸ ਸਮਾਗਮ ਵਿੱਚ ਕਮਲੇਸ਼ ਨੇ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਸੱਚ ਵਰਗਾ ਝੂਠ ਬੋਲ ਕੇ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਪ੍ਰਤੀ ਨਫ਼ਰਤ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਬੋਧੀਆਂ ਨੂੰ ਮੀਡੀਏ ਉਪਰ ਕਬਜਾ ਕਰਨ ਦੀ ਚੇਸ਼ਟਾ ਜਿਤਾਈ ਹੈ। ਪਰ ਕਮਲੇਸ਼ ਨੂੰ ਸ਼ਾਇਦ ਪਤਾ ਨਹੀ, ਕਿ ਇਹ ਯੁੱਗ ਕਰਾਂਤੀਕਾਰੀਆਂ ਦਾ ਯੁੱਗ ਹੈ। ਕੋਈ ਵੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀਆਂ ਇਸ਼ਾਵਾਂ ਮੁਤਾਬਕ, ਤਰੱਕੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਜੇ ਉਹ ਸੱਚ ਦੇ ਨੇੜੇ ਹੋਵੇਗਾ ਤਾਂ ਸਫ਼ਲਤਾ ਦੇ ਜਿਆਦਾ ਚਾਂਸ ਹਨ।

ਕਮਲੇਸ਼ ਦੇ ਪਿਛੇ ਕੌਣ ਹੈ ਹਾਲੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਸ਼ਾਇਦ ਨਾ ਪਤਾ ਹੋਵੇ। ਪਰ ਜੋ ਗਲਤੀ ਕਮਲੇਸ਼ ਤੋਂ ਕਰਾਈ ਜਾ ਰਹੀ ਉਹ ਕਿਸੇ ਦੇ ਵੀ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਨਹੀ ਜਾਵੇਗੀ। ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਦੀਆਂ ਕੀਤੀਆਂ ਕੁਰਬਾਨੀਆਂ, ਜੋ ਪਿਛਲੇ ੫੦੦ ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਨੂੰ ਉਜਾਗਰ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਹਨ, ਨੂੰ ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ ਰਲਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਨੇ ਆਪਣੇ ਜਨਮ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਅੱਜ ਤੱਕ ਨਾ ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਨੂੰ, ਨਾ ਹਿੰਦੋਸਤਾਨ ਦੀ ਸਭਿਅਤਾ ਨੂੰ, ਨਾ ਹੀ ੧੯੪੭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਅਜਿਹੀ ਗਦਾਰੀ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਪਰ ਲਿਖੇ ਅਦਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾ ਹੋਵੇ। ਇਹ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਦੀ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਹੀ ਹੈ, ਜੋ ਇਨ੍ਹਾਂ ਆਮ ਜਿਹੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਆਤਮ ਵਿਸਵਾਸ਼ ਭਰਦੀ ਆਈ ਹੈ। ਜਿਸ ਨੇ ਹਿੰਦਮਾਹਾਦੀਪ ਦੀ ਅਜਾਦੀ ਵਿੱਚ ਇਕ ਮੱਹਤਵਪੂਰਨ ਰੋਲ ਅਦਾ ਕੀਤਾ।

ਬੀਬੀ ਜੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਬੇਵਕੂਫ਼ ਸਿੱਖ ਕ੍ਰਿਪਾਨਾ ਪਾਈ ਫ਼ਿਰਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਸਮਾਂ ਮਿਜਾਇਲਾਂ ਦਾ ਹੈ। ਵੈਸੇ ਇਹ ਲਿਖਣਾ ਬਹੁਤਾ ਜਰੂਰੀ ਨਹੀ ਹੈ। ਪਰ ਅਸੀ ਸਮਝਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਕਈ ਵਾਰ ਗਰੀਬ ਭਾਵੇ ਉਹ ਸਮਾਜਿਕ ਤੌਰਤੇ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਦਿਮਾਗੀ ਤੌਰਤੇ, ਉਸ ਨਾਲ ਖਾਲਸੇ ਦੀ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਨਹੀ, ਸਗੋਂ ਹਮਦਰਦੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਖਾਲਸਾ ਗਰੀਬ ਦੀ ਰਖਿਆ ਲਈ ਹੈ ਅਤੇ ਜਾਲਮ ਦੀ ਭੱਖਿਆਂ ਲਈ ਹੈ। ਅਸੀ ਨਹੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਕਿ ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ ਦੀ ਸੰਤਾਨ ਜਾਣ ਬੁੱਝ ਕੇ ਗਲਤ ਰਸਤੇ ਪੈ ਜਾਵੇ ਅਤੇ ਕੋਈ ਉਸ ਨੂੰ ਜਾਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰ ਲਵੇ!

ਪਰ ਫ਼ਿਰ ਵੀ ਬੀਬੀ ਕਮਲੇਸ਼ ਨੂੰ ਦੱਸਣ ਲਈ ਲਿਖਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਦੁਨੀਆਂ ਦੀਆਂ ਵੱਡੀਆਂ ਤਾਕਤਾਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਮਿਜਾਇਲਾਂ ਦਾ ਕੋਈ ਘਾਟਾ ਨਹੀ ਹੈ। ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਮਾਡਰਨ ਹਥਿਆਰਾਂ ਦਾ। ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀਆਂ, ਰਾਣੀਆਂ, ਰਾਜਿਆਂ, ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀਆਂ ਅਤੇ ਤਾਕਤਵਰ ਫ਼ੌਜਾਂ ਦੇ ਜਰਨੈਲਾਂ ਨੂੰ ਜਦੋਂ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸ ਸਿਰੀ ਸਾਹਿਬ ਨਾਲ ਹੀ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਗਾਰਡ ਆਫ਼ ਆਨਰ ਨੰਗੀਆਂ ਕ੍ਰਿਪਾਨਾਂ ਨਾਲ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕ੍ਰਿਪਾਨਾਂ ਹੀ ਭੇਂਟ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਮਿਜਾਇਲਾਂ ਨਹੀ।

ਖਾਲਸਾ ਆਪਣੇ ਗਲ੍ਹ ਵਿੱਚ ਜਦੋਂ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਸਜਾਉਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਕਲਗੀਧਰ ਨੂੰ ਨਮਸਕਾਰ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ ਆਪਣੇ ਮੰਨ ਮਸਤਕ ਵਿੱਚ ਉਸ ਗਰੀਬ ਨਿਵਾਜ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਦਾ ਦਿੱਤਾ ਹੋਇਆ ਹੁਕਮ ਹੀ ਦੁਹਰਾਂਉਦਾ ਹੈ। ਵੈਸੇ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਦਾ ਬੁਧ ਧਰਮ ਨਾਲ ਕੋਈ ਮੁਕਾਬਲਾ ਨਹੀ। ਬੁਧ ਧਰਮ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ ਨਹੀ ਰਖਦਾ। ਉਸ ਦੀ ਹੋਂਦ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰੀ ਹੈ। ਪਰ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਪ੍ਰਮਾਤਾਮਾ ਨਾਲੋਂ ਅੱਲਗ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ। ਇਸ ਦੇ ਬੁਨਿਆਦੀ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਵਿੱਚ ਜਮੀਨ ਅਸਮਾਨ ਦਾ ਫ਼ਰਕ ਹੈ।

ਬੁਧ ਧਰਮ ਨੇ ਹੀ ਇਕ ਸਮੇਂ ਮਹਾਨ ਅਸ਼ੋਕ ਨੂੰ ਡਰਪੋਕ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਤਲਵਾਰ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉੜੀਸਾ ਦੇ ਦਰਿਅ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਇਸ ਕਮਜੋਰੀ ਨੇ ਛੇਤੀ ਹੀ ਬੁਧ ਧਰਮ ਨੂੰ ਹਿੰਦੋਸਤਾਨ ਵਿੱਚੋ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਭਗਤੀ, ਮੀਰੀ ਅਤੇ ਪੀਰੀ, ਸੰਤ-ਸਿਪਾਹੀ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਰਖਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਸਮੇ ਅਨੁਸਾਰ ਆਪਣਾ ਰੋਲ ਅਦਾ ਕਰਦਾ ਆਇਆ ਹੇ। ਜੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦੀ ਗੱਲ ਹੋਈ ਤਾਂ ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਦੇਵ, ਗੁਰੂ ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ, ਭਾਈ ਸਤੀ ਦਾਸ, ਭਾਈ ਮਤੀ ਦਾਸ, ਭਾਈ ਮਨੀ ਸਿੰਘ, ਭਾਈ ਤਾਰੂ ਸਿੰਘ, ਭਾਈ ਸੰਗਤ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਅਨੇਕਾਂ ਸਿੰਘਣੀਆਂ ਨੇ ਸ਼ਾਂਤ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਦਹਿਸ਼ਤ ਸਮੇਂ ਨੂੰ ਅਨੰਦਪੂਰਵਕ ਬਣਾ ਕੇ ਆਪਾ ਵਾਰ ਦਿੱਤਾ।

ਜਦੋਂ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ, ਸਿਪਾਹੀਪੁਣੇ ਦਾ ਸਮਾਂ ਆਇਆ ਤਾਂ ਗੁਰੂ ਹਰਿਗੋਬਿੰਦ ਸਾਹਿਬ, ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਬ, ਬਾਬਾ ਬੰਦਾ ਸਿੰਘ ਬਹਾਦਰ, ਬਾਬਾ ਦੀਪ ਸਿੰਘ, ਸੰਤ ਜਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਭਿੰਡਰਾਵਾਲਾ, ਭਾਈ ਬੇਅੰਤ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਭਾਈ ਸਤਵੰਤ ਸਿੰਘ ਬਣ ਕੇ ਲੋਕ ਬੋਲਾਂ ਵਿੱਚ ਸਮਾ ਗਏ। ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਜਦੋਂ ਜੋਤੀ ਜੋਤ ਸਮਾਏ ਸਨ ਤਾਂ ਮੁਸਲਮਾਨ ਅਤੇ ਹਿੰਦੂ ਆਪੋ ਆਪਣੀਆਂ ਰਹੁ ਰੀਤਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਸੰਸਕਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਝਗੜੇ ਸਨ, ਤਾਂ ਚਾਦਰ ਉਠਾਉਣ ਸਮੇਂ ਉਥੇ ਸਿਰਫ਼ ਇਕ ਗੁਲਾਬ ਦਾ ਫ਼ੁਲ ਹੀ ਮਿਲਿਆ ਸੀ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਸਵੇ ਗੁਰੂ, ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਦੇ ਸੰਸਕਾਰ ਸਮੇਂ ਅੰਗੀਠੇ ਵਿੱਚੋ ਸਿਰਫ਼ ਕਮਲੇਸ਼ ਵਾਲੀ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਹੀ ਨਿਕਲੀ ਸੀ। ਕਈ ਚਿੰਤਕਾ ਦਾ ਖਿਆਲ ਹੈ, ਕਿ ਜਦੋਂ ਸਿੱਖ ਸ਼ਾਂਤੀ ਪੂਰਵਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਗੁਲਾਬ ਦੇ ਫ਼ੁਲ ਵਾਂਗ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਤੇ ਜੁਲਮ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਉਹ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਵਾਂਗ ਤਿੱਖਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਕਿਸੇ ਇਕ ਜਾਤ ਜਾਂ ਬਰਦਾਰੀ ਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਨਹੀ ਖੜੀ। ਇਸ ਦੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਸਾਰੀਆਂ ਜਾਤਾਂ ਦੇ ਸਿੱਖਾਂ ਨੇ ਆਪਣਾ ਖੂਨ ਡੋਲ ਕੇ ਇਸ ਕੌਮ ਨੂੰ ਤਾਕਤਵਰ ਬਣਾਇਆ ਹੈ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਜੱਟ, ਬ੍ਰਾਹਮਣ, ਚਮਾਰ, ਨਾਈ, ਛੀਂਬੇ, ਜੁਲਾਹੇ, ਤਰਖਾਣ-ਲੁਹਾਰ, ਵਣਜਾਰੇ, ਖੱਤਰੀ, ਗੁਜਰ, ਭਾਟੜੇ, ਬਾਲਮੀਕੀਏ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸਭ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਇਹ ਹੀ ਸਿੱਖੀ ਦਾ ਗੁੱਲਦਸਤਾ ਹੈ। ਜਾਤਾਂ ਨੂੰ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਲੜਾਉਣਾ, ਜਿਥੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਹਿਤਾਂ ਵਿੱਚ ਨਹੀ ਹੈ, ਉਥੇ ਧਰਮ ਵੀ ਇਸ ਨੂੰ ਨਿਕਾਰਦਾ ਆਇਆ ਹੈ। ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹੇ ਗਲ੍ਹੇ ਸੜੇ ਸਿਧਾਂਤ ਨੂੰ ਕੋਈ ਥਾਂ ਨਹੀ ਹੈ। ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਇਕੋ ਇਕ ਧਾਰਮਿਕ ਗੁਰੂ ਹੈ, ਜੋ ਸਭ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਲਾਵੇ ਵਿੱਚ ਲੈ ਕੇ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਸਤਿਕਾਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਹਰੇਕ ਦੁਨਿਆਵੀ ਲੋੜ ਨੂੰ ਪੂਰਿਆਂ ਕਰਦਾ ਹੈ।

... ਅੱਗੇ ਪੜ੍ਹੋ

ਡੇਰੇ ਫਸਾਦ ਦੀ ਜ਼ੜ੍ਹ - ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੁਲੇ

ਅੱਜ ਜੋ ਕੁਝ ਵੀ ਪੰਜਾਬ "ਚ" ਜਾਂ ਅਸਟਰੀਆ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਇੱਹ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾਂ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ। ਪਰ ਇੱਸ ਪਿੱਛੇ ਕਿਹੜੀ ਸਾਜਿਸ਼ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਇੱਸ ਦਾ ਵੀ ਅੱਜੇ ਖੁੱਲ ਕਿ ਸਾਹਮਣੇਂ ਆਉਣਾਂ ਬਾਕੀ ਹੈ। ਸਭ ਤੋ ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਜਿਨੇ ਵੀ ਅਖੌਤੀ ਸਾਧ ਜਾਂ ਸੰਤ ਜੋ ਡੇਰੇ ਚਲਾਉਂਦੇ ਨੇ ਇਹਨਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨੇ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਤੋਂ ਬਗੈਰ ਸੰਗਤ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ। ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਕਰਨਾਂ ਕੋਈ ਮਾੜੀ ਗੱਲ਼ ਨੀ ਪਰ ਮਾਣ ਮਰਿਆਦਾ ਦਾ ਖਿਆਲ ਇਹਨਾਂ ਡੇਰਿਆ "ਚ" ਬਿਲਕੁਲ ਨਹੀਂ ਰਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਜੋ ਕਿ ਅਤੀ ਜਰੂਰੀ ਹੈ। ਫਿਰ ਇੱਹ ਬਾਬੇ ਜਾਂ ਸੰਤ ਅਖਵਾਉਂਣ ਵਾਲੇ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੇ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਬੈਠ ਕਿ ਸੰਗਤਾਂ ਨੂੰ ਅਸ਼ੀਰਵਾਦ ਦੈਣਾਂ ਜਾਂ ਪੈਰੀਂ ਹੱਥ ਲਵਾਉਣਾਂ ਆਪਣਾ ਹੱਕ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਰੱਖਦੇ ਨੇ। ਕਿਉਂਕਿ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਤੇ ਸ਼ਬਦ ਗੁਰੂ ਨੇ ਉੱਹ ਤੇ ਉੱਠ ਕਿ ਅਸ਼ੀਰਵਾਦ ਦੇ ਨਹੀ ਸਕਦੇ।

ਬਸ ਇੱਥੋਂ ਹੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਤਰਾਸਦੀ। ਅੱਜ ਦੀ ਅਨ੍ਹਪੜ ਤਾਂ ਕੀ ਪੜੀ ਲਿਖੀ ਹੋਈ ਸੰਗਤ ਨੂੰ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੋਈ ਸ਼ਾਕਸ਼ਾਤ ਗੁਰੂ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਸਿਰ ਪਰੋਸੇ ਤੇ ਅਸ਼ੀਰਵਾਦ ਦੇਵੇ ਕਿਉਂਕਿ ਸ਼ਬਦ ਗੁਰੂ ਦਾ ਕੀ ਪਤਾ ਬਖਸ਼ਸ਼ ਕਰੇ ਜਾਂ ਨਾਂ ਕਰੇ ਪਰ ਲਾਗੇ ਬੈਠਾ ਸੰਤ ਜਾਂ ਸਾਧ ਤਾਂ ਨਾਲ ਲੱਗਦੇ ਹੀ ਨਕਦੋ ਨਕਦੀ ਸਭ ਪੂਰੀਆਂ ਪਾਈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਸੰਗਤਾਂ ਕੋਲ ਇਨਾਂ ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ ਕਿ ਉੱਹ ਸ਼ਬਦ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸ਼ਵੱਲੀ ਨਜ਼ਰ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰੇ।

ਦੂਸਰਾ ਰਵਿਦਾਸੀ ਵੀਰਾਂ ਨੂੰ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਾਂ ਤਾਂ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਨੂੰ ਮੰਨਣ ਜਾਂ ਫਿਰ ਨਾਂ ਮੰਨਣ। ਜੇ ਮੰਨਣ ਤਾਂ ਫਿਰ ਸਿੱਧੇ ਹੋ ਕਿ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਨੂੰ ਮੰਨਣ ਤੇ ਸਹੀ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਧਾਰਨ ਕਰਨ। ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਤਾਂ ਇੱਹ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤੇ ਨਾਲ ਮਾਤਾ ਦੀਆਂ ਭੇਟਾਂ ਵੀ ਗਾਉਂਦੇ ਹਨ ਉੱਹ ਵੀ ਗੁਰੂ ਦੀ ਹਜ਼ੂਰੀ ਵਿੱਚ ਫਿਰ ਇੱਹ ਦੋਗਲਾਪਣ ਕਿਉਂ। ਫਿਰ ਅਖਬਾਰਾਂ "ਚ" ਬਿਆਨ ਦਿੰਦੇ ਨੇ ਕਿ ਸਿੱਖ ਵੀ ਤਾਲਿਬਾਨ ਹੀ ਹਨ ਤੇ ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਬਾਣਾਂ ਤੇ ਕੰਮ ਵੀ ਤਾਲਿਬਾਨਾਂ ਵਾਲੇ ਹੀ ਹਨ ਇਹਨਾਂ ਕਦੇ ਸੋਚਿਆ ਵਈ ਇੱਹ ਖੜੇ ਕਿੱਥੇ ਹਨ ਜੇ ਵਿਆਨਾ ਵਾਲੀ ਘਟਨਾਂ ਨਿੰਦਣਯੋਗ ਹੈ ਤਾਂ ਇਹਨਾਂ ਵਲੋਂ ਦਿੱਤਾ ਬਿਆਨ ਵੀ ਕੋਈ ਸ਼ਲਾਘਾਯੋਗ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇੱਹ ਵੀ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸੋਚਣਾਂ ਹੋਵੇਗਾ। ਪਰ ਇੱਹ ਤਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਚਾਲੇ ਹੀ ਅੱਟਕੇ ਹੋਏ ਨੇ। ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਤਾਂ ਭਗਤ ਰਵੀਦਾਸ ਜੀ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਕਹਿੰਦੇ ਨੀ ਥੱਕਦੇ ਹਾਲਾ ਕਿ ਰਵੀਦਾਸ ਜੀ ਕੋਈ ਗੁਰੂ ਨਹੀਂ ਭਗਤ ਹੋਏ ਨੇ ਜਿਹਨਾਂ ਦੀ ਬਾਣੀ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਵਿੱਚ ਦਰਜ਼ ਹੈ। ਹੋਰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਭਗਤਾਂ ਦੀ ਬਾਣੀ ਦਰਜ਼ ਹੈ। ਇੱਸ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ਼ ਤੇ ਸਾਰੇ ਹੀ ਗੁਰੂ ਹਨ ਫਿਰ ਧੰਨਾ ਭਗਤ, ਭਗਤ ਕਬੀਰ, ਬਾਬਾ ਫਰੀਦ ਤੇ ਹੋਰ ਸਾਰੇ ਹੀ ਗੁਰੂ ਹਨ।

ਜਦੋਂ ਕਿ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਦਸ ਗੁਰੂ ਹਨ ਤੇ ਗਿਆਰਵੇਂ ਗੁਰੁ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੁ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਹਨ। ਪਰ ਸਾਡੇ ਰਵੀਦਾਸੀਏ ਵੀਰ ਨਾਂ ਤੇ ਰਵੀਦਾਸ ਨੂੰ ਭਗਤ ਮੰਨਣ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਨੇ ਤੇ ਨਾਂ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਨੂੰ ਗੁਰੂ। ਫਿਰ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਕਿ ਸਿੱਖ ਸਾਨੂੰ ਸਿੱਖ ਨੀ ਸਮਝਦੇ ਕਿਸੇ ਦੇ ਮੰਨਣ ਜਾਂ ਨਾਂ ਮੰਨਣ ਦਾ ਤਾਂ ਸੁਆਲ ਹੀ ਨੀ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਤੁਹਨੂੰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਕੋਈ ਸਰਟੀਫਕੇਟ ਨੀ ਦੇਂਣਾ ਕਿ ਲਓ ਭਾਈ ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਸਿੱਖ ਹੋ। ਪਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਖੁੱਲ ਕਿ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਧਾਰਨ ਕਰਨਾ ਪਵੇਗਾ ਤੇ ਉਸਦੀ ਮਾਣ ਮਰਿਆਦਾ ਨੂੰ ਮੰਨਣਾਂ ਪਵੇਗਾ। ਪਰ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਸਹੀ ਲੀਹ ਤੇ ਨੀ ਆਉਂਦੇ ਤਾਂ ਫਿਰ ਕਸੂਰ ਕਿਸ ਦਾ ਸਿੱਖਾਂ ਦਾ ਜਾਂ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦਾ ? ਸੋ ਵੀਰ ਜੀ ਖੁੱਲ ਕੇ ਕਹੋ ਕਿ ਅਸੀਂ ਸਿੱਖ ਹਾਂ ਤੇ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਨੂੰ ਮੰਨਦੇ ਹਾਂ ਫਿਰ ਛੱਡੋ ਸੰਤਾ ਸਾਧਾ ਦੇ ਪੈਰੀ ਹੱਥ ਲਾਉਂਣੇ ਫਿਰ ਨਾਂ ਰਹੂ ਬਾਂਸ ਤੇ ਨਾਂ ਵੱਜੂ ਬੰਸਰੀ।

ਅੱਜ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਹਰ ਦਸ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਤੇ ਡੇਰਾ ਹੈ ਤੇ ਹਰ ਡੇਰੇ "ਚ" ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਹੈ। ਤੇ ਹਰ ਡੇਰੇ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਨਾਂ ਕੋਈ ਅਖੌਤੀ ਸੰਤ ਜਾਂ ਸਾਧ ਬੈਠਾ ਹੈ। ਲੋਕੋ ਅਜੇ ਵੀ ਹੋਸ਼ ਕਰੋ ਇੱਹ ਸਰਕਾਰੀ ਸਾਹਨ ਤੁਹਾਡੀ ਦਸਾਂ ਨੂਹਾਂ ਦੀ ਕਮਾਈ ਮੂੱਛ ਰਹੇ ਨੇ ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਅੱਖਾਂ ਮੀਟ ਕਿ ਸਭ ਕੁਝ ਲੁਟਾਈ ਜਾ ਰਹੇ ਹੋ। ਤੇ ਇੱਹ ਐਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਨੇ ਜੇ ਇਸੇ ਤਰਾਂ ਹੀ ਚਲਦਾ ਰਿਹਾ ਤਾਂ ਫਿਰ ਜੋ ਕੁਝ ਹੋਇਆ ਇੱਹ ਵੀ ਚਲਦਾ ਰਹੇਗਾ।
ਕਿਉਂ ਕਿ ਕੋਈ ਵੀ ਗੁਰੂ ਦਾ ਸਿੱਖ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੀ ਬੇਅਦਬੀ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ।

ਹੋਣਾਂ ਤਾਂ ਇੱਹ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ ਕਿ ਡੇਰਿਆ ਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਕਾਬੂ ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ। ਪਰ ਸਾਡੀ ਬਦਕਿਸ਼ਮਤੀ ਇੱਹ ਰਹੀ ਹੈ ਕਿ ਜਿਸ ਸ਼੍ਰਮੋਣੀ ਕਮੇਟੀ ਨੇ ਇੱਹ ਕੰਮ ਕਰਨਾਂ ਸੀ ਉਹਨਾ ਨੇ ਇੱਸ ਪਾਸੇ ਧਿਆਨ ਦੇਣਾਂ ਜਰੂਰੀ ਨਹੀਂ ਸਮਝਿਆ। ਉਹ ਤੇ ਨਾਂ ਦੀ ਕਮੇਟੀ ਬਣਕੇ ਰਹਿ ਗਈ ਹੈ ਜੋ ਬੜੀ ਹੀ ਮੰਦਭਾਗੀ ਗੱਲ ਹੈ। ਕੋਈ ਸਮਾਂ ਸੀ ਜਦੋਂ ਅਕਾਲ ਤਖਤ ਦੇ ਜਥੇਦਾਰ ਨੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਮਹਾਂਰਾਜਾ ਸ: ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਸਜ਼ਾ ਸੁਣਾਈ ਤੇ ਉਸਨੇ ਪਰਵਾਨ ਵੀ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਪਰ ਅੱਜ ਦੇ ਜਥੇਦਾਰ ਤਾਂ ਵਿਚਾਰੇ ਆਪਣੀ ਢੂਹੀ ਬਚਾਉਂਣ ਤੇ ਲੱਗੇ ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ। ਚੰਗੀ ਚੋਖੀ ਤਨਖਾਹ ਮਿਲਦੀ ਹੈ ਤੇ ਦੋ ਚਾਰ ਕਿਲੋ ਦੇਸੀ ਘਿਓ ਦਾ ਬਣਿਆਂ ਕੜਾਹ ਵੀ ਛੱਕਣ ਨੂੰ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਫਿਰ ਇਹਨਾ ਨੂੰ ਕੀ ਲੋੜ ਹੈ ਐਵੇਂ ਪੰਗਿਆਂ "ਚ" ਪੈਣ ਦੀ ਜੇ ਕਿਤੇ ਮਾੜੀ ਮੋਟ੍ਹੀ ਹਿੱਲ ਜੁੱਲ ਕਰਦੇ ਵੀ ਨੇ ਤਾਂ ਇਹਨਾਂ ਦਾ ਰਾਜਾ ਇਸ ਤਰਾਂ ਕੁਰਸੀ ਥੱਲੇਓਂ ਖਿਚਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਅਮਲੀ ਦੀ ਮਾਂ ਉਸਤੋਂ ਰਜ਼ਾਈ ਖਿਚਦੀ ਏ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਵੋਟਾਂ ਨੂੰ ਫਰਕ ਪੈਦਾ ਹੈ। ਧਰਮ ਦਾ ਕੀ ਹੈ ਉੱਹ ਤੇ ਡੇਰੇ ਵਾਲੇ ਚਲਾਈ ਹੀ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਨਾਲੇ ਵੋਟਾਂ ਦਿੰਦੇ ਨੇ ਨਾਲੇ ਮਾਇਆ ਦੇ ਗੱਫੇ ਅੰਨ੍ਹਾਂ ਕੀ ਭਾਲੇ ਦੋ ਦੋ ਅੱਖਾਂ ?

ਚਾਹੀਦਾ ਤਾਂ ਇੱਹ ਹੈ ਕਿ ਜਿੱਥੇ ਕਿਤੇ ਵੀ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਹੋਵੇ ਉਥੇ ਸ਼੍ਰਮੋਣੀ ਕਮੇਟੀ ਨਜ਼ਰ ਹੋਵੇ ਕਿ ਕੀ ਮਾਣ ਮਰਿਆਦਾ ਦਾ ਸਹੀ ਖਿਆਲ ਰਖਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਜਾਂ ਨਹੀਂ ਜੇ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬਣਦੀ ਸਜ਼ਾ ਦਿੱਤੀ ਜਾਵੇ। ਗੁਰੂ ਜੀ ਸਵਾਰੀ ਵਾਪਸ ਲਿਆਂਦੀ ਜਾਵੇ। ਅਜੇ ਵੀ ਸਮਾਂ ਹੈ ਕਿ ਕੋਈ ਕਦਮ ਚੁਕਿਆ ਜਾਵੇ ਤੇ ਜਿਸ ਤਰਾਂ ਹੁਣ ਮਾਲੀ ਜਾਨੀ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋਇਆ ਜੋ ਕਿ 7000 ਕਰੋੜ ਦੱਸ ਰਹੇ ਨੇ ਉਸਦਾ ਹਰਜ਼ਾਨਾ ਉਸ ਡੇਰੇ ਜਾ ਸਾਧ ਜਾਂ ਆਪੋ ਬਣੇਂ ਸੰਤ ਨੂੰ ਪਾਇਆ ਜਾਵੇ ਜਿਸ ਦੇ ਕਰਕੇ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋਇਆ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਕੰਨ੍ਹ ਰਹਿਣ ਕਿ ਜੇ ਉਹਨਾਂ ਕਰਕੇ ਕੋਈ ਗੜਬੜ ਹੋਈ ਤਾਂ ਹਰਜ਼ਾਨਾ ਭਰਨ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਰਹਿਣ ਤੇ ਉਹ ਡੇਰਾ ਤੁਰੰਤ ਬੰਦ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ। ਤਾਂ ਕਿ ਆਉਂਣ ਵਾਲੇ ਸਮੇਂ ਕੋਈ ਵੀ ਇਹੋ ਜਿਹੀ ਅਨਹੋਣੀ ਘਟਨਾਂ ਤੋਂ ਬਚਿਆ ਜਾ ਸਕੇ।

... ਅੱਗੇ ਪੜ੍ਹੋ

ਵਿਆਨਾ ਘਟਨਾ ਸੰਬੰਧੀ - ਮਲਕੀਅਤ ਸਿੰਘ

ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਜੀ ਦੀ ਸ਼ਹੀਦੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪੋਥੀ ਸਹਿਬ (ਗ੍ਰੰਥ ਸਹਿਬ) ਜੀ ਦੀ ਸੰਭਾਲ ਸਾਰੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸਹਿਬਾਨ ਨੇ ਆਪ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਅਤੇ ਖ਼ਾਸ ਸਤਿਕਾਰਿਤ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕੀਤੀ । ਖ਼ਾਲਸੇ ਦੀ ਕਰੜੀ ਪ੍ਰਿਖਿਆ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦਸਮ ਨਾਨਕ ਗੁਰੂ ਨੇ ਵਾਹਿਦ ਸ਼ਬਦ (ਪੋਥੀ ਸਹਿਬ) ਨੂੰ ਗੁਰਿਆਈ ਦੇ ਕੇ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੀ ਸੇਵਾ ਸੰਭਾਲ ਦੇ ਸਾਰੇ ਹੱਕ ਸੰਗਤੀ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪੂਰਨ ਗੁਰਸਿੱਖ (ਖ਼ਾਲਸੇ) ਵਾਸਤੇ ਰਾਖਵੇਂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ। ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਪ੍ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਇਹ ਹੱਕ ਨਹੀਂ ਚਾਹੇ ਉਹ ਨਿਰੰਜਨਦਾਸੀਆ ਹੋਵੇ, ਰਵਿਦਾਸੀਆ ਜਾਂ ਫਿਰ ਹੰਦਾਲੀਆ ਜਾਂ ਕੋਈ ਹੋਰ ਕਿ ਉਹ ਕਿਸੇ ਪੱਖੋਂ ਵੀ ਗੁਰਬਾਣੀ ਦੀ ਬੇਅਦਬੀ ਕਰੇ। ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਹਿਬ ਸਿੱਖ ਦਾ ਇਸ਼ਟ ਹੈ (ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੂਜੇ ਨੰਬਰ ਤੇ ਹੋਰ ਸਭ ਕੁਝ ਤੋਂ ਉੱਪਰ) ਅਤੇ ਜੀਵਨ ਦਾ ਸ੍ਰੋਤ ਹੈ। ਪਰ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਇਸ਼ਟ ਦੀ ਨਿਰਾਦਰੀ ਕਰੇ, ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਇੱਕ ਦੋ ਵਾਰ ਸਮਝਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਗਰ ਉਹ ਫੇਰ ਭੀ ਉਸੇ ਤਰਾਂ ਦਾ ਕੁਕਰਮ ਦੁਹਰਾਉਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਸਮਝ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਜਾਂਣ ਬੁਝ ਕੇ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।

ਏਸ ਤਰਾਂ ਦੇ ਹਾਲਾਤ ਜਦੋਂ ਪੈਦਾ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਦੁਖਦਾਈ ਹਾਦਸੇ ਵੀ ਵਾਪਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਐਸੇ ਮੌਕੇ ਸਿੱਖ ਕੋਲ ਦੋ ਹੀ ਰਸਤੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਣਖ ਭਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜਾਂ ਮੌਤ। ਐਸੇ ਹਾਲਾਤਾਂ ਦੀ ਹੀ ਦੇਣ ਹੈ ਵੀਆਂਨਾ ਕਾਂਡ। ਇਹ ਗਲ ਮੀਡੀਏ ਵਿੱਚ ਆ ਚੁੱਕੀ ਹੈ ਕਿ ਰਵਿਦਾਸ ਮੰਦਰ (ਸਭਾ) ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਕਈ ਵਾਰੀ ਐਸਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਵਰਜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਪਰ ਉਸ ਮੰਦਰ ਨਾਲ ਸਬੰਧ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਤਾਂ ਐਸੇ ਸ਼ਰਾਰਤੀ ਅੰਨਸਰਾਂ (ਜੋ ਸਿੱਖਾਂ ਅਤੇ ਰਵਿਦਾਸੀਆਂ ਵਿੱਚਕਾਰ ਪਾੜਾ ਪੌਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ) ਦੇ ਢਹੇ ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਜਾਂਣ ਬੁਝ ਕੇ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਸਦੀਵੀ (ਸ਼ਬਦ) ਗੁਰੂ ਦਾ ਨਿਰਾਦਰ ਉੱਪਰੋਥਲੀ ਕਰੀ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ।

ਪੰਜਾਬ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਲਿਤਾੜੇ ਹੋਏ ਮਨੁੱਖਾਂ ਖ਼ਾਸ ਕਰ ਦਲਿਤਾਂ ਦੇ ਕਿਤਨੇ ਹਕੂਕ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹਨ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਖ਼ਬਰ, ਬਲਵਿੰਦਰ ਅਤੇ ਉਸ ਵਰਗੀ ਕੁਲ੍ਹੈਣੀ ਸੋਚ ਰੱਖਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ, ਸ਼ਾਇਦ ਹੈ ਹੀ ਨਹੀਂ ਜਾਂ ਜਾਣਬੁਝ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋਣ। ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਗੰਦਗੀ ਅਤੇ ਨਫਰਤ ਦਾ ਸੁਰਮਾ ਫੁਟਪਾਊ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਨੇ ਬਹੁਤ ਗਹਿਰਾ ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਤਾਜ਼ੀਆਂ ਵਾਪਰੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਰਾਜਸਥਾਨ ਦੀ ਘਟਨਾ ਜਿੱਥੇ ਇੱਕ ਦਲਿਤ ਲੜਕੀ ਨੂੰ ਨਲਕੇ ਤੋਂ ਪਾਣੀ ਲੈਣ ਖ਼ਾਤਿਰ ਜ਼ਿੰਦਾ ਸਾੜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਬਲਵਿੰਦਰ ਦੀ ਸ਼ੂਦਰ ਭੈਣ ਸੀ। ਓਥੇ ਤਾਂ ਕੋਈ ਵੀ ਰਵਿਦਾਸ ਜੀ ਦਾ ਭਗਤ ਅਖਵਾਉਣ ਵਾਲਾ ਬਲਵਿੰਦਰ ਜਾਂ ਸਵੈਨ ਬਰਗੇਡ ਕੁਸਕਿਆ ਤੱਕ ਨਹੀਂ।

ਬੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਸਥਾਪਤ ਡੇਰਾ ਜਿਸਨੂੰ ਇਹ ਗੁਰਬਾਣੀ ਦੀ ਤਰਜ਼ ਤੇ ਸਚਖੰਡ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਉਸ ਝੂਠ ਦੀ ਫੈਕਟਰੀ ਵਿੱਚੋਂ ਰਾਤੋ ਰਾਤ (ਨਹੀਂ ਜਿਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦੇਰ ਤੋਂ ਸਿੱਖਾਂ ਵਿਰੁਧ ਨਫਰਤ ਪੈਦਾ ਕਰਕੇ ਭੜਕਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ) ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਮੁਸ਼ਟੰਡੇ ਇੰਨੇ ਭੂਤਰ ਗਏ ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਵਾਸੀਆਂ ਅਤੇ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਕਰੋੜਾਂ ਦੀ ਜਾਇਦਾਦ (ਸਰਕਾਰੀ ਸ਼ਹਿ ਨਾਲ) ਫੂਕ ਸਿੱਟੀ। ਬਲਵਿੰਦਰ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਕਮੀਂਨੀ ਜੁੰਡਲੀ ਸਾਕਤਾਂ ਵਾਲੇ ਕੰਮ ਖ਼ੁਦ ਕਰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਸਿੱਖਾਂ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਤਾਲਿਬਾਨ ਨਾਲ ਕਰਦਿਆਂ ਸ਼ਰਮ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ। ਜੇ ਸਿੱਖ ਬਿਰਤੀ ਵਿਚ ਜ਼ਰਾ ਜਿੰਨੀ ਵੀ ਤਾਲਿਬਾਨੀ ਸੋਚ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਬਲਵਿੰਦਰ ਵਰਗੇ (ਰਵਿਦਾਸ ਭਗਤ ਨਹੀਂ) ਜਨੂੰਨੀਆਂ ਦੀ ਹੜਦੂ ਜ਼ੁਬਾਨ ਕੱਟ ਕੇ ਕੁੱਤਿਆਂ ਨੂੰ ਪਾ ਦੇਣੀ ਸੀ ਪਰ ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਵਾਪਰਿਆ।

ਸਿੱਖਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਇਸ਼ਟ ਨਾਲ ਹੁੰਦੀਆਂ ਵਧੀਕੀਆਂ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰ ਅੰਦਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਪਰ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਜ਼ਰੂਰ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਇਸੇ ਕਰਕੇ ਕਈ ਲੋਕ ਇਸ ਚੁੱਪੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਫਾਇਦੇ ਲਈ ਵਰਤ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਜਿਵੇਂ ਕਦੇ ਚੂਹਾ ਵੀ ਕਹਿ ਦੇਵੇ ਕਿ ਅੱਜ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਸ਼ੇਰ ਖਾਣ ਨੂੰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸਿੱਖ ਸੋਚ ਵਿੱਚ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕੋਈ ਗੁੰਜਾਇਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਸੰਸਾਰ ਅੰਦਰ ਕੋਈ ਸ਼ੂਦਰ, ਦਲਿਤ, ਹਰੀਜਨ ਜਾਂ ਨੀਵਾਂ ਹੈ ਏਥੇ ਤਾਂ ਸਭ ਇੱਕ ਪਿਤਾ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾਂ ਦੀ ਔਲਾਦ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਬਰਾਬਰ ਹਨ (ਏਕੁ ਪਿਤਾ ਏਕਸ ਕੇ ਹਮ ਬਾਰਿਕ - ਪੰਨਾ 611)। ਪਰ ਬਲਵਿੰਦਰ ਵਰਗਿਆਂ ਵਲੋਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਭੰਡੀ ਪ੍ਰਚਾਰ ਨਾਲ ਮੰਨੂੰ ਸਿਮ੍ਰਤੀ ਦੇ ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਦੀ ਪਾਂਡਾ ਸੋਚ ਨੂੰ ਬਲ ਜ਼ਰੂਰ ਮਿਲਦਾ ਹੈ । ਸਾਜਿਸ਼ ਤਹਿਤ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਕਰਵੌਣਾ, ਜਾਂ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹੇ ਸਾਧ ਡੇਰੇ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨਾ, ਜੋ ਪਾਂਡੇ ਦੇ ਇਸ਼ਾਰੇ ਉੱਪਰ ਚਲਣ ਵਾਲੇ ਹੋਣ, ਨਾਲ ਪਾਂਡਾ ਗਰੁੱਪ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਹਿਫੂਜ਼ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਦੀ ਚਾਣਕਿਆ ਨੀਤੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਹਰ ਵਰਗ ਨੂੰ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਆਪਸੀ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਸਾਂਝ ਨਾਲ ਰਹਿ ਸਕੀਏ। ਹਰ ਵਰਗ ਇੱਕ ਦੂਸਰੇ ਦੇ ਇਸ਼ਟ, ਰਵਾਇਤਾਂ ਅਤੇ ਪ੍ਰੰਪਰਾਵਾਂ ਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਕਰੇ ਅਗਰ ਕੋਈ ਸਮਸਿਆ ਬਣ ਆਵੇ ਤਾਂ ਆਪਸੀ ਸਲਾਹ ਮਸ਼ਵਰੇ ਨਾਲ ਸੁਲਝਾਈ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ ਨਾ ਕਿ ਮੈਂ ਨਾਂਹ ਮਾਨੂੰ ਵਾਲੀ ਬਿਰਤੀ ਨਾਲ ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਵਿਆਂਨਾ ਵਿੱਚ ਮੰਦਭਾਗੀ ਘਟਨਾਂ ਵਾਪਰੀ।

... ਅੱਗੇ ਪੜ੍ਹੋ

ਵਿਆਨਾ ਦੀ ਅੱਗ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ... - ਦਰਸ਼ਨ ਸਿੰਘ ਦਰਸ਼ਕ

ਵਿਆਨਾ ਦੀ ਅੱਗ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਝੁਲਸਿਆ - ਦਰਸ਼ਨ ਸਿੰਘ ਦਰਸ਼ਕ
ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨੂੰ ਲਾਂਬੂ ਲਾਉਣ ਦੀ ਸਾਜ਼ਿਸ਼
ਵਿਆਨਾ ਵਿਖੇ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਰਵੀਦਾਸ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਉੱਤੇ ਹੋਏ ਹਮਲੇ ਦੀ ਅੱਗ ਨਾਲ ਪੰਜਾਬ ਬਲ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਆਸਟਰੀਆ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਵਿਆਨਾ ਵਿਖੇ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਰਵਿਦਾਸ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਵਿੱਚ ਸੱਚਖੰਡ ਬੱਲਾਂ ਦੇ ਮੁਖੀ ਸੰਤ ਨਿਰੰਜਨ ਦਾਸ ਅਤੇ ਸੰਤ ਰਾਮਾਨੰਦ ਪ੍ਰਵਚਨ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ ਕਿ ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਉਥੇ ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਗੋਲੀਬਾਰੀ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਚਾਕੂ ਵੀ ਚਲਾਏ। ਇਸ ਘਟਨਾ ਵਿੱਚ 11 ਦੇ ਕਰੀਬ ਲੋਕੀਂ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹੋ ਗਏ, ਜਿਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਹਮਲਾਵਰ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਇਸ ਘਟਨਾ ਵਿੱਚ ਜ਼ਖਮੀ ਹੋਏ ਸੰਤ ਰਾਮਾਨੰਦ ਜੀ ਚਲਾਣਾ ਕਰ ਗਏ। ਘਟਨਾ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਹੋਈ। 24 ਮਈ ਦੀ ਰਾਤ ਸੰਤਾਂ ਦੇ ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਨੇ ਜਲੰਧਰ ਵਿੱਚ ਹਿੰਸਕ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤੇ ਅਤੇ ਗੱਡੀਆਂ ਨੂੰ ਅੱਗਾਂ ਲਗਾ ਦਿੱਤੀਆਂ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਨੂੰ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਕਰਫਿਊ ਲਗਾਉਣਾ ਪਿਆ। ਦਿਨ ਚੜ੍ਹਦੇ ਨੂੰ ਕਈ ਹੋਰ ਸ਼ਹਿਰ ਵੀ ਇਸ ਅੱਗ ਦੀ ਲਪੇਟ ਵਿੱਚ ਆ ਗਏ। ਲੁਧਿਆਣਾ, ਹੁਸ਼ਿਆਰਪੁਰ, ਫਗਵਾੜਾ ਵਿੱਚ ਕਰਫਿਊ ਲਗਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।

ਇਸ ਘਟਨਾਚੱਕਰ ਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਵਾਲ ਖੜ੍ਹੇ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਹਨ। ਪਹਿਲਾ ਸਵਾਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਘਟਨਾ ਵਿਆਨਾ ਵਿੱਚ ਵਾਪਰੀ। ਉਥੋਂ ਦੀ ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਮੌਕੇ 'ਤੇ ਦੋਸ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫ਼ਤਾਰ ਕਰ ਲਿਆ। ਇਹ ਅਫ਼ਸੋਸਨਾਕ ਘਟਨਾ ਸੀ, ਇਸ ਦਾ ਸਾਰੇ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਦੁੱਖ ਹੈ ਪਰ ਉਹ ਕਿਹੜੇ ਹਾਲਾਤ ਸਨ ਕਿ ਸੰਤਾਂ ਦੇ ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਨੇ ਜਨਤਕ ਪ੍ਰਾਪਰਟੀ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਦਾ ਕਦਮ ਉਠਾਇਆ। ਇਸ ਡੇਰੇ ਦੇ ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਨੇ ਬੱਸਾਂ ਸਾੜੀਆਂ, ਟਰੇਨਾਂ ਸਾੜੀਆਂ, ਮੁਸਾਫ਼ਰਾਂ ਨੂੰ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ, ਗਰੀਬ ਜੋ ਰੇਹੜੀਆਂ ਲਗਾ ਕੇ ਦਿਹਾੜੀ ਲਾਉਣ ਆਏ ਸਨ, ਨੂੰ ਕਾਰੋਬਾਰ ਬੰਦ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਸਵਾਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਜੋ ਲੋਕ ਹਿੰਸਕ ਘਟਨਾਵਾਂ 'ਤੇ ਉਤਾਰੂ ਸਨ, ਨੂੰ ਕਿੱਥੋਂ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਮਿਲ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਕੁਝ ਹੀ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਸੰਗਠਨਾਤਮਕ ਢੰਗ ਨਾਲ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤੇ। ਇਹ ਮਸਲਾ ਵਿਆਨਾ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਲੋਕ ਗੁੱਸਾ ਆਪਣੇ ਲੋਕਾਂ 'ਤੇ ਹੀ ਕੱਢ ਰਹੇ ਹਨ। ਇਹ ਸਵਾਲ ਹੁਣ ਉੱਭਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਧਰੇ ਕਿਸੇ ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਇਸ਼ਾਰੇ ਉੱਤੇ ਤਾਂ ਲੋਕ ਸੜਕਾਂ ਉੱਤੇ ਨਹੀਂ ਉਤਰੇ। ਯਾਦ ਰਹੇ ਕਿ ਜਦੋਂ ਲੋਕ ਸਭਾ ਚੋਣਾਂ ਲਈ ਪ੍ਰਚਾਰ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸ ਮੌਕੇ ਕਾਂਗਰਸ ਦੇ ਆਗੂ ਅਤੇ ਸਾਬਕਾ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਕੈਪਟਨ ਅਮਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਜੇਕਰ ਕਾਂਗਰਸ ਚੋਣਾਂ ਜਿੱਤ ਗਈ ਤਾਂ ਅਕਾਲੀ-ਭਾਜਪਾ ਗੱਠਜੋੜ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ 6 ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ-ਵਿੱਚ ਚੱਲਦਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਜਿਉਂ ਹੀ ਵਿਆਨਾ ਵਿਖੇ ਗੁਰੂ ਰਵੀਦਾਸ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਵਿੱਚ ਹਿੰਸਕ ਘਟਨਾ ਵਾਪਰੀ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹਿੰਸਾ ਵਾਪਰੀ ਜਿਥੇ-ਜਿਥੇ ਕਾਂਗਰਸ ਦਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਆਧਾਰ ਹੈ। ਦੋਆਬਾ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਜਲੰਧਰ ਸਭ ਤੋਂ ਮੋਹਰੀ ਰਿਹਾ।

ਇਸ ਘਟਨਾਚੱਕਰ ਨੂੰ ਹੋਰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹਵਾ ਦੇਣ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਦੇ ਕੌਮੀ ਮੀਡੀਏ ਦਾ ਵੀ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਹੱਥ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਅਖੌਤੀ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਮੀਡੀਆ ਅੱਜ ਦੁਪਹਿਰ ਤੱਕ ਇਸ ਘਟਨਾ ਨੂੰ ਸਿੱਖਾਂ ਨਾਲ ਜੋੜ ਕੇ ਆਪਣੀ ਹੀ ਵਿਆਖਿਆ ਦਿੰਦਾ ਰਿਹਾ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਪਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਕਿ ਇਹ ਮਸਲਾ ਰਵੀਦਾਸੀਆ ਭਾਈਚਾਰੇ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਬੇਸ਼ੱਕ ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਗੁਰਦੁਆਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਰੱਖਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਪਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਿੱਖ ਨਹੀਂ ਅਖਵਾਉਂਦੇ। ਇਸ ਸੰਪਰਦਾਇ ਦੇ ਗੁਰਦੁਆਰਿਆਂ ਦੀਆਂ ਮਰਿਆਦਾਵਾਂ ਵੀ ਸਿੱਖ ਮਰਿਆਦਾ ਨਾਲੋਂ ਅਲੱਗ ਹਨ। ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਮੀਡੀਏ ਨੇ ਤਾਂ ਇੱਕ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਕਟਹਿਰੇ ਵਿੱਚ ਖੜ੍ਹਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਅਫ਼ਸੋਸ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਵੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਕੈਮਰਿਆਂ ਰਾਹੀਂ ਇਹ ਵੀ ਦੇਖ ਰਹੇ ਹਨ ਕਿ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨਕਾਰੀਆਂ ਦੇ ਪੱਗਾਂ ਨਹੀਂ ਬੰਨ੍ਹੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਦਾੜ੍ਹੀਆਂ ਰੱਖੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ। ਪਰ ਮੀਡੀਆ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਿੱਖ ਕਹਿ-ਕਹਿ ਬੁਲਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਸਿੱਖਾਂ ਦਾ ਵੀ ਅਕਸ ਖਰਾਬ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਇਸ ਕਾਰਨ ਹੁਣ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਇਲੈਕਟ੍ਰਾਨਿਕ ਮੀਡੀਏ ਦੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਯੋਗਤਾ 'ਤੇ ਸਵਾਲੀਆ ਨਿਸ਼ਾਨ ਲੱਗ ਰਹੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਦੁਆਰਾ ਫਿਰ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਪੜਤਾਲ ਤੋਂ ਕਵਰੇਜ ਕੀਤੀ ਗਈ, ਇਸ ਲਈ ਨੈਸ਼ਨਲ ਮੀਡੀਏ ਦੇ ਰਵੱਈਏ ਨੂੰ ਗ਼ੈਰ-ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰਾਨਾ ਕਿਹਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਜਿੱਥੋਂ ਤੱਕ ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਵੱਲੋਂ ਕੀਤੇ ਗਏ ਇੰਤਜ਼ਾਮਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ, ਉਸ ਸਬੰਧ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿਚ ਕਰਫਿਊ ਲੱਗੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ ਇਹ ਕਿਹਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਇੱਕ ਦਮ ਪਈ ਬਿਪਤਾ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਵਿਚ ਬਿਲਕੁਲ ਅਸਫ਼ਲ ਹੈ। ਭੜਕੇ ਹੋਏ ਲੋਕ ਗੱਡੀਆਂ, ਰੇਲ ਗੱਡੀਆਂ, ਦੁਕਾਨਾਂ ਸਾੜ ਰਹੇ ਹਨ ਪਰ ਪੰਜਾਬ ਪੁਲਿਸ ਬਿਲਕੁਲ ਸਖ਼ਤੀ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕੀ। ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਫੋਰਸਾਂ ਅੱਗੇ ਡੰਡੇ ਲੈ ਕੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨਕਾਰੀ ਨਾਚ ਕਰਦੇ ਰਹੇ। ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਪੁਲਿਸ ਨੂੰ ਸਖ਼ਤੀ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਹਦਾਇਤਾਂ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੀਆਂ, ਇਹ ਵੀ ਇੱਕ ਭੇਦ ਹੀ ਹੈ।

ਕੁੱਲ ਮਿਲਾ ਕੇ ਇਹ ਕਿਹਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਜੋ ਘਟਨਾਚੱਕਰ ਵਾਪਰਿਆ, ਇਹ ਬਹੁਤ ਹੀ ਨਿੰਦਣਯੋਗ ਹੈ। ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਵਿਆਨਾ ਵਿਖੇ ਗੋਲੀਬਾਰੀ ਕੀਤੀ, ਉਹ ਮਾਨਵਤਾ ਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਹਨ ਅਤੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਹਿੰਸਾ ਕੀਤੀ, ਉਹ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਦੋਖੀ ਹਨ। ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਲਈ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਕਾਫ਼ੀ ਚੁਣੌਤੀਪੂਰਨ ਹਨ। ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚੌਕਸ ਹੋ ਕੇ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਜਿਹੜੀਆਂ ਵੀ ਘਟਨਾਵਾਂ ਵਾਪਰ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਪਰਤ ਜੇਕਰ ਸਮਾਜਿਕ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਸਾਹਮਣੇ ਲਿਆਉਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਦੂਜੀ ਪਰਤ ਤੋਂ ਇਹ ਵੀ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਤੇ ਨਾ ਕਿਤੇ ਕੁੱਝ ਲੋਕ ਸਿਆਸੀ ਲਾਹਾ ਲੈਣ ਲਈ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਹਿੰਸਾ ਦੀ ਅੰਨ੍ਹੇਰੀ ਗਲੀ ਵਿਚ ਧੱਕ ਰਹੇ ਹਨ। ਇਹ ਲੋਕ ਸਿਆਸਤ ਤੋਂ ਵੀ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਹਨ ਅਤੇ ਕੁੱਝ ਲੋਕ ਅਜਿਹੇ ਵੀ ਹਨ ਜੋ ਕਿ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਕੇ ਕਿਸੇ ਖ਼ਾਸ ਮੁੱਦੇ 'ਤੇ ਪੈਸਾ ਇਕੱਠਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਅਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਦੀਆਂ ਪੂਰਤੀਆਂ ਦੇ ਲਈ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਹਿੰਸਕ ਘਟਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਹੱਲਾਸ਼ੇਰੀ ਦੇ ਕੇ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਉਸੇ ਅਣਜਾਨ ਰਾਹ ਉੱਤੇ ਲਿਆ ਕੇ ਖੜ੍ਹਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹ ਰਹੇ ਹਨ, ਜਿਥੋਂ ਇਸ ਸੂਬੇ ਨੂੰ ਅਣਥੱਕ ਯਤਨ ਕਰ ਕੇ ਵਾਪਸ ਮੋੜਿਆ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਅੱਜ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਲੋਕ ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਜਾਂ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਹੀ, ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਕਿ ਇਹ ਜੋ ਕੁੱਝ ਵੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਉਸ ਪਿੱਛੇ ਕੋਈ ਅਜਿਹੀ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਜਿਸ ਨਾਲ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨੂੰ ਲਾਂਬੂ ਲਾਇਆ ਜਾ ਸਕੇ।


... ਅੱਗੇ ਪੜ੍ਹੋ

ਹੁੱਲੜਬਾਜ ਲੋਕ ਕਿੰਨ੍ਹਾਂ ਕੁ ਚਿਰ ਜਨਤਾ ... - ਜਸਪਾਲ ਸਿੰਘ ਲੋਹਾਮ

ਹੁੱਲੜਬਾਜ ਲੋਕ ਕਿੰਨ੍ਹਾਂ ਕੁ ਚਿਰ ਜਨਤਾ ਦੀ ਜਾਇਦਾਦ ਦੀ ਭੰਨਤੋੜ ਕਰਦੇ ਰਹਿਣਗੇ
ਭਾਰਤ ਦੇਸ਼ ਧਰਮ ਨਿਰਪੱਖ ਦੇਸ਼ ਹੈ ਅਤੇ ਸਮੂਹ ਧਰਮਾਂ ਦਾ ਬੋਲਬਾਲਾ ਹੈ। ਪਰ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਤਰੱਕੀ ਦੇ ਵਿਚ ਆਮ ਨਾਗਰਿਕ ਦਾ ਯੋਗਦਾਨ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵ ਪੂਰਨ ਰੋਲ ਅਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਹੀ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਵਿਕਾਸ ਦੀਆਂ ਲੀਹਾਂ ਤੇ ਲਿਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਹੀ ਵਿਕਾਸ ਵੱਲ ਵਧ ਰਹੀ ਰੇਲ ਰੂਪੀ ਪਟੜੀ ਤੋਂ ਉਤਾਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਜਿਹੜੇ ਪੱਖ ਤੇ ਚਲਾ ਗਿਆ ਉੱਧਰ ਹਾਲਾਤ ਬਦਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਚੰਗਾ ਮਾੜਾ ਹੋ ਬੈਠਦਾ ਹੈ। ਫ਼ਿਰ ਇਹ ਤਾਂ ਸਮਾਂ ਹੀ ਦੱਸੇਗਾ ਕਿ ਊਠ ਕਿਸ ਕਰਵਟ ਬੈਠਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਵਿਚ ਕੋਈ ਸ਼ੱਕ ਨਹੀਂ ਕਿ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਵਿਚ ਕਿਤੇ ਨਾਂ ਕਿਤੇ ਕੁੱਝ ਨਾਂ ਕੁੱਝ ਵਾਪਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਿਸਦਾ ਸਿੱਧਾ ਅਸਰ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਜਨਜੀਵਨ ਤੇ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਹਾਲਾਤ ਬੇਕਾਬੂ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਹਰ ਪਾਸੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਘਾਣ ਹੁੰਦਾ ਹੀ ਸਾਫ਼ ਝਲਕਦਾ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਭਾਰਤ ਦੇ ਵੱਖ ਵੱਖ ਰਾਜਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਸਮੇਂ ਸਮੇਂ ਅਜਿਹਾ ਸਭ ਕੁੱਝ ਵਾਪਰਿਆ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਜਨਤਾ ਨੇ ਸਭ ਅੱਖੀਂ ਦੇਖਿਆ ਅਤੇ ਅਨੇਕਾਂ ਹੀ ਲੋਕ ਇਸ ਮਾਰਧਾੜ ਵਿਚ ਦਫ਼ਨ ਹੋ ਗਏ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਘਰ ਪਰਿਵਾਰ ਵਾਲੇ ਅਜੇ ਵੀ ਵਿਲਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਅਜਿਹੇ ਕਾਰਨਾਮੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਬਰਬਾਦੀ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਹੋਰ ਕੁੱਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕਦੇ।

ਸਿਆਸੀ ਲੀਡਰ ਆਪਣੀ ਬਿਆਨ ਬਾਜੀ ਤੋਂ ਚੁੱਕੇ ਨਹੀਂ ਅਤੇ ਹਰ ਇਕ ਨੇ ਫ਼ਾਇਦਾ ਉਠਾਉਣ ਦੀ ਪੂਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਹੈ ਅਤੇ ਕਈ ਲੀਡਰਾਂ ਨੇ ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਤੇ ਦੋਸ਼ ਵੀ ਲਗਾਏ ਹਨ। ਭਾਰਤ ਦੀ ਪਵਿੱਤਰ ਤੇ ਧਰਤੀ ਤੇ ਹੋਏ ਹਮਲੇ ਨਾਲ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਧਰਤੀ ਤੇ ਕਾਲੇ ਪ੍ਰਛਾਵੇਂ ਪੈ ਗਏ ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਤਾਰ ਤਾਰ ਛਿਲਣੀ ਛੱਲਣੀ ਹੋ ਗਈ। ਇਸ ਖਾਸ ਫ਼ਿਰਕੇ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚ ਭਾਰੀ ਰੋਸ ਜਾਗ ਪਿਆ ਅਤੇ ਲੋਕ ਸੜਕਾਂ ਤੇ ਆ ਗਏ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਸੂਬਿਆਂ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਖੁੱਲ ਕੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਹਾਲਾਤ ਬਦਲ ਗਏ। ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਇਹ ਸਭ ਕੁੱਝ ਆਪਣੀ ਅੱਖੀਂ ਦੇਖਿਆ ਹੈ। ਇਕੱਠੇ ਹੋਏ ਲੋਕ ਆਪੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੋ ਗਏ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਸੋਟਾ, ਸਰੀਆ, ਟੰਬਾ, ਕਿਰਪਾਨਾਂ ਜੋ ਮਿਲਿਆ ਹਥਿਆਰ ਬਣਾ ਲਿਆ ਸਨ ਅਤੇ ਉਹ ਸੜਕਾਂ ਤੇ ਆ ਕੇ ਰੋਹ ਮੁਜਾਹਰੇ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਹੁਲੜਬਾਜੀ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਏ। ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਭਾਰੀ ਇਕੱਠ ਨੇ ਦੁਕਾਨਾਂ, ਸ਼ੋਅਰੂਮ, ਪੈਟਰੋਲ ਪੰਪ, ਸਕੂਟਰ, ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ, ਕਾਰਾਂ, ਟਰੱਕਾਂ, ਬੱਸਾਂ, ਰੇਲ ਗੱਡੀਆਂ ਨੂੰ ਅੱਗ ਲਗਾਕੇ ਇਸ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਸਰਕਾਰੀ ਅਤੇ ਗੈਰ ਸਰਕਾਰੀ ਜਾਇਦਾਦ ਨੂੰ ਭਾਰੀ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਜਿਸ ਨਾਲ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਆਰਥਿਕਤਾ ਨੂੰ ਵੀ ਭਾਰੀ ਠੇਸ ਪੁੱਜੀ ਹੈ। ਆਮ ਜਨਤਾ ਵੀ ਬਹੁਤ ਥਾਵਾਂ ਤੇ ਕੁੱਟਮਾਰ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋਈ ਸੀ ਅਤੇ ਜਨਤਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡੇ ਤੇ ਇਹ ਸੇਕ ਝੱਲਿਆ ਹੈ। ਸਾੜਫੂਕ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਵਿਚ ਜਿਆਦਾਤਰ ਨੌਜਵਾਨ ਲੜਕੇ ਸਨ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰਿਆਂ ਨੇ ਤਾਂ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਦੇ ਅੱਗੇ ਆਕੜ ਕੇ ਆਪਣੇ ਐਕਸ਼ਨ ਕਰਕੇ ਖੜ ਕੇ ਤਸਵੀਰਾਂ ਖਿਚਵਾਈਆਂ ਅਤੇ ਬਾਹਾਂ ਉੱਪਰ ਕਰਕੇ ਲਲਕਾਰੇ ਮਾਰਦੇ ਰਹੇ ਅਤੇ ਇਸ ਹਜੂਮ ਦੇ ਅੱਗੇ ਹਰ ਕੋਈ ਡਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਵਹੀਕਲ ਜਿਹੜੇ ਸੜਕ ਦੇ ਪਾਸੇ ਖੜ੍ਹੇ ਸਨ ਉਹ ਵੀ ਬਖਸ਼ੇ ਨਹੀਂ ਗਏ ਅਤੇ ਹਜੂਮ ਨੇ ਅੱਗ ਲਗਾ ਕੇ ਰੇਲ ਗੱਡੀ ਦੇ ਡੱਬਿਆਂ ਦਾ ਮਲੀਆਮੇਟ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਥੋੜੇ ਸਮੇਂ ਵਿਚ ਅੱਗ ਦੇ ਭਾਂਬੜ ਦਿਸਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਏ ਅਤੇ ਥੋੜੇ ਸਮੇਂ ਵਿਚ ਹੀ ਸਭ ਤਹਿਸ ਨਹਿਸ ਹੋ ਕੇ ਰਹਿ ਗਿਆ। ਦੇਸ਼ ਦੇ ਵੱਡੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿਚ ਵੀ ਹੁਲੜਬਾਜਾਂ ਨੇ ਆਵਾਜਾਈ ਵਿਚ ਭਾਰੀ ਵਿਗਨ ਪਾਇਆ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਪਾਸੇ ਵੀ ਗੱਡੀਆਂ ਅਤੇ ਰੇਲ ਗੱਡੀਆਂ ਨੂੰ ਜਾਣ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਵੱਖ ਵੱਖ ਫ਼ਸੇ ਮੁਸਾਫ਼ਰ ਬੱਸ ਅੱਡਿਆਂ ਅਤੇ ਰੇਲਵੇ ਸਟੇਸ਼ਨਾਂ ਤੇ ਭਟਕਦੇ ਰਹੇ ਅਤੇ ਬੁੱਢੇ ਤੇਜ਼ ਗਰਮੀ ਵਿਚ ਰੁਲਦੇ ਰਹੇ ਜਦੋਂ ਕਿ ਬੱਚੇ ਵਿਲਕਦੇ ਰਹੇ ਅਤੇ ਘਰੋਂ ਬੇਘਰ ਹੋ ਕੇ ਰਹਿ ਗਏ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਰਥਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਭਾਰੀ ਘਾਟਾ ਪਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਹੀ ਔਖਾ ਕੰਮ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀ ਭਰਪਾਈ ਲਈ ਯਤਨ ਕਰਨੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ।

ਬੇਸ਼ੱਕ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ, ਗ੍ਰਹਿ ਮੰਤਰੀ ਅਤੇ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਨੇ ਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਫੈਲੀ ਹਿੰਸਾ ਦੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਤੇ ਚਿੰਤਾ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਕੀਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਬਣਾਈ ਰੱਖਣ ਦੀ ਅਪੀਲ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰਾਂ ਦੀ ਹਿੰਸਾ ਨਾਲ ਨਿਜਿੱਠਣ ਲਈ ਨੀਮ ਫੌਜ ਦਸਤੇ ਭੇਜੇ ਸਨ। ਆਪਸੀ ਭਾਈਚਾਰਾ ਅਤੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਸਦਭਾਵਨਾ ਬਣਾਈ ਰੱਖੀ ਜਾਵੇ। ਜਿਹੜੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀਆਂ ਧੱਜੀਆਂ ਉਡਾਈਆਂ ਹਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਚੇਹਰਿਆਂ ਨੂੰ ਅਜੇ ਤੱਕ ਸਾਰੇ ਭਲੀ ਭਾਂਤ ਜਾਣੂ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੇ ਐਕਸ਼ਨ ਲਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਅਤੇ ਅਜਿਹੇ ਚੇਹਰੇ ਬੇਨਕਾਬ ਕੀਤੇ ਜਾਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸ਼ਰੇਆਮ ਗੁੰਡਾਗਰਦੀ ਦਾ ਗੰਦਾ ਨਾਚ ਖੇਡਿਆ ਅਤੇ ਭਾਰੀ ਭੰਨਤੋੜ ਕੀਤੀ। ਪਰ ਅਜੇ ਤੱਕ ਸਰਕਾਰ ਵੱਲੋਂ ਅਜਿਹੇ ਲੋਕਾਂ ਤੇ ਕਿਸੇ ਕਿਸਮ ਦਾ ਐਕਸ਼ਨ ਨਹੀਂ ਲਿਆ ਗਿਆ। ਪਰ ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਦੁਕਾਨਾਂ ਨੂੰ ਸਾੜਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜਾਇਦਾਦ ਦਾ ਕਬਾੜਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਿਸਦਾ ਸਭ ਕੁੱਝ ਸੜ ਕੇ ਸਵਾਹ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਤਬਾਹੀ ਦਾ ਮੰਜ਼ਰ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡੇ ਤੇ ਹੰਡਾਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਹਾਲਤ ਬਾਰੇ ਦਿਲੋਂ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਜਾਣ ਸਕਿਆ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਨ ਤੇ ਕੀ ਬੀਤ ਰਹੀ ਹੈ। ਅਜਿਹੇ ਲੋਕ ਫੁੱਟ ਫੁੱਟ ਰੋ ਰਹੇ ਹਨ। ਕਈ ਲੋਕ ਜਿਹੜੇ ਗਰੀਬੀ ਤੋਂ ਉੱਠ ਕੇ ਉੱਪਰ ਆਏ ਹਨ ਉਹ ਮੌਜੂਦਾ ਹਾਲਾਤ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਗਏ ਹਨ।

ਕੇਂਦਰ ਅਤੇ ਰਾਜ ਸਰਕਾਰ ਵੱਲੋਂ ਬੇਸ਼ੱਕ ਆਪਣੇ ਪੱਧਰ ਤੇ ਆਰਥਿਕ ਮੱਦਦ ਦੇਣ ਦੇ ਉਪਰਾਲੇ ਕੀਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਭਰਪਾਈ ਲਈ ਯਤਨ ਕਰਨਾ ਹੀ ਇਕ ਚੰਗੀ ਸੋਚ ਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਹੈ ਅਤੇ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨਾ ਵੀ ਬਣਦਾ ਹੈ। ਜਿਹੜੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਹੁਲੜਬਾਜੀ ਕੀਤੀ ਹੈ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਜਾਨਮਾਲ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਕਰਕੇ ਸਾਹ ਲਿਆ ਹੈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੇ ਸਖ਼ਤ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਨ ਅਤੇ ਕਾਨੂੰਨ ਧਾਰਾ ਲਗਾਕੇ ਸਖਤ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਨੀ ਬਣਦੀ ਹੈ ਜੇਕਰ ਹੁਣ ਵੀ ਸਖਤ ਕਾਰਵਾਈ ਨਾਂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਤਾਂ ਅਜਿਹੇ ਪ੍ਰਤੀਕਰਮ ਹੁੰਦੇ ਰਹਿਣਗੇ ਅਤੇ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਕਬਾੜਾ ਹੁੰਦਾ ਰਹੇਗਾ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਜਾਇਦਾਦ ਦਾ ਭਾਰੀ ਨੁਕਸਾਨ ਹੁੰਦਾ ਰਹੇਗਾ। ਜੇਕਰ ਇਕ ਵਾਰ ਗਲਤ ਅਨਸਰਾਂ ਦੀ ਪਹਿਚਾਣ ਕਰਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੇ ਕਾਰਵਾਈ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਸਮੇਂ ਵਿਚ ਕੋਈ ਜੁਰਅਤ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ ਅਤੇ ਕਾਨੂੰਨ ਦੇ ਨਿਯਮਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰੇਗਾ। ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਅਜੇ ਵੀ ਨਾਂ ਸੁਧਰੇ ਤਾਂ ਲੋਕ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੀ ਅਜਿਹੇ ਕੰਮਾਂ ਲਈ ਅੱਗੇ ਆ ਕੇ ਹੁਲੜਬਾਜੀਆਂ ਕਰਨਗੇ।

ਜੇਕਰ ਧਾਰਮਿਕ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸੋਚ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕੁੱਟਣ, ਮਾਰਨ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਜਾਇਦਾਦ ਨੂੰ ਹਾਨੀ ਪੁਹੰਚਾਉਣ ਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਅਜਿਹੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲੋਂ ਤਾਂ ਨਾਸਤਿਕ ਲੋਕ ਬੇਹਤਰ ਹਨ ਜਿਹੜੇ ਮਾਰਧਾੜ ਤੋਂ ਨਿਰਪੱਖ ਹਨ ਅਤੇ ਚੰਗੀ ਸੋਚ ਦੇ ਧਾਰਨੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਵਧੀਆ ਜੀਵਨ ਬਤੀਤ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿਚ ਪੁਲਿਸ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਸਖ਼ਤ ਐਕਸ਼ਨ ਲੈਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਜੋ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਵਿਚ ਉੱਠ ਰਹੀਆਂ ਦੇਸ਼ ਵਿਰੋਧੀ ਤਾਕਤਾਂ ਦਾ ਮੂੰਹ ਪਲਟ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਿਤੇ ਨਾਂ ਕਿਤੇ ਅਜਿਹੇ ਸਮਿਆਂ ਵਿਚ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਕਾਰਵਾਈ ਨਾ ਕਰਨ ਵਿਚ ਦੇਰੀ ਜਰੂਰ ਹੋਈ ਹੈ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਦਾ ਖਮਿਆਜਾ ਭੁਗਤਣਾ ਪਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਭਰ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਇਹ ਸਾਰਾ ਕੁੱਝ ਆਪਣੀ ਅੱਖੀਂ ਦੇਖਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਵਿਚ ਹੋਈ ਗਲਤੀ ਤੋਂ ਮੁਨਕਰ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੇ। ਅਮਨ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਣਾ ਅਤੀ ਜਰੂਰੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਸਬੰਧੀ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਐਕਸ਼ਨ ਕਰਨ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਹੈ ਅਤੇ ਜਵਾਬਦੇਹ ਹੋਣ ਲਈ ਸਾਨੂੰ ਅੱਗੇ ਹੋਣਾ ਪਵੇਗਾ ਅਤੇ ਨਿੱਕੀ ਜਿਹੀ ਕਮੀਂ ਕਿੱਧਰੋਂ ਕਿੱਧਰ ਲੈ ਜਾਵੇਗੀ ਅਤੇ ਲੋਕ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੀ ਸਮੇਂ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਵਿਚਾਰਾਂ ਕਰਦੇ ਰਹਿਣਗੇ ਅਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਗਲਤੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਕੋਸਦੇ ਰਹਿਣਗੇ।

... ਅੱਗੇ ਪੜ੍ਹੋ

ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਫਿਰ ਲਸ਼ਕੀਆ ... - ਭਵਨਦੀਪ ਸਿੰਘ ਪੁਰਬਾ

ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਫਿਰ ਲਸ਼ਕੀਆ ਨੰਗੀਆਂ ਤਲਵਾਰਾਂ - ਭਵਨਦੀਪ ਸਿੰਘ ਪੁਰਬਾ
ਅੱਜ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਕੀ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਜੋ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੋਂ ਭੜਕ ਕੇ ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਜੀ ਦੀ ਦਿੱਤੀ ਹੋਈ ਸਿੱਖਿਆ ‘ਸਭ ਸਿੱਖਨ ਕੋ ਹੁਕਮ ਹੈ ਗੁਰੂ ਮਾਨਿਓ ਗ੍ਰੰਥ’ ਦੇ ਮਹਾਵਾਕ ਨੂੰ ਅੱਖੋ ਪਰੋਖੇ ਕਰਕੇ ਦੇਹਧਾਰੀ ਗੁਰੂਆਂ ਦੇ ਮਗਰ ਭੱਜੇ ਫਿਰਦੇ ਹਨ। ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਆਪਣੇ ਅਸਲੀ ਟਿਕਾਣੇ ਤੋਂ ਭਟਕ ਜਾਣ ਕਾਰਨ ਹੀ ਥਾਂ-ਥਾਂ ਡੇਰੇ ਬਣਦੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਅੱਜ ਤਕਰੀਬਨ ਸੌ ਅਜਿਹੇ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ ਦੇ ਡੇਰੇ ਹਨ ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਰਧਾਲੂਆਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਲੱਖਾਂ ਵਿਚ ਹੈ। ਡੇਰਿਆਂ ਦੀ ਇਨ੍ਹੀ ਗਿਣਤੀ ਤੇ ਡੇਰੇ ਦੇ ਸਰਧਾਲੂਆਂ ਦੀ ਅੰਨ੍ਹੀ ਸ਼ਰਧਾ ਹੀ ਸਿੱਧੇ-ਅਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ਤੇ ਫਸਾਦਾਂ ਦੀ ਜੜ੍ਹ ਹੈ। ਅਨਪੜ੍ਹ ਤੇ ਰੂੜੀਵਾਦੀ ਸੋਚ ਦੇ ਧਾਰਨੀ ਲੋਕ ਆਪਣਾ ਭਲਾ-ਬੁਰਾ ਸੋਚੇ ਤੋਂ ਬਗੈਰ ਹੀ ਬਹੁਤ ਛੇਤੀ ਧਰਮ ਦੇ ਨਾਂ ਤੇ ਭਟਕ ਪੈਂਦੇ ਹਨ। ਮੰਤਰੀ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਵੋਟ ਬੈਂਕ ਕਾਰਨ ਡੇਰਿਆਂ ਨੂੰ ਬੜਾਵਾ ਦੇ ਰਹੇ ਹਨ। ਸਿੱਖ ਇਤਿਹਾਸ ਪੜ੍ਹਦਿਆਂ ਰੋਣਾ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।

ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਨੇ ਆਪਣੇ ਜਨਮ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਹੁਣ ਤੱਕ ਅਨੇਕਾਂ ਹੀ ਜਬਰ ਜ਼ੁਲਮ ਹੰਢਾਏ ਹਨ। ਅਨੇਕਾ ਹੀ ਕੁਰਬਾਨੀਆਂ ਦੇਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਹੋਂਦ ਵਿਚ ਆਈ ਹੈ ਪਰ ਬੜੇ ਹੀ ਅਫਸੋਸ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਅੱਜ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਅਸਲ ਗੁਰੂ ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਨਾਲੋਂ ਟੁੱਟ ਕੇ ਦੇਹਧਾਰੀ ਗੁਰੂਆਂ ਮਗਰ ਜਿਆਦਾ ਭੱਜਦੇ ਹਾਂ ਇਸੇ ਕਾਰਨ ਨਿੱਤ ਨਵਾਂ ਸਾਧ ਤੇ ਨਿੱਤ ਨਵੇਂ ਡੇਰੇ ਹੋਂਦ ਵਿਚ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਡੇਰਿਆਂ ਦੀ ਵੱਧ ਰਹੀ ਪਾਵਰ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰ ਨਹੀਂ ਰਹੀ ਸਗੋਂ ਵਿਨਾਸ ਵੱਲ ਲਿਜਾ ਰਹੀ ਹੈ।1978 ਵਿਚ ਨਿਰੰਕਾਰੀ ਦੇ ਗੁਰੂ ਨੇ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੀ ਬੇਅਦਬੀ ਕੀਤੀ ਸੀ ਜਿਸ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਵਿਚ ਸਿੱਖ ਭਾਈਚਾਰੇ ਵੱਲੋਂ ਸ਼ਾਂਤੀਪੂਰਵਕ ਰੋਸ ਮੁਜਾਹਰਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਨਿਰੰਕਾਰੀਆਂ ਦੇ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਚੇਲਿਆਂ ਨੇ ਨਿਹੱਥੇ ਸਿੰਘਾਂ ਤੇ ਵਾਰ ਕਰਕੇ 13 ਸਿੰਘਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਹੀਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਫਿਰ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਅਜਿਹੇ ਭਾਬੜ ਮੱਚੇ ਨਿਰੰਕਾਰੀਆਂ ਦਾ ਗੁਰੂ ਸਦਾ ਦੀ ਨੀਂਦ ਸੁਆ ਦਿੱਤਾ। ਪੰਜਾਬ ਵਿਚੋਂ ਨਿਰੰਕਾਰੀਆਂ ਦਾ ਨਾਮੋ-ਨਿਸ਼ਾਨ ਮਿੱਟ ਗਿਆ ਸੀ। ਪਰ ਉਸ ਸਮੇਂ ਜੋ ਨੰਗੀਆਂ ਤਲਵਾਰਾਂ ਲਿਸ਼ਕੀਆਂ ਉਸ ਦੀ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਦੇਣ ਦੇਣੀ ਪਈ ਸੀ।

ਕੁਝ ਸਮਾਂ ਪਹਿਲਾ ਭੁਨਿਆਰੇ ਵਾਲਾ ਬਾਬਾ ਹੋਂਦ ਵਿਚ ਆਇਆ ਜਿਸ ਨੇ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਆਪਣਾ ਹੀ ਗ੍ਰੰਥ ਛਾਪ ਦਿੱਤਾ ਪਰ ਬੜੀ ਸ਼ਰਮਨਾਕ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਸਮੇਂ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਵੀ ਉਸ ਬਾਬੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕੁਝ ਨਾ ਕਰ ਸਕੀ। ਭੁਨਿਆਰੇ ਵਾਲੇ ਬਾਬੇ ਨੂੰ ਫਾਂਸੀ ਤੇ ਲਟਕਾਉਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਉਸ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੇ ਦਿੱਤੀ। ਜੇਕਰ ਉਦੋਂ ਭੁਨਿਆਰੇ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਫਾਂਸੀ ਤੇ ਲਟਕਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਤਾਂ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਸਾਧ ਨੇ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਨੂੰ ਠੇਸ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਵਾਲੀ ਕੋਈ ਅਜਿਹੀ ਘਿਨਾਉਣੀ ਹਰਕਤ ਕਰਨ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰਨੀ।

ਫੇਰ ਡੇਰਾ ਸੌਦਾ ਦੇ ਮੁਖੀ ਰਾਮ ਰਹੀਮ ਨੇ ਆਪਣੀ ਦੌਲਤ-ਸ਼ੋਹਰਤ ਦੇ ਨਸ਼ੇ ਵਿਚ ਅੰਨ੍ਹਾ ਹੋ ਕੇ ਦਸ਼ਮੇਸ ਪਿਤਾ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਵਰਗਾ ਬਾਣਾ ਧਾਰਨ ਕਰਕੇ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਨਕਲ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਤੋਂ ਵਧ ਕੇ ਪੰਜ ਪਿਆਰਿਆਂ ਦੀ ਥਾਂ ਸੱਤ ਪ੍ਰੇਮੀਆਂ ਨੂੰ ਜਾਮ ਪਿਲਾਇਆ ਹੈ ਇਸ ਘਿਨਾਉਣੀ ਹਰਕਤ ਤੇ ਸਮੂਹ ਸਿੱਖ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਠੇਸ ਪਹੁੰਚਣੀ ਸੁਭਾਵਕ ਹੀ ਸੀ ਸਰਸੇ ਵਾਲੇ ਸਾਧ ਵੱਲੋਂ ਆਪਣੀ ਕੀਤੀ ਗਲਤੀ ਤੇ ਮੁਆਫੀ ਮੰਗਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਨਿਰਦੋਸ਼ ਸਾਬਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਗੱਲ ਨੇ ਬਲਦੀ ਤੇ ਤੇਲ ਦਾ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਸਰਸੇ ਵਾਲਾ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜੇਕਰ ਉਹ ਸ਼ਾਂਤੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਮੁਆਫੀ ਮੰਗ ਲੈਂਦਾ। ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਦੇ, ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਦੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਹਿਰਦਿਆਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਮਾਫ ਕਰ ਦੇਣਾ ਸੀ ਪਰ ਸੁਨਣ ਵਿਚ ਆਇਆ ਕਿ ਸਰਸੇ ਵਾਲੇ ਦਾ ਤਾਂ ਮਕਸਦ ਹੀ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਮਾਹੌਲ ਖਰਾਬ ਕਰਕੇ ਆਵਦੇਂ ਤੇ ਚੱਲ ਰਹੀ ਸੀ.ਬੀ.ਆਈ. ਦੀ ਜਾਂਚ ਵੱਲੋਂ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਹਟਾਉਣਾ ਸੀ ਇਨਾ ਦਿਨਾਂ ਵਿਚ ਡੇਰੇ ਤੇ ਚੱਲ ਰਹੇ ਕੇਸਾਂ ਸੰਬੰਧੀ ਸੀ.ਬੀ.ਆਈ. ਜਾਂਚ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਆਉਣੀ ਸੀ ਸਰਸੇ ਵਾਲੇ ਬਾਬੇ ਨੂੰ ਡਰ ਸੀ ਕਿ ਸੀ. ਬੀ. ਆਈ. ਦੀਆਂ ਰਿਪੋਰਟਾਂ ਉਸ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਹੋਣਗੀਆਂ। ਇਸੇ ਲਈ ਸਰਸੇ ਵਾਲੇ ਬਾਬੇ ਨੇ ਮਾਹੌਲ ਖਰਾਬ ਕਰਨ ਲਈ ਇਹ ਅਡਬੰਰ ਰਚਿਆ ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਇਹ ਨਹੀਂ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਉਹ ਕੁਰਬਾਨੀਆਂ ਭਰੇ ਸਿੱਖ ਵਿਰਸੇ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨਾਲ ਖਿਲਵਾੜ ਕਰਕੇ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਚ ਜਾਵੇਗਾ। ਪਰ ਉਸ ਸਮੇ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਨੰਗੀਆਂ ਤਲਵਾਰਾ ਲਿਸ਼ਕਣੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈਆਂ ਸਨ।

ਅੱਜ ਵਿਆਨਾ ਕਾਂਡ ਦੇ ਕਾਰਨ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਫਿਰ ਨੰਗੀਆਂ ਤਲਵਾਰਾ ਲਿਸ਼ਕ ਪਈਆਂ । ਵਿਆਨਾ ਕਾਂਡ ਦੇ ਕਾਰਨ ਜੋ ਭਾਂਬੜ ਬਲ ਪਏ ਹਨ ਇਸਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਵੀ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਨੂੰ ਭੁਗਤਣਾ ਪੈ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਬਾਬਾ ਰਾਮਾਨੰਦ ਜੀ ਦਾ ਕਤਲ ਤਾਂ ਅਸਟਰੀਆ ਵਿਚ ਹੋਇਆ। ਉਸਨੂੰ ਕਤਲ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਗ੍ਰਿਫ਼ਤਾਰ ਵੀ ਕਰ ਲਏ ਗਏ ਹਨ ਪਰ ਇਸ ਦੇ ਭਾਂਬੜ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਕਿਉਂ ਬਲ ਰਹੇ ਹਨ? ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਕੀ ਕਸੂਰ ਹੈ? ਟਰੇਨਾਂ ਸਾੜਨੀਆਂ, ਬੱਸਾਂ ਸਾੜਨੀਆਂ, ਭੰਨਤੋੜ ਕਰਨੀ ਇਸ ਨਾਲ ਕੀ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ? ਭਗਤ ਰਵੀਦਾਸ ਮਹਾਰਾਜ ਜੀ ਨੇ ਤਾਂ ਇਹ ਸਿੱਖਿਆ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਕਰੇ ਕੋਈ ਤੇ ਭਰੇ ਕੋਈ ! ਨਿਰਦੋਸ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸੱਟਾਂ ਫੇਟਾਂ ਮਾਰ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤੰਗ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਂਨ ਕਰਕੇ, ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਸੰਮਤੀ ਨੂੰ ਨਸਟ ਕਰਕੇ ਡੇਰਾ ਸੱਚਖੰਡ ਬਲਕਲਾਂ ਦੇ ਸਮਰਥਕ ਕੀ ਆਪਣੇ ਗੁਰੂ ਨੂੰ ਇਹ ਸ਼ਰਧਾਂਜਲੀ ਦੇ ਰਹੇ ਹਨ? ਇਹ ਹੁੱਲੜਬਾਜ਼ੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਅਨਸਰ ਬਲਕਲਾਂ ਵਾਲੇ ਮਹਾਰਾਜ ਦੀ ਬਨਾਈ ਸਵੀ ਨੂੰ ਵੀ ਖਰਾਬ ਕਰੀ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਹੁੱਲੜਬਾਜ਼ੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਅਨਸਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਅੱ੍ਯਧਿਆਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਨੂੰ ਤਾਂ ਇਹ ਵੀ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਹੋਣਾ ਕੇ ਘਟਨਾਂ ਕੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਤਾਂ ਅਜ਼ਿਹੇ ਹੁੱਲੜਬਾਜ਼ ਹੀ ਇਸ ਭੀੜ ਵਿਚ ਰਲ ਗਏ ਹੋਣਗੇ ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਇਸ ਡੇਰੇ ਨਾਲ ਕੋਈ ਨਾਤਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਪਰ ਇਸ ਭਟਕੀ ਭੀੜ ਨੂੰ ਕੌਣ ਸਮਝਾਵੇ। ਇਸ ਸਾਰੇ ਵਿਵਾਦ ਪਿੱਛੇ ਚਾਹੇ ਸਿਆਸਤ ਛੁਪੀ ਹੈ ਚਾਹੇ ਇਹ ਇਹ ਭਟਕੀ ਮਸਰੀ ਅਨਪੜ੍ਹ, ਗਵਾਰ ਤੇ ਲੋਟੋ ਟੋਲਿਆਂ ਦੇ ਆਪਣੇ ਕਾਰੇ ਹਨ ਇਸ ਦਾ ਹਰਜਾਨਾ ਤਾਂ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਭੁਗਤਨਾ ਪੈ ਰਿਹਾ ਹੈ।

ਗਲਤੀ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਸ ਦੀ ਹੈ, ਲਹੁ-ਲੁਹਾਨ ਤਾ ਆਖਿਰ ਪੰਜਾਬ ਹੋਇਆ।

ਚੰਗਾ ਭਲਾ ਵਸਦਾ ਸੀ ਪੰਜਾਬ, ਗਹਿਰੀ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਦਾ ਇਹ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋਇਆ।

ਇਥੇ ਅਮਨ ਅਮਾਨ ਲਈ ਕਰੋ ਕੋਸ਼ਿਸ਼, ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਬਹੁਤ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋਇਆ।

ਜੇਕਰ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਸਮੇਂ ’ਚ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਨੂੰ ਸਹੀ ਰਾਸਤਾ ਵਿਖਾਉਣ ਦੇ ਠੋਸ ਉਪਰਾਲੇ ਨਾ ਕੀਤੇ ਗਏ ਤਾਂ ਨਿੱਤ ਨਵੇਂ ਸਾਧ ਪੈਦਾ ਹੋਣਗੇ, ਨਿੱਤ ਨਵੇਂ ਡੇਰੇ ਬਨਣਗੇ ਜੋ ਸਿੱਧੇ ਅਸਿੱਧੇ ਦੰਗੇ ਫਸਾਦਾਂ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਿਆ ਕਰਨਗੇ ਤੇ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਹਮੇਸਾਂ ਨੰਗੀਆਂ ਤਲਵਾਰਾਂ ਲਸਕਦੀਆਂ ਰਹਿਣਗੀਆਂ।

... ਅੱਗੇ ਪੜ੍ਹੋ

ਵਿਆਨਾ ਵਿੱਚ ਹੋਏ ਝਗੜੇ ਦਾ ... - ਗੁਰਦੀਸ਼ ਪਾਲ ਕੌਰ ਬਾਜਵਾ

ਵਿਆਨਾ ਵਿੱਚ ਹੋਏ ਝਗੜੇ ਦਾ ਕੌਮਾਂਤਰੀਕਰਨ, ਸੋਚੀ ਸਮਝੀ ਚਾਲ !!!!
ਬੜੇ ਹੀ ਸ਼ਾਤਿਰ ਦਿਮਾਗ ਨੇ ਬੜੀ ਹੀ ਗਿਣੀ ਮਿਥੀ ਚਾਲ ਤਹਿਤ ਆਸਟਰੀਆ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਵਿਆਨਾ 'ਚ ਗੁਰੂ ਰਵੀਦਾਸ ਟੈਂਪਲ ਗੁਰਦੁਆਰਾ 'ਚ ਹੋਈ ਹਿੰਸਾ ਕਰਵਾਈ। ਇਸ ਹਿੰਸਾਂ ਦਾ ਪਸਾਰਾ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਇਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸ਼ਹਿਰ ਜਲੰਧਰ ਨੂੰ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ ਉੱਤਰੀ ਭਾਰਤ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਖਿਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਅੱਗ ਦੀ ਤਰਾ੍ਹਂ ਫੈਲ ਗਿਆ। ਵਿਆਨਾ 'ਚ ਡੇਰਾ ਸਚਖੰਡ ਬੱਲਾਂ ਦੇ ਸੇਵਾਦਾਰ ਸੰਤ ਨਿਰੰਜਨ ਦਾਸ ਤੇ ਸੰਤ ਰਾਮਾਨੰਦ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਪ੍ਰਵਚਨ ਕਰਨ ਆਏ ਹੋਏ ਸਨ। ਜਦੋਂ ਸੰਤ ਸੰਗਤਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਵਚਨਾਂ ਰਾਹੀਂ ਨਿਹਾਲ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ ਤਾਂ ਉੱਥੇ ਕੁਝ ਅਜਿਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਆਏ ਜਿੰਨਾਂ ਕੋਲ ਚਾਕੂ ਅਤੇ ਪਿਸਤੌਲ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਸੰਤਾਂ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਹਮਲਾਵਰਾਂ ਸਮੇਤ 30 ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਜ਼ਖਮੀ ਹੋ ਗਏ। ਦੋਹਾਂ ਸੰਤਾਂ ਦੇ ਗੋਲੀਆਂ ਲੱਗੀਆਂ ਅਤੇ ਇਕ ਸੰਤ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਹੈ। ਜਿਉਂ ਹੀ ਇਸ ਘਟਨਾ ਦੀ ਫ਼ਬਰ ਡੇਰਾ ਬੱਲਾਂ (ਜਲੰਧਰ) 'ਚ ਪਹੁੰਚੀ ਤਾਂ ਇਸ ਡੇਰੇ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਸ਼ਰਧਾਲੂ ਭੜਕ ਉੱਠੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਜਲੰਧਰ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਆਸ-ਪਾਸ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ 'ਚ ਤੋੜ-ਭੰਨ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਮਜਬੂਰੀ ਵੱਸ ਕਰਫ਼ਿਊ ਲਗਾਉਣਾ ਪਿਆ ਹੈ ਤੇ ਕਈ ਹਿੱਸਿਆਂ 'ਚ ਫ਼ੌਜ ਤਾਇਨਾਤ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ। ਇਸ ਮੰਦਭਾਗੀ ਸਥਿਤੀ 'ਚ ਕੁਝ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੀਆਂ ਜਾਨਾਂ ਵੀ ਚਲੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ। ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਵੱਲੋਂ ਪੰਜਾਬ ਪੁਲਿਸ ਨੂੰ ਹਰ ਕੀਮਤ 'ਤੇ ਅਮਨ ਕਨੂੰਨ ਬਣਾਈ ਰੱਖਣ ਦੇ ਆਦੇਸ਼ ਦੇ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਹਨ।

ਜੇਕਰ ਇਸ ਸਾਰੀ ਘਟਨਾ ਬਾਰੇ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਸੋਚਿਆ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਇਕ ਅਜੀਬ ਕਿਸਮ ਦਾ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਸਾਹਮਣੇ ਆਉਦਾ ਹੈ। ਹਿੰਸਾ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਘਟਨਾ ਵਿਆਨਾ 'ਚ ਹੋਈ। ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਨਾਲ ਆਸਥਾ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਦੋ ਗਰੁੱਪਾਂ 'ਚ ਲੜਾਈ ਹੋਈ। ਇਹਨਾਂ ਦਾ ਆਪਸੀ ਦਵੰਦ ਅੱਜ ਦਾ ਨਹੀਂ ਬਹੁਤ ਪੁਰਾਣਾ ਸੀ। ਇਹ ਝਗੜਾ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾ ਦਾ ਰੂਪ ਲੈ ਲਵੇਗਾ ਸ਼ਾਂਇਦ ਕਿਸੇ ਦੇ ਚਿੱਤ ਚੇਤੇ ਵਿੱਚ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਇਸ ਘਟਨਾ ਦਾ ਸੇਕ ਘੁੱਪ ਵੱਸਦੇ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਜਾ ਲੱਗਾ ਹੁਣ ਤੱਕ ਅੰਕੜੇ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਕਿ 7000 ਕਰੋੜ ਰੁਪਏ ਦੀ ਸੰਪਤੀ ਨਸ਼ਟ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਏਡਾ ਨੁਕਸਾਨ ਇਹ ਤਾਂ ਕਹਿਰ ਸਾਂਈ ਦਾ ਹੈ। ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਦੇ ਗੁਰਦੁਆਰਿਆਂ 'ਚ ਝਗੜੇ'ਚ ਆਮ ਹੁੰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਕਈ ਵਾਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਝਗੜਿਆਂ 'ਚ ਕਤਲ ਵੀ ਹੋ ਗਏ। ਪਾਰਟੀਆ ਦੀ ਖਿੱਚੋਤਾਣ, ਪ੍ਰਧਾਨ ਬਣਨ ਦੀ ਦੌੜ ਗੋਲਕ ਤੇ ਕਬਜਾ ਕਰਨ ਦਾ ਮੁੱਦਾ ਤਾਂ ਇੱਥੇ ਆਮ ਜਿਹਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਤੇ ਪੁਲਿਸ ਵੀ ਗੁਰਦੁਆਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੀ ਹੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਇਹ ਜਿਸ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਘਟਨਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਅਸਰ ਉੱਥੇ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਹੋਇਆ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸੇ ਯੂਰਪੀ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਦੇ ਝਗੜੇ ਦਾ ਕੌਮਾਂਤਰੀਕਰਨ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਤੇ ਇਸ ਦਾ ਅਸਰ ਪੰਜਾਬ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ ਹੈ। ਡੇਰਾ ਬੱਲਾਂ ਦੇ ਸ਼ਰਧਾਲੂਆਂ ਨੇ ੳਾਪਣੇ ਦੁੱਖ ਨੂੰ ਹਿੰਸਾਂ ਦੀ ਅੱਗ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਕੇ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਬਾਰੂਦ ਦੇ ਢੇਰ ਤੇ ਬਿਠਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਪਰ ਦੁੱਖ ਨੂੰ ਹਿੰਸਾ ਦਾ ਰੂਪ ਦੇਣਾ ਬਿਲਕੁਲ ਵਾਜਬ ਨਹੀਂ। ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਵੀ ਧਰਮ, ਡੇਰਾ ਜਾਂ ਮੱਠ ਹਿੰਸਾ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਦੇਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਧਾਰਮਿਕ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਥਿੜਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਵਿਆਨਾ 'ਚ ਹੋਈ ਹਿੰਸਾ ਬਾਰੇ ਕਨੂੰਨੀ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਨੀ ਆਸਟਰੀਆ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਹੈ। ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਇਸ ਮਾਮਲੇ 'ਚ ਉੱਥੇ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੀ। ਹਾਂ, ਇਹ ਜ਼ਰੂਰ ਹੈ ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਵਿਦੇਸ਼ ਵਿਭਾਗ ਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਸੂਚਿਤ ਕਰੇ ਕਿ ਉਹ ਆਸਟਰੀਆ ਸਰਕਾਰ 'ਤੇ ਇਸ ਮਾਮਲੇ 'ਚ ਕਨੂੰਨੀ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਨ ਲਈ ਦਬਾ ਪਾਵੇ।

ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਨੇ ਕੇਂਦਰੀ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦੇ ਦਿੱਤੀ ਹੈ ਤੇ ਭਾਰਤ ਦੇ ਨਵੇਂ ਵਿਦੇਸ਼ ਮੰਤਰੀ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਾ ਨੇ ਕੌਮਾਂਤਰੀ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਇਹ ਮਾਮਲਾ ਉਠਾਇਆ ਹੈ। ਪੰਜਾਬ 'ਚ ਵਿਆਨਾ ਦੇ ਝਗੜੇ ਕਾਰਨ ਹਿੰਸਾ ਫੈਲਾਉਣੀ ਤੇ ਤੋੜ-ਭੰਨ ਕਰਨੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਾਜਬ ਨਹੀਂ ਜਾਪਦੀ।ਇੱਥੇ ਅਗਲਾ ਵਿਸ਼ਾ ਵਿਚਾਰਨ ਵਾਲਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਸਿਰਫ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਹੀ ਨਹੀਂ , ਬਲਕਿ ਯੋਰਪ ਦਾ ਵੀ ਹੈ । ਵਿਆਨਾ ਦੇ ਇਸ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਦੇ ਪ੍ਰੰਬਧਕਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਥੋਂ ਦੇ ਵਾਈਸ ਪ੍ਰਧਾਨ ਬਲਵਿੰਦਰ ਕੁਮਾਰ ਨੇ ਕੱਲ ਆਸਟਰੀਆ ਦੀ ਇੱਕ ਅਖਬਾਰ (kurier.at) ਤੇ ਇਹ ਬਿਆਨ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਸਿੱਖ ਵੀ ਤਾਲਿਬਾਨ ਦੀ ਤਰਾ੍ਹਂ ਹੀ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾ ਪੱਗਾਂ ਬੰਨਦੇ ਤੇ ਦਾੜੀਆ ਰੱਖਦੇ ਹਨ ਤੇ ਜੁਲਮ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਹਨਾਂ ਨੇ 35 ਲੱਖ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਪੋਪ ਦਾ ਕਤਲ ਕਰਕੇ ਤੋੜਿਆ ਹੈ। ਇਸ ਆਰਟੀਕਲ ਦੇ ਛੱਪਣ ਦੇ ਨਾਲ ਯੋਰਪ ਭਾਵ ਕਿ ਜਰਮਨ ਭਾਸ਼ਾ ਸਮਝਦੇ ਲੋਕ ਜੋ ਵੀ ਇਸ ਚੀਜ ਨੁੰ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਜੋ ਕਿ ਕੱਲ ਤੱਕ ਸਿੱਖਾਂ ਨੁੰ ਕੁਝ ਹੋਰ ਸਮਝਦੇ ਅੱਜ ਹੋਰ ਸਮਝਦੇ ਹਨ। ਸਭ ਇੱਥੋਂ ਦੇ ਮੂਲ ਨਿਵਾਸੀ ਜਿੰਨਾਂ ਨਾਲ ਦਹਾਕਿਆ ਤੋਂ ਸਾਂਝ ਬੜੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਦੇ ਨਾਲ ਬਣਾਈ ਹੈ। ਪਲਾਂ ਛਿਣਾਂ ਵਿੱਚ ਤਿੜਕਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਰਹੀ ਹੈ। ਸਮੂਹ ਪੰਜਾਬੀਆ ਨੇ ਸੰਤਾ ਹੀ ਹਤਿਆਂ ਤੇ ਦੁੱਖ ਦਾ ਇਜਹਾਰ ਕੀਤਾ ਹੈ । ਕਿਸਨੇ ਕਤਲ ਕੀਤਾ, ਕਿਉਂ ਕੀਤਾ ਬਿਨਾਂ ਇਹ ਜਾਣੇ ਇਸ ਨੂੰ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦਾ ਘਾਤ ਦੱਸਿਆ ਤੇ ਉਸ ਹਮਦਰਦੀ ਤੇ ਦੁੱਖ ਦਾ ਸਿੱਲਾ ਬਲਵਿੰਦਰ ਕੁਮਾਰ ਵਰਗੇ ਘਟੀਆ ਤੇ ਅਕ੍ਰਿਤਘਣ ਇਨਸਾਨ ਨੇ ਸਿੱਖਾਂ ਦਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਤਾਲਿਬਾਨ ਨੇ ਕਰ ਕੇ ਵਾਪਿਸ ਸਾਨੂੰ ਮੋੜਿਆਂ। ਇਹ ਸੋਚ ਬਲਵਿੰਦਰ ਕੁਮਾਰ ਦੀ ਆਪਣੀ ਹੈ ਜਾਂ ਕਹਿੰਦੇ ਚੀਜਾਂ ਵਾਗੂ ਬੰਦੇ ਵੀ ਵਿਕਾਓੂ ਹੁੰਦੇ ਨੇ૴ ਪੰਜਾਬੀ ਦੀ ਕਵਾਹਤ ਹੈ ਕਿ ਤੀਰਾਂ ਤੇ ਤਲਵਾਰਾਂ ਦੇ ਫੱਟ ਸਮਾਂ ਭਰ ਦਿੰਦਾਂ , ਪਰ ਇਹ ਜੁਬਾਨ ਦਾ ਫੱਟ૴.. ਮੰਨਣਾਂ ਤੇ ਕਹਿਣਾਂ ਇਹ ਬਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਹਰ ਫ਼ਿਰਕੇ ਲਈ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਦੂਜੇ ਫ਼ਿਰਕੇ ਸਬੰਧੀ ਕੋਈ ਵੀ ਇਤਰਾਜ਼ਯੋਗ ਕਾਰਵਾਈ ਨਾ ਕਰੇ।

ਗੁਰਦੁਆਰਿਆਂ ਦੀ ਆਪਣੀ ਮਰਯਾਦਾ ਹੈ ਉਸ ਦੀਆਂ ਹੱਦਾਂ 'ਚ ਰਹਿ ਕੇ ਹੀ ਧਰਮ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜਾਤ ਬਰਾਦਰੀਆਂ ਦੀ ਆਪਸੀ ਖਹਿਬਾਜ਼ੀ ਤੇ ਟਕਰਾਓ ਵੀ ਇਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਆਤੰਕੀ ਸੰਪਰਦਾਇਕਤਾ ਹੀ ਹੈ। ਇਹ ਆਤੰਕੀ ਸੰਪਰਦਾਇਕਤਾ ਇਸ ਕਦਰ ਸਿਰ ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਬੋਲੇਗੀ ਕਦੇ ਵਿਚਾਰ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਦੂਰ ਬੈਠਾ ਕੋਈ ਚਾਲ ਬਾਜ ਆਰ. ਐਸ. ਐਸ ਦਾ ਦਿਮਾਗ ਇੱਕ ਘਟਨਾਂ ਨੂੰ ਕੀ ਦਿਸ਼ਾ ਨਿਰਦੇਸ਼ ਦੇ ਕੇ ਕਿੱਧਰ ਮੋੜ ਕੇ ਲੈ ਗਿਆਂ ਪਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਲੱਗਾ ਪਲਾਂ ਛਿਣਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਆਨਾ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗੀ ਚਿੰਗਆੜੀ ਨੇ ਸਦੀਆਂ ਦੀ ਸਾਂਝ ਵਿੱਚ ਲੀਕ ਮਾਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਹੈ।

... ਅੱਗੇ ਪੜ੍ਹੋ

ਗੰਧਲੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਨੇ ਭਾਈਚਾਰਕ ... - ਕੁਲਵੰਤ ਸਿੰਘ ਢੇਸੀ

ਗੰਧਲੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਨੇ ਭਾਈਚਾਰਕ ਏਕਤਾ ਨੂੰ ਅੱਗ ਲਾ ਦਿੱਤੀ ਸ਼ਰਾਰਤੀ ਅਨਸਰਾਂ ਨੇ ਬੇਗਮਪੁਰੇ ਨੂੰ ਗਮਪੁਰੇ ਵਿਚ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ
24 ਮਈ ਨੂੰ ਵਿਆਨਾਂ (ਆਸਟਰੀਆ) ਦੇ ਬਾਬਾ ਰਵੀਦਾਸ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਵਿਚ ਹੋਈ ਗੋਲੀ ਬਾਰੀ ਨੇ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੀ ਏਕਤਾ 'ਤੇ ਵੱਡਾ ਸਵਾਲੀਆ ਚਿੰਨ ਲਗਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਇਸ ਗੋਲੀ ਬਾਰੀ ਵਿਚ ਡੇਰਾ ਬੱਲਾਂ ਦੇ ਆਗੂ ਸੰਤ ਰਾਮਾ ਨੰਦ ਅਕਾਲ ਚਲਾਣਾ ਕਰ ਗਏ ਸਨ, ਜਦ ਕਿ ਸੰਤ ਨਿਰੰਜਣ ਦਾਸ ਗੰਭੀਰ ਰੂਪ ਵਿਚ ਜ਼ਖਮੀ ਹੋ ਗਏ ਸਨ। ਇਸ ਘਟਨਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਡੇਰੇ ਦੇ ਸ਼ਰਧਾਲੂਆਂ ਨੇਂ ਪੰਜਾਬ ਭਰ ਵਿਚ ਭੰਨ ਤੋੜ, ਅਗਜ਼ਨੀ ਅਤੇ ਬੰਦ ਦੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਕੀਤੀਆਂ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ 7000 ਕਰੋੜ ਰੁਪਏ ਦੀ ਸੰਪਤੀ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋਇਆ। ਇਸ ਗੜਬੜ ਨੂੰ ਠੱਲ੍ਹਣ ਲਈ ਕੇਂਦਰ ਨੇ ਅਰਧ ਸੈਨਿਕ ਬਲਾਂ ਦੀਆਂ 14 ਕੰਪਨੀਆਂ ਭੇਜੀਆਂ। ਇਸ ਘਟਨਾਂ ਦੀ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਗਰਮ ਅਤੇ ਨਰਮ ਹਰ ਵਰਗ ਦੇ ਆਗੂਆਂ ਵਲੋਂ ਨਿੰਦਾ ਹੋਈ। ਇਸ ਹਮਲੇ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਛੇ ਹਮਲਾਵਰ ਸਿੱਖੀ ਭੇਸ ਵਿਚ ਦੱਸੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਜਿਹਨਾਂ ਵਿਚੋਂ ਚਾਰਾਂ ਦੀ ਹਾਲਤ ਗੰਭੀਰ ਦੱਸੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਹਮਲੇ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਖਾਲਿਸਤਾਨ ਲਿਬਰੋਸ਼ਨ ਫੋਰਸ ਵਲੋਂ ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਲਈ ਹੈ ਕਿ ਉਕਤ ਬਾਬੇ ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੀ ਹਜ਼ੂਰੀ ਵਿਚ ਖੁਦ ਨੂੰ ਮੱਥੇ ਟਿਕਾਊਂਦੇ ਸਨ।

ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੇ ਸਤਿਕਾਰਤ ਮੁਦਿਆਂ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਰਵੀਦਾਸ ਭਾਈਚਾਰੇ ਵਿਚ ਦੋ ਧੜਿਆਂ ਵਿਚ ਦੇਰ ਤੋਂ ਖਿੱਚੋਤਾਣ ਚਲੀ ਆ ਰਹੀ ਸੀ। ਇੱਕ ਧੜਾ ਸਿੱਖ ਮਰਿਯਾਦਾ ਉਪਰ ਪਹਿਰਾ ਦੇਣ ਲਈ ਤਤਪਰ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ ਸੰਤਾਂ ਦੀਆਂ ਮੱਥਾ ਟਿਕਾਊਣ ਦੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਦਾ ਵਿਰੋਧੀ ਸੀ ਜਦ ਕਿ ਦੂਜਾ ਧੜਾ ਸਿੱਖ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਹਰਕਤਾਂ ਦਾ ਹਿਮਾਇਤੀ ਸੀ। ਇਸ ਘਟਨਾਂ ਸਬੰਧੀ ਆਸਟਰੀਆ ਦੇ ਇੱਕ ਅਖਬਾਰ ਨੂੰ ਦਿੱਤੇ ਬਿਆਨਾਂ ਵਿਚ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਦੇ ਮੀਤ ਪਰਧਾਨ ਬਲਵਿੰਦਰ ਕੁਮਾਰ ਨੇਂ ਮੰਗਲਵਾਰ 26 ਮਈ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਹੈ ਕਿ, "ਸਿੱਖ ਵੀ ਤਾਲਿਬਾਨਾਂ ਦੀ ਤਰਾਂ ਹੀ ਦ੍ਹਾੜੀਆਂ ਰੱਖਦੇ ਅਤੇ ਜ਼ੁਰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਿਹਨਾਂ ਨੇਂ ਕਿ 35 ਲੱਖ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪੋਪ ਨੂੰ ਕਤਲ ਕਰਕੇ ਤੋੜਿਆ ਹੈ।"

ਜਦੋਂ ਤੋਂ ਇਹ ਘਟਨਾਂ ਹੋਈ ਹੈ ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਹੀ ਕੌਮਾਂਤਰੀ ਮੀਡੀਏ ਵਿਚ ਮਰਨ ਅਤੇ ਮਾਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਸਬੰਧ ਵਿਚ ਸਿੱਖ ਨਾਮ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਹੀ ਸੁਣਨ ਵਿਚ ਆਇਆ ਹੈ। ਭਾਵ ਕਿ ਸਿੱਖਾਂ ਵਲੋਂ ਸਿੱਖ ਆਗੂਆਂ 'ਤੇ ਹਮਲਾ। ਪਰ ਬਲਵਿੰਦਰ ਕੁਮਾਰ ਵਰਗੇ ਆਗੂਆਂ ਵਲੋਂ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਦੁਸ਼ਮਣ ਧਿਰ ਕਰਾਰ ਦੇ ਕੇ ਪੂਰੀ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਨੁੰ ਤਾਲਿਬਾਨੀ ਹੋਣ ਦਾ ਫਤਵਾ ਦੇਣ ਪਿੱਛੇ ਕਿਸੇ ਡੂੰਘੀ ਸਿਆਸੀ ਸਾਜਸ਼ ਦਾ ਹੱਥ ਦਿਸਦਾ ਹੈ। ਅਸਲ ਵਿਚ ਭਾਰਤੀ ਸਿਆਸਤ ਦਾ ਆਪਣੇ ਤੰਗ ਸਿਆਸੀ ਹਿੱਤਾਂ ਲਈ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਈਚਾਰੇ ਨੂੰ ਪਾੜ ਕੇ ਰੱਖਣਾ ਹੀ ਝਗੜੇ ਦਾ ਮੂਲ ਹੈ। ਇਸ ਸਿਆਸਤ ਨੇ ਹੁਣ ਤਕ ਪੰਜਾਬੀ ਏਕਤਾ ਨੂੰ ਭਾਵੇਂ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਤਹਿਸ ਨਹਿਸ ਕਰਨ ਲਈ ਟਿਲ ਲਾਇਆ ਹੈ, ਪਰ ਤਾਂ ਵੀ ਐਸੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਰਵਿਦਾਸੀਏ ਸਿੱਖ ਹਨ ਜੋ ਕਿ ਜਾਤੀ ਅਤੇ ਜਮਾਤੀ ਵੰਡੀਆਂ ਨੂੰ ਉਲੰਘ ਕੇ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਅਤੇ ਖਾਲਸਾ ਪੰਥ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਹਨ। ਇਹਨਾਂ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਖਾਲਸਾ ਪੰਥ ਨਾਲੋਂ ਅਲੱਗ ਥਲੱਗ ਕਰਨ ਦੀ ਸਾਜਿਸ਼ ਨੇਂ ਹੀ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਸ਼ਾਂਤ ਮਹੌਲ ਨੂੰ ਅੱਗਾਂ ਦੇ ਸਪੁਰਦ ਕੀਤਾ ਹੈ।

ਵੋਟਾਂ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਰੱਬ ਦੇ ਨਾਮ 'ਤੇ ਜਾਂ ਮਹਾਂਪੁਰਸ਼ਾਂ ਦੇ ਨਾਮ 'ਤੇ ਵੰਡਣ ਲਈ ਟਿਲ ਲਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਵਿਚ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬਾਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਿੱਖਾਂ ਵਲੋਂ ਜਾਤੀ ਅਤੇ ਮਜ਼ਹਬੀ ਦੀਵਾਰਾਂ ਨੂੰ ਢਾਹ ਕੇ ਸਮੁੱਚੀ ਮਨੁੱਖਤਾ ਨੂੰ ਗਲ ਲਾਊਣ ਲਈ ਬੜੀਆਂ ਹੀ ਵੱਡੀਆਂ ਕੁਰਬਾਨੀਆਂ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ। ਇਸ ਵਿਚ ਕੋਈ ਸ਼ਕ ਨਹੀਂ ਕਿ ਵਰਣ ਵੰਡ ਦੀ ਰਹਿੰਦ ਖੂੰਹਦ ਹੇਠ ਹਾਲੇ ਵੀ ਸਾਡੇ ਭਾਈਚਾਰਿਆਂ ਵਿਚ ਵਿਤਕਰੇ ਅਤੇ ਛੂਤ ਛਾਤ ਦੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਕਿਸੇ ਨਾਂ ਕਿਸੇ ਤਲ 'ਤੇ ਲੱਗੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ, ਪਰ ਇਹ ਵੀ ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡੇ ਅਗਾਂਹਵਧੂ ਲੋਕ ਹਰ ਤਰਾਂ ਦੀ ਨਫਰਤ ਅਤੇ ਵਿਤਕਰੇ ਵਿਚੋਂ ਨਿਕਲਣ ਦੇ ਇਛੁੱਕ ਹਨ। ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਦੇ ਮਾਨਵੀ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਕਾਰਨ ਹੀ ਬਾਬਾ ਸਾਹਿਬ ਡਾ: ਅੰਬੇਦਕਰ ਭਾਰਤ ਦੇ ਸੱਤ ਕਰੋੜ ਦਲਿਤਾਂ ਨੂੰ ਸਿੱਖ ਧਾਰਮ ਧਾਰਨ ਕਰਵਾਊਣ ਦੇ ਇਛੁਕ ਸਨ। ਅੱਜ ਦਾ ਸੱਚ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਦੀ ਮੁੱਖ ਧਾਰਾ ਵਿਚ ਦਲਿਤ ਭਾਈਚਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਆਉਣੋ ਰੋਕਣ ਲਈ ਜਾਤੀ ਅਤੇ ਜਮਾਤੀ ਹਿੱਤਾਂ ਨੇ ਦੀਵਾਰ ਬਣਦੇ ਹੀ ਰਹਿਣਾ ਹੈ।

ਇਹ ਕਿੰਨੇ ਦੁਖ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡੇ ਮਹਾਂਪੁਰਸ਼ਾਂ ਦੀ ਰੱਬੀ ਬਾਣੀ ਤੋਂ ਸਾਡੇ ਲੋਕ ਪ੍ਰੇਮ ਦਾ ਸੰਦੇਸ਼ਾ ਨਹੀਂ ਲੈਂਦੇ, ਸਗੋਂ ਮਹਾਂਪੁਰਸ਼ਾਂ ਉਪਰ ਆਪਣੀ ਦਾਅਵੇਦਾਰੀ ਨੂੰ ਸਿਆਸਤ ਦੀਆਂ ਰੋਟੀਆਂ ਸੇਕਣ ਲਈ ਵਰਤਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਗੱਲ ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਜਾਤ, ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਜਮਾਤ, ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਸੰਪਰਦਾ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਡੇਰੇ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਸਗੋਂ ਇਸ ਮਾਮਲੇ ਵਿਚ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਹੀ ਕਿਸੇ ਨਾਂ ਕਿਸੇ ਹੱਦ ਤਕ ਦੋਸ਼ੀ ਹਾਂ। ਜਿੰਨਾਂ ਹੀ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਆਪਣੀ ਸੰਪਰਦਾ ਜਾਂ ਆਪਣੇ ਡੇਰੇ ਪ੍ਰਤੀ ਕਟੜ ਹੋਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ, ਓਨਾਂ ਹੀ ਉਹ ਦੂਸਰਿਆਂ ਪ੍ਰਤੀ ਵਧੇਰੇ ਨਫਰਤੀ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸਿਰਫ ਅਗਾਂਹ ਵਧੂ ਜਾਂ ਮਾਡਰੇਟ ਅਖਵਾਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਹੀ ਇਸ ਦੋਸ਼ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।

ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪਾੜਨ ਅਤੇ ਲੜਾਊਣ ਲਈ ਸਰਕਾਰੀ ਨੀਤੀਆਂ ਵੀ ਵਾਹ ਲਾਊਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਹਨਾਂ ਨੀਤੀਆਂ ਵਿਚੋਂ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁਖ ਨੀਤੀ ਭਾਰਤ ਦੀ ਜਮਾਤੀ ਰਿਜ਼ਰਵੇਸ਼ਨ ਦੀ ਨੀਤੀ ਹੈ। ਇਸ ਨੀਤੀ ਤਹਿਤ ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਸਹੂਲਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਮਾਲੀ ਹਾਲਤ ਕਰਕੇ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਉਸ ਦੀ ਅਖੌਤੀ ਜਾਤ ਕਰਕੇ ਦਿੱਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੀਆਂ ਪੱਖਪਾਤੀ ਅਤੇ ਕਾਣੀਆਂ ਮੀਣੀਆਂ ਨੀਤੀਆਂ ਨੇ ਸਬੰਧਤ ਜਾਤਾਂ ਨੂੰ ਅਖੌਤੀ ਸਵਰਨ ਭਾਈਚਾਰਿਆਂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕਰਕੇ ਅਜੀਬ ਤਰਾਂ ਦੇ ਪੱਖਪਾਤ ਨਾਲ ਭਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਸਰਕਾਰ ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਜਾਤ ਕਰਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸਹੂਲਤਾਂ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਇਹ ਵਰਤਾਰਾ ਕੇਵਲ ਜਾਤ ਪ੍ਰਥਾ ਨੂੰ ਹੀ ਪੱਕਿਆਂ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਸਗੋਂ, ਇਹ ਭਾਈਚਾਰਕ ਪਾੜੇ ਵਿਚ ਵੀ ਵਾਧਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਐਸੇ ਆਪੋ ਧਾਪੀ ਵਾਲੇ ਮਹੌਲ ਵਿਚ ਧਾਰਮਿਕ ਆਗੂਆਂ ਦਾ ਇਹ ਫਰਜ਼ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚ ਪ੍ਰੇਮ ਅਤੇ ਸਾਂਝ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਨ। ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਉਦੋਂ ਹੋਰ ਵੀ ਵਧ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਧਾਰਮਕ ਆਗੂ ਧਰਮ ਕਰਮ ਦੇ ਮੁਦਿਆਂ 'ਤੇ ਨਾਂ ਕੇਵਲ ਵਿਵਾਦੀ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਸਗੋਂ ਕਈ ਵੇਰਾਂ ਉਹ ਸਾਥੀ ਭਾਈਚਾਰਿਆਂ ਦੀਆਂ ਧਾਰਮਕ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਠੇਸ ਪਹੁੰਚਾਊਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਵੀ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।

ਸਿੱਖ ਨਾਅਰਿਆਂ ਪ੍ਰਤੀ ਪਿੱਠ-ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦਾ ਕਿਸੇ ਦੂਸਰੇ ਭਾਈਚਾਰੇ ਨਾਲ ਕਿਸੇ ਵਜ੍ਹਾ ਕਾਰਨ ਮਨ ਮਟਾਵ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਉਹ ਹਰ ਸਾਂਝ ਤੋੜਨ ਵਲ ਰੁਚਿਤ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਰਵੀਦਾਸ ਭਾਈਚਾਰੇ ਵਲੋਂ 'ਸਤਿ ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ', ਬੋਲੇ ਸੋ ਨਿਹਾਲ ਅਤੇ ਫਤਿਹ ਦੇ ਸਿੱਖ ਨਾਅਰਿਆਂ ਪ੍ਰਤੀ ਜੋ ਬੇਰੁਖੀ ਦੇਖਣ ਵਿਚ ਅੱਜ ਆ ਰਹੀ ਹੈ ਇਸ ਦਾ ਕਾਰਨ ਵੀ ਸਿਆਸੀ ਹੀ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਨੋਟ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿ ਸੰਨ 1984 ਨੂੰ ਦਰਬਾਰ ਸਾਹਿਬ ਦਾ ਸਾਕਾ ਹੋਣ ਪਿਛੋਂ ਕਈ ਸਿੱਖ ਲਿਖਾਰੀਆਂ ਨੇਂ ਕਿਤਾਬਚੇ ਛਾਪ ਕੇ ਇਹ ਤਜ਼ਵੀਜ਼ਾਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਸਨ ਕਿ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬਾਨ ਦੇ ਨਾਵਾਂ ਨਾਲ 'ਦੇਵ' ਜਾਂ 'ਦਾਸ' ਦੇ ਵਿਸੇਸ਼ਣ ਹਟਾ ਕੇ 'ਸਾਹਿਬ' ਲਗਾ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ । ਇਸ ਦਾ ਪ੍ਰਮੁਖ ਕਾਰਨ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਦੇਵ ਜਾਂ ਦਾਸ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣਾਂ ਨਾਲ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਦਾ ਹਿੰਦੂ ਪਿਛੋਕੜ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਜਿਸ ਵਲ ਕਿ ਸਿੱਖ ਸਮੂਹ ਬੇਰੁਖੀ ਭਰੇ ਅੰਦਾਜ਼ ਵਿਚ ਸੀ। ਐਸੇ ਝੁਕਾਅ ਭਾਈਚਾਰਕ ਏਕਤਾ ਲਈ ਬਹੁਤ ਹੀ ਨੁਕਸਾਨ ਦੇਹ ਸਾਬਤ ਹੋਣਗੇ। ਪਿਛਲੇ ਦਿਨੀਂ ਮੇਰਾ ਇਕ ਦੋਸਤ ਪੰਜਾਬ ਹੋ ਕਿ ਆਇਆ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਹਿਰਖਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਕਿ ਰਵਿਦਾਸ ਭਾਈਚਾਰੇ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਬੇਹੱਦ ਭੰਨ ਤੋੜ ਅਤੇ ਅੱਗਜ਼ਨੀ ਦੀਆਂ ਵਾਰਦਾਤਾਂ ਕਰਕੇ ਸੂਬੇ ਦੇ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਤਹਿਸ ਨਹਿਸ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਇਹ ਵੀ ਕਿਹਾ ਕਿ ਫਲਾਂ ਫਲਾਂ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿਚ ਬਦਲੇ ਦੀ ਭਾਵਨਾਂ ਹਿੱਤ ਰਵੀਦਾਸ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਨਗਰ ਕੀਰਤਨਾਂ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਨਾਂ ਹੋਣ ਦੇ ਫੈਸਲੇ ਲਏ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ।

ਅਸੀਂ ਸੰਕਟ ਦੀਆਂ ਇਹਨਾਂ ਘੜੀਆਂ ਵਿਚ ਸਮੂਹ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਨੂੰ ਇਹ ਹੀ ਅਪੀਲ ਕਰਾਂਗੇ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਤਾਂ ਸਗੋਂ ਐਸੀਆਂ ਸਾਂਝਾਂ ਲੱਭਣੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਕਿ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਦੂਸਰੇ ਦੇ ਨੇੜੇ ਹੋ ਕੇ ਭਵਿੱਖ ਵਿਚ ਸੂਬੇ ਦੇ ਅਮਨ ਚੈਨ ਨੂੰ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾ ਸਕੀਏ। ਭਦਲੇ ਦੀ ਭਾਵਨਾਂ ਤਹਿਤ ਮਸਲੇ ਸੁਲਝਣੇ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਉਲਝਣੇ ਹੀ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਖਿੱਤੇ ਵਿਚ ਬੇਯਕੀਨੀ ਅਤੇ ਤੌਖਲੇ ਦਾ ਮਹੌਲ ਪੈਦਾ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਉਸ ਦਾ ਅਸਰ ਸਾਰੇ ਹੀ ਲੋਕਾਂ 'ਤੇ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਆਪਸੀ ਏਕਤਾ ਅਤੇ ਸਦਭਾਵਨਾਂ ਭਰੇ ਮਹੌਲ ਵਿਚ ਹਰ ਮਸਲੇ ਦਾ ਸਾਰਥਕ ਹੱਲ ਲੱਭ ਸਕਦੇ ਹਾਂ। ਅਸੀਂ ਇਹ ਗੱਲ ਦਾਅਵੇ ਨਾਲ ਕਹਿ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਅੱਗਾਂ ਲਾਊਣ ਵਾਲੇ ਰਵੀਦਾਸ ਜੀ ਮਹਾਂਰਾਜ ਦੇ ਉਪਾਸ਼ਕ ਹਰਗਿਜ਼ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੇ ਸਗੋਂ ਸਿਆਸੀ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਇਸ਼ਾਰੇ 'ਤੇ ਐਸੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਨਸ਼ੇਖੜੀ ਅਤੇ ਸ਼ਰਾਰਤੀ ਲੋਕ ਹੀ ਹੋਣਗੇ। ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਅਸੀਂ ਪੰਜਾਬ ਦੀਆਂ ਸੰਪਰਦਾਵਾਂ ਦੀ ਗੋਲੀ ਨਾਲ ਸੁਧਾਈ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਇਹ ਕਹਾਂਗੇ ਕਿ ਆਖਿਰ ਨੂੰ ਐਸੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਨਾਲ ਉਹ ਐਸੀ ਅੱਗ ਬਾਲ ਲੈਣਗੇ ਜਿਸ ਦੇ ਲਾਂਬੂ ਸਮੂਹ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਦੇ ਪਿੰਡੇ ਸਾੜਨਗੇ। ਹਨੇਰੇ ਦਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਨ ਦਾ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਤਰੀਕਾ ਗਿਆਨ ਦੀ ਮਿਸ਼ਾਲ ਨੂੰ ਬਾਲਣਾ ਹੀ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਸਿਰਫ ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਸੁਰਖਰੂ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਕਿ ਸਾਰਾ ਕਸੂਰ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਕਮੇਟੀ ਦਾ ਹੀ ਹੈ ਜਿਸ ਦੇ ਆਗੂਆਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਿਆਸੀ ਆਕਾ ਵਲ ਪਿੱਠ ਕਰਕੇ ਧਾਰਮਕ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਦੇ ਨਿਘਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਪੱਧਰਾ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਸਗੋਂ ਸਾਂਨੂੰ ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਪੀਹੜੀ ਥੱਲੇ ਵੀ ਸੋਟਾ ਫੇਰਨਾਂ ਪੈਣਾ ਹੈ।

ਅਖੀਰ 'ਤੇ ਅਸੀਂ ਸਮੂਹ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਨੂੰ ਇਹ ਅਪੀਲ ਕਰਾਂਗੇ ਕਿ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਹਾਜ਼ਰ ਨਾਜ਼ਰ ਗੁਰੁ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੀ ਹਜ਼ੂਰੀ ਵਿਚ ਖੁਦ ਮੱਥੇ ਟਿਕਵਾਂਊਂਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਖੁਦ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਵੀ ਅਖਵਾਂਊਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਪ੍ਰਤੀ ਘੋਰ ਅਵੱਗਿਆ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਦਾ ਅੰਜਾਂਮ ਬੁਰਾ ਹੀ ਨਿਕਲਦਾ ਹੈ। ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੇ ਸਤਿਕਾਰ ਅਤੇ ਪ੍ਰਮੁਖਤਾ ਦੇ ਮੁੱਦੇ'ਤੇ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਸੰਨ 1978 ਤੋਂ ਲਗਾਤਾਰ ਸਾਕੇ ਹੰਢਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਸਰਕਾਰੀ ਥਾਪੜੇ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੇ ਸਾਕੇ ਵਰਤਾਊਣੋਂ ਬਾਜ ਨਹੀਂ ਆ ਰਹੇ। ਇਹ ਮੁੱਦਾ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਸੁੱਖ ਸ਼ਾਂਤੀ ਲਈ ਬੜਾ ਹੀ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਮੁੱਦਾ ਹੈ। ਸਬੰਧਤ ਧਿਰਾਂ ਨੂੰ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਬਾਬਤ ਦੂਰ ਅੰਦੇਸ਼ੀ ਤੋਂ ਕੰਮ ਲੈਣ। ਇਸੇ ਵਿਚ ਹੀ ਸਰਬਤ ਦਾ ਭਲਾ ਹੈ। ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਬਿਹਤਰੀ ਇਸੇ ਵਿਚ ਹੈ ਕਿ ਬੇਗਮਪੁਰੇ, ਹਲੇਮੀਰਾਜ ਅਤੇ ਰਾਮ ਰਾਜ ਦੇ ਅਭਿਲਾਸ਼ੀ ਰਲ ਮਿਲ ਕੇ ਰਹਿਣਾਂ ਸਿੱਖਣ। ਸੁਰਜੀਤ ਪਾਤਰ ਦੇ ਕਹਿਣ ਵਾਂਗ 'ਅਸੀਂ ਗਾਊਂਦੇ ਪੈਗੰਬਰਾਂ ਦੀ ਧਰਤੀ ਦੇ ਵਾਰਸ ਹਾਂ'। ਸਾਨੂੰ ਸਭ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਨੂੰ ਰਲ ਕੇ ਹੀ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਰੱਬੀ ਗੀਤ ਗਾਊਣੇ ਸੋਭਦੇ ਹਨ।


... ਅੱਗੇ ਪੜ੍ਹੋ

ਲੱਗੀ ਨਜ਼ਰ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਏਹਦੀ ... - ਕੁਲਵੰਤ ਸਿੰਘ ਢੇਸੀ

ਲੱਗੀ ਨਜ਼ਰ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਏਹਦੀ ਨਜ਼ਰ ਉਤਾਰੋ - ਕੁਲਵੰਤ ਸਿੰਘ ਢੇਸੀ
ਇੱਕ ਵੇਰ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਨਾਵਲਿਸਟ ਬੂਟਾ ਸਿੰਘ ਸ਼ਾਦ ਲੇਖਿਕਾ ਦਲਬੀਰ ਕੌਰ ਦੀ ਪੁਸਤਕ 'ਦਹਿਲੀਜ਼ ਦੀ ਸੋਚ ਤੇ' ਰਲੀਜ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਬ੍ਰਮਿੰਘਮ ਸੋਹੋ ਰੋਡ 'ਤੇ 'ਸਿੱਖ ਕਮਿਊਨਿਟੀ ਐਂਡ ਯੂਥ ਸੈਂਟਰ' ਵਿਚ ਬੋਲ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਕਿਸੇ ਨੇ ਅਚਾਨਕ ਹੀ ਉਸ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਤ੍ਰਾਸਦੀ ਬਾਰੇ ਸਵਾਲ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਅਜੀਬ ਬੇਪਰਵਾਹੀ ਦੇ ਆਲਮ ਵਿਚ ਕਿਹਾ ਕਿ ' ਇਤਹਾਸ ਗਵਾਹ ਹੈ ਕਿ ਹਰ ਪੰਜਾਹ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਸਿਰ ਵੱਢ ਹੁੰਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਹਰ ਵੇਰ ਇਹ ਮੁੜ ਸੰਭਲਦਾ ਅਤੇ ਮੌਲਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈ'। ਉਸ ਵਕਤ ਮੈਨੂੰ ਸ਼ਾਦ ਦੀ ਇਹ ਗੱਲ ਬਹੁਤੀ ਚੰਗੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਲੱਗੀ। ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਇਹ ਕਹਾਵਤ ਆਮ ਸੁਣਦੇ ਹਾਂ ਕਿ 'ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਜੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਨਿਤ ਮੁਹਿੰਮਾਂ' ਪਰ ਇਹ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਉਸ ਮਾਣ ਮੱਤੇ ਜੁਝਾਰੂ ਵਿਰਸੇ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਕਹਾਵਤ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਪੰਜਾਬੀ ਇੱਕ ਮੁੱਠ ਹੋ ਕਿ ਧਾੜਵੀਆਂ ਦਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਿਆ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਅੱਜ ਦੇ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਬਾਹਰੀ ਧਾੜ ਦਾ ਖਤਰਾ ਘੱਟ ਅਤੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਸਾੜ ਦੀ ਮਾਰ ਵੱਧ ਪੈ ਰਹੀ ਹੈ।

ਅੱਜ ਦੇ ਸਾਡੇ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਪ੍ਰਮੁਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਿੱਖ, ਹਿੰਦੂ ਅਤੇ ਦਲਿਤ ਤਿੰਨ ਭਾਈਚਾਰੇ ਹਨ। ਸੰਨ ਸੰਤਾਲੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬੋਲੀ ਦੇ ਅਧਾਰ 'ਤੇ ਹਿੰਦੂ ਸਿੱਖ ਪਾੜੇ ਅਤੇ ਅੱਸੀਵਿਆਂ ਦੇ ਅੱਤ ਸੰਵੇਦਨ਼ੀਲ ਖਾੜਕੂ ਦੌਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਭਾਈਚਾਰਕ ਸਾਂਝ ਟੁੱਟ ਨਹੀਂ ਸੀ ਸਕੀ। ਪਰ ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤਲ੍ਹਣ ਕਾਂਡ ਅਤੇ ਬੱਲਾਂ ਡੇਰੇ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਕਾਂਡ ਨੇ ਸੰਗੀਨ ਸੰਸੇ ਖੜ੍ਹੇ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਹਨ। ਸੱਚ ਤਾਂ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਜੇਕਰ ਅੱਜ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਸੱਚੇ ਸਪੂਤਾਂ ਨੇ ਵਰਤਮਾਨ ਚਣੌਤੀਆਂ ਨੂੰ ਅਗਲਵਾਂਢੇ ਹੋ ਕੇ ਨਾਂ ਲਿਆਂ ਤਾਂ ਇਹ ਟਕਰਾਓ ਸਾਨੂੰ ਕਿਸੇ ਪਾਸੇ ਦਾ ਨਹੀਂ ਛੱਡਣਗੇ।

ਜਦੋਂ ਵਿਆਨਾ ਕਾਂਡ ਵਾਪਰਿਆ ਤਾਂ ਵਾਰਿਕ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਇੱਕ ਗੁਰਸਿੱਖ ਲੈਕਚਰਾਰ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਸ਼੍ਰੀ ਰਾਜ ਕੁਮਾਰ ਹੰਸ ਦਾ ਲੇਖ 'Dalits and the Emancipatory Sikh Religion ਭੇਜ ਕੇ ਇਸ ਗੱਲੋਂ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦਿਵਾਈ ਸੀ ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਦੀ 30 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਦੀ ਵੱਡੀ ਵਸੋਂ ਵਾਲੇ ਦਲਿਤ ਭਾਈਚਾਰੇ ਨੂੰ ਸਿੱਖੀ ਦੀ ਮੁਖਧਾਰਾ ਨੇ ਅਲੱਗ ਥਲੱਗ ਹੀ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਇਸ ਵਿਸ਼ਾਲ ਲੇਖ ਵਿਚ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਵੀ ਇੰਕਸ਼ਾਫ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਅੱਜ ਦੇ ਯੁੱਗ ਵਿਚ ਵੀ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਮਜ਼ਹਬੀ ਅਤੇ ਰਵਿਦਾਸੀਏ ਸਿੱਖਾਂ ਦੀਆਂ ਬਸਤੀਆਂ ਪਿੰਡਾਂ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸ਼ਮਸ਼ਾਨ ਘਾਟ ਵੀ ਅਲੱਗ ਹਨ, ਇਹਨਾਂ ਭਾਈਚਾਰਿਆਂ ਕੋਲ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਵਾਹੀਯੋਗ ਜ਼ਮੀਨ ਦਾ ਸਿਰਫ 2.34 ਫੀ ਸਦੀ ਹਿੱਸਾ ਹੀ ਹੈ, ਭਾਵ ਕਿ ਇਹ ਭਾਈਚਾਰੇ ਬੇ-ਜ਼ਮੀਨੇ ਹਨ। ਇਸ ਗੁਰਸਿੱਖ ਪ੍ਰੋਫੇਸਰ ਨੇ ਮਗਰੋਂ ਮੈਨੂੰ ਯੂ ਟਿਊਬ 'ਤੇ ਇਸ ਗੱਲ ਦੇ ਕੁਝ ਡਾਕੂਮੈਂਟਰੀ ਸਬੂਤ ਵੀ ਭੇਜੇ ਸਨ ਕਿ ਅੱਜ ਵੀ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਸਿੱਖਾਂ ਵਲੋਂ ਦਲਿਤਾਂ ਨਾਲ ਕਈ ਥਾਂਈਂ ਵੱਖਵਾਦੀ ਵਿਤਕਰਾ ਜਾਰੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਸਿੱਖ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਦੀ ਘੋਰ ਅਵੱਗਿਆ ਹੈ।

ਦੂਸਰੇ ਪਾਸੇ ਸਾਡੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਵਾਕਿਫ ਹਨ ਜਿਹਨਾਂ ਦੇ ਕਿ ਗਲਾਸੀ ਪਾਣੀ ਦੇ ਸਾਂਝੀਦਾਰ ਰਵੀਦਾਸੀਏ ਸਿੰਘਾਂ ਨੇ ਵਿਆਨਾ ਕਾਂਡ ਤੋਂ ਮਗਰੋਂ ਬਲ ਰਹੇ ਪੰਜਾਬ ਪ੍ਰਤੀ ਮਜ਼ਾਕ ਦੇ ਲਹਿਜੇ ਵਿਚ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੀ ਤਾਕਤ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਤਾਂ ਹੁਣ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਇਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਦਲਿਤ ਸਮਾਜ ਨੂੰ ਸਿੱਖੀ ਦੀ ਮੁਖਧਾਰਾ ਤੋਂ ਅਲੱਗ ਥਲੱਗ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਵਕਤੀ ਜਿੱਤ ਹੋਈ ਹੈ। ਇਸ ਸਬੰਧੀ ਇੱਕ ਹੋਰ ਅਤਿਅੰਤ ਕੌੜਾ ਸੱਚ ਇਹ ਵੀ ਹੈ ਕਿ ਤੱਲ੍ਹਣ ਕਾਂਡ ਅਤੇ ਬੱਲਾਂ ਕਾਂਡ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅਗਰ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਦਲਿਤ ਸਮਾਜ ਕਿਸੇ ਤੀਸਰੀ ਸਾਜਸ਼ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਹਾਲਾਤ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਸਿਵਲ ਵਾਰ ਵਰਗੇ ਹੋਣਗੇ, ਜਿਸ ਮਗਰੋਂ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਸਿੱਖ ਭਾਈਚਾਰੇ ਇੱਕ ਦੂਸਰੇ ਤੋਂ ਏਨੀਂ ਦੂਰ ਚਲੇ ਜਾਣਗੇ ਕਿ ਮੁੜ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨੇੜੇ ਕਰਨਾ ਔਖਾ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਅਫਸੋਸ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਵਕਤ ਰਵਿਦਾਸੀਏ ਸਿੱਖਾਂ ਵਿਚ ਉਹ ਧਿਰ ਹਾਵੀ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਤਾਲੇਬਾਨੀ ਅਤੇ ਭੇੜੀਏ ਕਹਿ ਕੇ ਹਾਲਾਤਾਂ 'ਤੇ ਤੇਲ ਪਾਊਣ ਲਈ ਟਿੱਲ ਲਾ ਰਹੀ ਹੈ।

ਸਿੱਖ ਸਮਾਜ ਦੀ ਟੁੱਟਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਬਾਂਹ ਦਾ ਦਰਦੀ ਪੰਜਾਬੀ ਸਿੱਖਾਂ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਜਾਤੀ ਜਮਾਤੀ ਪਾੜਾ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਦਲਿਤ ਸਮਾਜ ਦੇ ਅਣਗਿਣਤ ਸਿੱਖ ਕਿਸੇ ਵੀ ਘਾਟੇ ਵਾਧੇ ਦੇ ਗਣਿਤ ਵਿਚ ਉਲਝੇ ਬਿਨਾਂ ਬੇਮਿਸਾਲ ਕੁਰਬਾਨੀਆਂ ਦਿੰਦੇ ਆਏ ਹਨ। ਗੱਲ ਸਿਰਫ ਗੁਰ ਇਤਹਾਸ ਦੇ ਰੰਘਰੇਟੇ ਗੁਰ ਕੇ ਬੇਟਿਆਂ ਦੀ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜਾਂ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਦੇ ਉਹਨਾਂ ਪੁੱਤਰਾਂ ਦੀ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜਿਹਨਾਂ ਦੇ ਸਿਰਾਂ 'ਤੇ ਗੁਰੁ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਦਾ ਤਾਜ (ਕਲਗੀ) ਲਾਹ ਕੇ ਧਰਿਆ ਸੀ ਸਗੋਂ ਦਲਿਤ ਸਮਾਜ ਦੇ ਗੁਰਸਿੱਖਾਂ ਵਲੋਂ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਸੁਧਾਰ ਲਹਿਰ ਅਤੇ ਸਿੰਘ ਸਭਾ ਲਹਿਰ ਵਿਚ ਬਰਾਬਰ ਦਾ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਊਂਦਿਆਂ ਹੋਇਆਂ ਅੱਸੀਵਿਆਂ ਦੀ ਖਾੜਕੂ ਲਹਿਰ ਵਿਚ ਵੀ ਕਮਾਲ ਦੀਆਂ ਕੁਰਬਾਨੀਆਂ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਹੈ। ਇਹ ਗੱਲ ਵੀ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਹੀ ਭਲੀ ਭਾਂਤ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਦਰਬਾਰ ਸਾਹਿਬ 'ਤੇ ਭਾਰਤੀ ਫੌਜ ਦੇ ਹਮਲੇ ਦਾ ਬਦਲਾ ਕਿਨ੍ਹਾਂ ਗੁਰਸਿੱਖਾਂ ਨੇ ਲਿਆ ਸੀ (ਇੰਦਰਾਂ ਕਤਲ ਕਾਂਡ)।

ਜਿਹਨਾਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਰਾਜ ਭਾਗ ਹਥਿਆਉਣਾ ਹੈ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਏਜੰਡੇ 'ਤੇ ਪਹਿਲਾ ਮੁੱਦਾ ਸਿੱਖ ਸਮਾਜ ਦੇ ਏਕੇ ਦੀ ਤੋੜ ਫੋੜ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਇਸ ਮਕਸਦ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਲਈ ਬਾਬਾਵਾਦ ਅਤੇ ਜਾਤੀਵਾਦ ਦੋ ਪ੍ਰਮੁ਼ਖ ਹਥਿਆਰ ਹਨ। ਬਾਬਾਵਾਦ ਦੇ ਸੰਦ ਰਾਹੀਂ ਇਹ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਸਿੱਖ ਸਿਧਾਂਤਾਂ 'ਤੇ ਸੱਟ ਮਾਰਕੇ ਭੜਕਾਹਟ ਅਤੇ ਖਹਿਬਾਜ਼ੀ ਦੇ ਹਾਲਾਤ ਪੈਦਾ ਕਰਦਿਆਂ ਹੋਇਆਂ ਜਾਤੀ ਵਾਦੀ ਪਾੜ ਦੇ ਆਸਰੇ ਆਪਣਾ ਮਕਸਦ ਹੱਲ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ।

ਅੱਜ ਦੇ ਯੁੱਗ ਵਿਚ ਵੋਟ ਦੀ ਤਾਕਤ ਬੰਦੂਕ ਤੋਂ ਵਧ ਮੰਨੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਸਬੰਧ ਵਿਚ ਲੀਬੀਆ ਦਾ ਡਿਕਟੇਟਰ ਗਦਾਫੀ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, '' ਇਸ ਗੱਲ ਦੇ ਸੰਕੇਤ ਹਨ ਕਿ ਅੱਲਾ ਯੂਰਪ ਵਿਚ ਬਿਨਾਂ ਤਲਵਾਰਾਂ ਅਤੇ ਬੰਦੂਕਾਂ ਦੇ ਯੁਧ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਹੀ ਇਸਲਾਮਿਕ ਫਤਿਹ ਦੇ ਦੇਵੇਗਾ।" ਉਹ ਹੋਰ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ, '' ਸਾਨੂੰ ਨਾਂ ਤਾਂ ਖਾੜਕੂਆਂ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਨਾਂ ਹੀ ਆਤਮਘਾਤੀ ਬੰਬਾਂ ਦੀ, ਸਗੋਂ ਯੂਰਪ ਵਿਚ ਵਸ ਰਹੇ 50 ਪਲੱਸ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਦੀ ਅਬਾਦੀ ਕੁਝ ਹੀ ਦਹਾਕਿਆਂ ਵਿਚ ਇਸ ਨੂੰ ਮੁਸਲਮ ਮਹਾਂਦੀਪ ਬਣਾ ਦਏਗਾ।" ਸੱਚ ਤਾਂ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਗੋਰਿਆਂ ਦੀ ਯੂਰਪ, ਅਮਰੀਕਾ ਅਤੇ ਕੈਨੇਡਾ ਵਿਚ ਘਟ ਰਹੀ ਜੈਵਿਕ ਦਰ (Fertilty rate) ਇਹਨਾਂ ਲਈ ਬੜੀ ਵੱਡੀ ਚਿੰਤਾ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਯੂਰਪ ਵਿਚ ਇਸ ਵੇਲੇ 52 ਮਿਲੀਅਨ ਮੁਸਲਮਾਨ ਹਨ ਅਤੇ ਅਗਲੇ ਵੀਹ ਸਾਲਾਂ ਵਿਚ ਇਹ ਗਿਣਤੀ 104 ਮਿਲੀਅਨ ਹੋ ਜਾਣੀ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਮੁਸਲਮਾਨ ਸਮਾਜ ਇੱਕ ਮੁੱਠ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਇਹਨਾਂ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿਚ ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਰਾਜ ਨੂੰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਰੋਕ ਸਕਦਾ। ਇਹੀ ਤੱਥ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਅਤੇ ਸਿੱਖੀ ਸੇਵਕੀ ਦੇ ਹਮਦਰਦਾਂ ਨੂੰ ਲੜ ਬੰਨ੍ਹਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਕਿ ਜੇਕਰ ਅੱਜ ਭਾਰਤ ਦਾ ਸਿੱਖ ਆਪਣੇ ਜਾਤੀ ਜਮਾਤੀ ਪਾੜੇ ਤੋਂ ਉਪਰ ਉਠ ਕੇ ਇੱਕ ਮੁਠ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਨਾਂ ਕੇਵਲ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਸਗੋਂ ਸਮੁੱਚੇ ਭਾਰਤ ਵਿਚ ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਰਾਜ ਨੂੰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਰੋਕ ਸਕਦਾ, ਕਿਓਂਕਿ ਸਿੱਖ ਸਿਧਾਂਤ ਨਾਂ ਕੇਵਲ ਦਲਿਤਾਂ ਨੂੰ ਸਗੋਂ ਸਾਰੀ ਹੀ ਮਨੁੱਖਤਾ ਨੂੰ ਕਲਾਵੇ ਵਿਚ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਭਾਰਤ ਭਰ ਦਾ ਦਲਿਤ ਸਮਾਜ ਸਿੱਖੀ ਦਾ ਅਭਿਲਾਖੀ ਹੈ ਪਰ ਰਾਜਨੀਤਕ ਲੋਕ ਦੀਵਾਰ ਬਣੇ ਹੋਏ ਹਨ। ਚੇਤੇ ਰਹੇ ਕਿ ਜਿਸ ਵਕਤ ਡਾ: ਅੰਬੇਦਕਰ ਨੇ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਅਪਨਾਊਣ ਦੀ ਖਾਹਿਸ਼ ਜ਼ਾਹਿਰ ਕੀਤੀ ਸੀ ਤਾਂ ਮਹਾਤਮਾਂ ਗਾਂਧੀ ਨੇ ਮਰਨ ਵਰਤ ਰੱਖਣ ਦੀ ਧਮਕੀ ਦੇ ਮਾਰੀ ਸੀ। ਅੱਜ ਵੀ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਦਲਿਤ ਵਰਗ ਨੂੰ ਸਿੱਖੀ ਤੋਂ ਨਖੇੜਨ ਲਈ ਰਾਜਨੀਤਕ ਚਾਲਾਂ ਨੀਚ ਤੋਂ ਨੀਚ ਪੈਂਤੜੇ ਅਪਣਾ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਜਿਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪਛਾਨਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ।

ਇਸ ਘਰ ਨੂੰ ਅੱਗ ਲੱਗੀ ਘਰ ਦੇ ਚਿਰਾਗ ਨਾਲ ਸਿਆਸੀ ਗੋਰਖਧੰਦੇ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਸਿੱਖ ਨੂੰ ਕੁਝ ਐਸੇ ਮਾਨਸਿਕ ਭੰਬਲਭੂਸੇ ਵਿਚ ਫਸਾ ਲਿਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹ ਇੱਕ ਜਾਤੀ ਦੇ ਕਲਪਿਤ ਰਾਜ ਭਾਗ ਦੇ ਨਾਅਰੇ ਦਾ ਗੁਲਾਮ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ਜਿਹੜਾ ਵੀ ਸਿੱਖ ਹੁਣ ਇਸ ਨਾਅਰੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਗਦਾਰ ਗਦਾਰ ਕਹਿ ਕੇ ਖਦੇੜ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਕੋਈ ਖਾਲਿਸਤਾਨ ਨਾਂ ਤਾਂ ਅਮਰੀਕਾ ਜਾਂ ਇੰਗਲੈਂਡ ਤੋਂ ਆਉਣਾ ਹੈ (ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਤੇਲ ਨਹੀਂ ਹੈ) ਅਤੇ ਨਾਂ ਹੀ ਇਹ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਤੋਂ ਆਉਣਾ ਹੈ (ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਹੋਂਦ ਬਚਾਊਣ ਦੇ ਲਾਲੇ ਪਏ ਹੋਏ ਹਨ, ਜਦ ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਅੱਧਾ ਹਿੱਸਾ ਭਾਰਤ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਤੁੜਵਾ ਚੁੱਕਾ ਹੈ)। ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਕੁਲ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿਚ ਸਿੱਖ ਸਮਾਜ ਦੀ ਫਤਿਹ ਦਾ ਰਾਜ ਕੇਵਲ ਅਤੇ ਕੇਵਲ ਸਿੱਖ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਦੇ ਅਮਲਾਂ ਵਿਚ ਹੈ। ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿਚ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਹੈ ''ਹਸਤੀ ਸਿਰਿ ਜਿਓਂ ਅੰਕਸੁ ਹੈ ਅਹਿਰਣ ਜਿਉ ਸਿਰੁ ਦੇਇ॥ ਮਨੁ ਤਨੁ ਆਗੈ ਰਾਖਿ ਕੈ ਊਭੀ ਸੇਵ ਕਰੇਇ॥ ਇਉ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਨਿਵਾਰੀਐ ਸਭੁ ਰਾਜੁ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਕਾ ਲੇਇ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੁਝੀਐ ਜਾਂ ਆਪੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ॥" ਗੁਰਮਤ ਦਾ ਇਹ ਸਿਧਾਂਤ ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆਂ 'ਤੇ ਲਾਗੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਰਾਜਨੀਤੀ ਦਾ ਅਧਾਰ ਕੇਵਲ ਜਨਤਕ ਮੁੱਦਿਆਂ 'ਤੇ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਮੁਦਿਆਂ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਹੀ ਸੁੱਚੀ ਸੇਵਾ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਅਖਵਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਸਿੱਖ ਮਨ ਚਿਤ ਹੋ ਕਿ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਰਾਜਨੀਤਕ ਚੜ੍ਹਤ ਇੱਕ ਬਾਈ ਪ੍ਰੋਡਕਟ ਵਾਂਗ ਉਸ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਅੱਜ ਦੁਨੀਆਂ ਭਰ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਕੌਮਾਂ ਅਤੇ ਧਰਮ ਇੱਕ ਦੂਸਰੇ ਪ੍ਰਤੀ ਤੌਖਲੇ ਅਤੇ ਨਫਰਤ ਵਿਚ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਖਿੱਤੇ ਵਿਚ ਬਹੁ ਧਰਮਾਂ ਅਤੇ ਕੌਮਾਂ ਜਾਂ ਜਾਤਾਂ ਜਮਾਤਾਂ ਦੇ ਲੋਕ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋਣ ਤਾਂ ਸਰਬਤ ਦਾ ਭਲਾ ਇਸੇ ਵਿਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਾਰੇ ਹੀ ਲੋਕ ਰਲ ਮਿਲ ਕੇ ਕੰਮ ਕਰਨ। ਇੱਕ ਦੂਸਰੇ ਪ੍ਰਤੀ ਸੁਹਿਰਦਤਾ ਹੀ ਸਭ ਮਸਲਿਆਂ ਦਾ ਹੱਲ ਹੈ। ਪੰਜਾਬ ਵਾਂਗ ਹੀ ਉਤਰੀ ਆਇਰਲੈਂਡ ਦੀ ਮਿਸਾਲ ਸਾਡੇ ਸਭ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਹੈ ਜਿਥੇ ਕਿ ਅਖੀਰ ਨੂੰ ਇਹ ਸਚਾਈ ਸਭ ਧਿਰਾਂ ਨੂੰ ਮੰਨਣੀ ਪਈ ਸੀ। ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਵਸ ਰਹੇ ਸਿੱਖਾਂ, ਹਿੰਦੂਆਂ, ਦਲਿਤਾਂ ਅਤੇ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਦਾ ਭਲਾ ਇਸੇ ਵਿਚ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਧਾਰਮਕ ਖੜਪੈਂਚਾਂ ਦੇ ਖੋਖਲੇ ਦਾਅਵਿਆਂ ਤੋਂ ਬਚ ਕੇ ਸ਼ਾਂਤ ਮਈ ਅਤੇ ਸੋਹਜਮਈ ਰਵਈਆ ਅਪਣਾ ਕੇ ਆਪਣੇ ਸੋਹਣੇ ਦੇਸ ਵਿਚ ਇਕਸਾਰਤਾ ਅਤੇ ਇੱਕਸੁਰਤਾ ਦਾ ਮਹੌਲ ਸਾਜਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ। ਇੱਕ ਦੂਸਰੇ ਪ੍ਰਤੀ ਨਫਰਤ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਅਤੇ ਇੱਕ ਦੂਸਰੇ ਉਤੇ ਹਾਵੀ ਹੋਣ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਦੇ ਦਾਅਵੇਦਾਰ ਹਲੇਮੀ ਰਾਜ, ਬੇਗਮ ਪੁਰਾ ਅਤੇ ਰਾਮ ਰਾਜ ਦੇ ਦਾਅਵੇ ਕਰਦੇ ਕਰਦੇ ਇੱਕ ਐਸੀ ਅੱਗ ਬਾਲ ਲੈਣਗੇ ਜਿਸ ਵਿਚ ਸਾਡਾ ਸਾਰੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਨਾਲੋਂ ਸੋਹਣਾ ਪੰਜਾਬ ਸੜ ਕੇ ਰਾਖ ਹੋ ਜਾਏਗਾ। ਇਸ ਅੱਗ ਤੋਂ ਬਚਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ।

... ਅੱਗੇ ਪੜ੍ਹੋ

ਵੀਆਨਾ ਘਟਨਾ ਉਪਰੰਤ ਉਤਪੰਨ ... - ਸਿਮਰਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਮਾਨ

ਵੀਆਨਾ ਘਟਨਾ ਉਪਰੰਤ ਉਤਪੰਨ ਹੋਏ ਹਾਲਾਤਾਂ, ਡੇਰਾਵਾਦ ਤੇ ਗੁਰੂਡੰਮ ਦੇ ਵੱਧਦੇ ਰੁਝਾਨ 'ਤੇ ਸਾਡਾ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ
ਹਿੰਦ ਹਕੂਮਤ 1947 ਤੋਂ ਹੀ ''ਡੇਰਾਵਾਦ, ਜਾਤ ਪਾਤ ਅਤੇ ਸਿੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡੀਆਂ ਪਾਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਕਰਦੀ ਆ ਰਹੀ ਹੈ। ਡੇਰਾਵਾਦ ਨੂੰ ਪ੍ਰਫੁੱਲਿਤ ਕਰਕੇ ਹਿੰਦ ਹਕੂਮਤ ਦੀਆਂ ਏਜੰਸੀਆਂ ਨਫਰਤ ਵਧਾਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਮਨੁੱਖਤਾ ਵਿਰੋਧੀ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਕਰਦੀਆ ਆ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਦੀ ਧਾਰਮਿਕ ਸੰਸਥਾ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀ ਜਿਸਨੂੰ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਦੀ ''ਮਿੰਨ੍ਹੀ ਪਾਰਲੀਆਮੈਂਟ'' ਦਾ ਨਾਮ ਵੀ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਵੱਲੋਂ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਹਕੂਮਤ ਉੱਤੇ ਕਾਬਿਜ਼ ਬਾਦਲ ਦਲ ਵੱਲੋਂ ਧਰਮ ਦੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਨ ਦੀ ਮੁੱਖ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦੇਣ ਦੀ ਕਾਰਵਾਈ ਵੀ ਡੇਰਾਵਾਦ ਅਤੇ ਜਾਤ ਪਾਤ ਨੂੰ ਉਭਾਰਨ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਕਿ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਇਹਨਾਂ ਦੋਵਾਂ ਸਮਾਜਿਕ ਬੁਰਾਈਆਂ ਲਈ ਕੋਈ ਥਾਂ ਨਹੀਂ।

ਸਾਨੂੰ ਵੀਆਨਾ ਵਿਖੇ ਹੋਈ ਘਟਨਾ ਦਾ ਬੇਹੱਦ ਅਫਸੋਸ ਹੈ ਕਿ ਅਜਿਹੀ ਕਾਰਵਾਈ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੋਣੀ। ਪਰ ਇਸ ਹੋਈ ਦੁੱਖਦਾਈ ਘਟਨਾ ਦੇ ਬਦਲੇ ਵਜੋਂ ਜੋ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਸਾੜ ਫੁਕ, ਬੰਦ, ਜਾਨਲੇਵਾ ਹਮਲੇ ਅਤੇ ਆਮ ਜਨਜੀਵਨ ਨੂੰ ਠੱਪ ਕਰਕੇ ਸਰਕਾਰੀ ਜਾਇਦਾਦਾਂ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਸਹੀ ਕਰਾਰ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ। ਰੋਸ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ ਦਾ ਇਹ ਤਰੀਕਾ ਗਲਤ ਅਤੇ ਸਮਾਜ ਵਿਰੋਧੀ ਹੈ। ਫਿਰ ਫੌਜ ਅਤੇ ਪੁਲਿਸ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਖਾਲਿਸਤਾਨ ਦਾ ਪੁਤਲਾ ਫੁਕਣ ਦੀ ਕਾਰਵਾਈ ਅਤੇ ਸੰਤ ਜਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਖਾਲਸਾ ਭਿੰਡਰਾਂਵਾਲਿਆਂ ਵਿਰੁੱਧ ਨਾਅਰੇਬਾਜ਼ੀ ਕਰਨਾ ਹੋਰ ਵੀ ਭੜਕਾਊ ਅਤੇ ਦੁੱਖਦਾਇਕ ਹਨ। ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਇਸਦੇ ਨਿਕਲਣ ਵਾਲੇ ਨਤੀਜੇ ਅਤਿ ਭਿਆਨਕ ਹੋਣਗੇ, ਜਿਸਦੀ ਸਿੱਧੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਹਿੰਦ ਹਕੂਮਤ ਅਤੇ ਬਾਦਲ ਦਲ ਦੀ ਹੋਵੇਗੀ। ਇੱਥੇ ਇਹ ਵਰਣਨ ਕਰਨਾ ਅਤਿ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਸ਼੍ਰੀ ਅਵਤਾਰ ਸਿੰਘ ਮੱਕੜ੍ਹ ਪ੍ਰਧਾਨ ਐਸ ਜੀ ਪੀ ਸੀ ਦਾ ਪੁਤਲਾ ਕਿਸੇ ਨੇ ਫੁਕਿਆ ਸੀ ਤਾਂ ਜੱਥੇਦਾਰ ਸ਼੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਤਖਤ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਫੌਰੀ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਉਸਨੂੰ ਤਲਬ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਅਸੀਂ ਪੁੱਛਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਸ਼੍ਰੀ ਮੱਕੜ ਕੀ ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ, ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬਾਨ, ਸੰਤ ਜਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਭਿੰਡਰਾਂਵਾਲੇ ਅਤੇ ਖਾਲਿਸਤਾਨ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਹੋ ਗਏ ਜੋ ਕਿ ਹੁਣ ਇਹ ਜੱਥੇਦਾਰ ਸਾਹਿਬਾਨ ਚੁੱਪ ਧਾਰੀ ਬੈਠੇ ਹਨ? ਹੁਣ ਜੱਥੇਦਾਰ ਸਾਹਿਬਾਨ ਸਾਹਿਬ ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਮੱਥੇ ਟਿਕਾਉਣ ਵਾਲੇ ਦੇਹਧਾਰੀਆਂ, ਸੰਤ ਜੀ ਅਤੇ ਖਾਲਿਸਤਾਨ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਤਲਬ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੇ? ਜਦੋਂ ਕਿ ਵੀਆਨਾ ਘਟਨਾ ਨਾਲ ਖਾਲਿਸਤਾਨੀਆਂ ਦਾ ਕੋਈ ਦੂਰ ਦਾ ਵੀ ਵਾਸਤਾ ਨਹੀਂ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਖਾਲਿਸਤਾਨੀ, ਜਾਤ-ਪਾਤ, ਊਚ-ਨੀਚ, ਅਮੀਰੀ-ਗਰੀਬੀ ਆਦਿ ਵਿਤਕਰੇ ਭਰੀ ਸੋਚ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਰੱਖਦੇ ਹਨ ਬਲਕਿ ਖਾਲਿਸਤਾਨੀ ਤਾਂ ਇਹਨਾਂ ਸਮਾਜਿਕ ਵਿਤਕਰੇ ਭਰੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਦੇ ਸਖਤ ਵਿਰੁੱਧ ਹਨ। ਉਹ ਤਾਂ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬਾਨ ਦੀ ਬਰਾਬਰਤਾ ਦੀ ਸੋਚ ਉੱਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ''ਬੇਗਮਪੁਰਾ ਸ਼ਹਿਰ ਕੋ ਨਾਉ'' 'ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਇੱਕ ਅੱਛੇ ਸਮਾਜ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ ਕਰਨ ਲਈ ਉਤਾਵਲੇ ਹਨ ਜਿੱਥੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਧਰਮ, ਕੌਮ ਜਾਂ ਇਨਸਾਨ ਨਾਲ ਕੋਈ ਰਤੀ ਭਰ ਵੀ ਬੇਇਨਸਾਫੀ ਨਾ ਹੋ ਸਕੇ।

ਬਹੁਤ ਦੁੱਖ ਅਤੇ ਅਫਸੋਸ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਐਸ. ਜੀ. ਪੀ. ਸੀ., ਜਿਸਦਾ ਮੁੱਖ ਫਰਜ਼ ਧਰਮ ਪ੍ਰਚਾਰ ਨੂੰ ਸਿਖਰਾਂ ਤੇ ਲਿਜਾਉਣਾ ਅਤੇ ਜਾਤ-ਪਾਤ ਆਦਿ ਵਿਤਕਰੇ ਭਰੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਵਿਰੁੱਧ ਦ੍ਰਿੜਤਾ ਨਾਲ ਸਟੈਂਡ ਲੈਣਾ ਹੈ, ਉਸ ਵੱਲੋਂ ਦੋ ਦੋ ਗੁਰਦੁਆਰੇ, ਦੋ ਦੋ ਸ਼ਮਸਾਨਘਾਟਾਂ ਅਤੇ ਦੋ ਦੋ ਧਰਮ ਸ਼ਾਲਾਵਾਂ ਕਾਇਮ ਕਰਕੇ ਜਾਤ ਪਾਤ ਨੂੰ ਉਭਾਰਨ ਦੀ ਕਾਰਵਾਈ ਹੋਰ ਵੀ ਅਤਿ ਸ਼ਰਮਨਾਕ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਸ਼ਹਿਰੀ ਸਿੱਖ, ਹਿੰਦੂਆਂ ਵੱਲੋਂ ਬਣਾਏ ਗਏ ਇੱਕ ਸਾਂਝੇ ਸ਼ਮਸਾਨਘਾਟ ਅਤੇ ਧਰਮਸ਼ਾਲਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਰਸਮੋ-ਰਿਵਾਜ਼ ਕਰਦੇ ਆ ਰਹੇ ਹਨ ਤਾਂ ਪਿੰਡਾਂ ਅਤੇ ਕਸਬਿਆਂ ਵਿੱਚ ਐਸ ਜੀ ਪੀ ਸੀ ਵੱਲੋਂ ਖੁਦ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਵੰਡਣ ਲਈ ਦੋ ਦੋ ਗੁਰਦੁਆਰੇ, ਦੋ ਦੋ ਧਰਮਸਾਲਾਵਾਂ ਅਤੇ ਦੋ ਦੋ ਸ਼ਮਸਾਨਘਾਟ ਕਿਉਂ ਕਾਇਮ ਕੀਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ? ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਕਰਕੇ ਇਹ ਵਿਤਕਰੇ ਭਰੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਬੰਦ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾ ਰਹੀਆਂ? ਉਹਨਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬਾਨ ਨੇ ਬ੍ਰਹਾਮਣਵਾਦੀ ਅਤੇ ਮੰਨੂਵਾਦੀ ਹਉੰਮੈ ਅਤੇ ਵਿਤਕਰੇ ਵਾਲੀ ਸੋਚ ਨੂੰ ਦ੍ਰਿੜਤਾ ਨਾਲ ਖਤਮ ਕਰਕੇ ਸਾਨੂੰ ਇੱਕ ਸਾਂਝੇ ਬਾਟੇ ਵਿੱਚੋਂ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਦੀ ਦਾਤਿ ਦੀ ਬਖਸ਼ਿਸ ਕਰਕੇ, ਸਭ ਭੇਦ - ਭਿੰਨ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਸਨ।

ਪਰ ਅਤਿ ਨਮੌਸ਼ੀ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਐਸ ਜੀ ਪੀ ਸੀ ਅਤੇ ਸਿੱਖ ਸਿਆਸਤ ਉੱਤੇ ਕਾਬਿਜ਼ ਬਾਦਲ ਦਲ ਅਤੇ ਕੈਪਟਨ ਅਮਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਬ੍ਰਹਾਮਣਵਾਦੀ ਅਤੇ ਮੰਨੂਵਾਦੀ ਸੋਚ ਦੇ ਗੁਲਾਮ ਬਣਕੇ, ਜਾਤ ਪਾਤ ਦੀ ਵੰਡੀਆਂ ਪਾਉਣ ਵਾਲੀ ਮਾਰੂ ਸੋਚ ਨੂੰ ਇਹਨਾਂ ਨੇ ਵਾਪਿਸ ਲੈ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਸਿੱਖੀ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਅਤੇ ਮਰਿਯਾਦਾਵਾਂ ਨੂੰ ਤਹਿਸ ਨਹਿਸ ਕਰਕੇ ਡੇਰਿਆਂ ਉੱਤੇ ਜਾਣ ਦੀ ਕਵਾਇਦ ਨੇ ਸਿੱਖ ਸਿਆਸਤ ਨੂੰ ਗੰਧਲਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਸਿਆਸੀ ਜਮਾਤਾਂ ਅਤੇ ਸਿਆਸੀ ਆਗੂਆਂ ਵੱਲੋਂ ਡੇਰਿਆਂ ਉੱਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਰਹਿ ਕੇ ਸਿਆਸਤ ਕਰਨੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਮਾਜ, ਕੌਮ ਲਈ ਕਦੀ ਵੀ ਲਾਹੇਵੰਦ ਸਾਬਿਤ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੀ। ਬਲਕਿ ਅਜਿਹੀ ਸਵਾਰਥੀ ਸਿਆਸਤ ਕਤਲੇਆਮ, ਦੰਗੇ-ਫਸਾਦ, ਅਗਜਨੀਆਂ, ਲੁੱਟ ਮਾਰ ਆਦਿ ਸਮਾਜ ਵਿਰੋਧੀ ਸੋਚ ਨੂੰ ਸੱਦਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।

ਜਿੱਥੋਂ ਤੱਕ ਅਜਿਹੇ ਮੌਕਿਆਂ 'ਤੇ ਹਿੰਦੋਸਤਾਨੀ ਮੀਡੀਆ ਅਤੇ ਅਖਬਾਰਾਂ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਦਾ ਸਵਾਲ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਹੋਰ ਵੀ ਨਮੌਸ਼ੀਜਨਕ ਅਤੇ ਗੈਰ ਜਿੰਮੇਵਾਰਾਨਾ ਬਣਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਹਿੰਦੋਸਤਾਨੀ ਮੀਡੀਆ ਤੇ ਅਖਬਾਰਾਂ ਗੁਰੂਡੰਮ ਅਤੇ ਜਾਤ-ਪਾਤ ਦੀ ਸੋਚ ਨੂੰ ਉਭਾਰਨ ਅਤੇ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਵਿੱਚ ਵੰਡੀਆ ਪਾਉਣ ਲਈ ਆਪਣੀ ਕਲਮ ਅਤੇ ਵਿਜ਼ਨ ਦੀ ਦੁਰਵਰਤੋਂ ਕਰਦੀ ਆ ਰਹੀ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਬਲਦੀ ਉੱਤੇ ਤੇਲ ਪਾਉਣ ਦੀ ਸਮਾਜ ਵਿਰੋਧੀ ਕਾਰਵਾਈ ਹੈ। ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਅਕਾਲੀ ਦਲ (ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ) ਸਾਹਿਬ ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ, ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬਾਨ, ਖਾਲਿਸਤਾਨ, ਸੰਤ ਜਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਜੀ ਖਾਲਸਾ ਭਿੰਡਰਾਂਵਾਲਿਆਂ ਵਿਰੁੱਧ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕਾਰਵਾਈ ਨੂੰ ਅਤੇ ਲੱਗ ਰਹੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸ਼ਾਜਿਸੀ ਨਾਅਰੇ ਨੂੰ ਕਤਈ ਬਰਦਾਸ਼ਿਤ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਇੱਥੇ ਗੁਰੂਡੰਮ, ਡੇਰਾਵਾਦ ਅਤੇ ਜਾਤ-ਪਾਤ ਨੂੰ ਉਭਾਰਨ ਦੀ ਗੱਲ ਨੂੰ ਸਹਿਣ ਕਰੇਗਾ। ਜੋ ਹਿੰਦ ਹਕੂਮਤ ਅਤੇ ਬਾਦਲ ਦਲ ਵੱਲੋਂ ਰੰਘਰੇਟੇ ਸਿੱਖਾਂ ਅਤੇ ਸਿੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਤਕਰੇ ਪਾ ਕੇ ਨਫਰਤ ਵਧਾਉਣ ਦੀ ਕੌਸ਼ਿਸ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ, ਇਸਨੂੰ ਬਿਲਕੁਲ ਕਾਮਯਾਬ ਨਹੀਂ ਹੋਣ ਦੇਵੇਗਾ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਪਿੰਡਾਂ ਅਤੇ ਕਸਬਿਆਂ ਵਿੱਚ ਦੋ ਦੋ ਗੁਰਦੁਆਰੇ, ਦੋ ਦੋ ਧਰਮਸ਼ਾਲਾਵਾਂ ਅਤੇ ਦੋ ਦੋ ਸ਼ਮਸਾਨਘਾਟਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਨੂੰ ਸਿਰੇ ਚੜਨ ਦੇਵੇਗਾ। ਅਸੀਂ ਹਰ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਨੂੰ ਇਕੱਤਰ ਰੱਖਣ ਹਿੱਤ ਇੱਕ ਇੱਕ ਗੁਰਦੁਆਰਾ, ਇੱਕ ਇੱਕ ਸ਼ਮਸਾਨਘਾਟ ਅਤੇ ਇੱਕ ਇੱਕ ਧਰਮਸ਼ਾਲਾ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਵਚਨਬੱਧ ਹਾਂ।

ਇਹ ਸਾਡਾ ਤਜ਼ਰਬਾ ਹੈ ਕਿ ਡੇਰਾਵਾਦ, ਗੁਰੂਡੰਮ ਅਤੇ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਵਿਚਕਾਰ ਇਸ ਕਰਕੇ ਝਗੜੇ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਡੇਰੇ ਵਾਲੇ ਕਦੀ ਸਿੱਖ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬਾਨ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਤੁਲਨਾ ਕਰਕੇ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾ ਬਾਦਸ਼ਾਹੀਆਂ ਵਾਲੀਆਂ ਪੁਸ਼ਾਕਾਂ ਪਹਿਣਦੇ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਸਿਰਸੇ ਵਾਲੇ ਨੇ ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਨਕਲ ਕਰਨ ਦੀ ਬੱਜਰ ਗੁਸਤਾਖੀ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਕਦੀ ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੀ ਬਾਣੀ ਜਿਸਦੀ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਲੱਗ-ਮਾਤਰ ਵੀ ਤਬਦੀਲ ਕਰਨ ਦਾ ਹੱਕ ਨਹੀਂ, ਉਸਦੀ ਆਪਣੀ ਸੋਚ ਅਨੁਸਾਰ ਅਰਥ ਤੇ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਕੇ ਸਿੱਖ ਮਨਾਂ ਅਤੇ ਆਤਮਾਵਾਂ ਨੂੰ ਠੇਸ ਪਹੁੰਚਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਨਿਰੰਕਾਰੀ ਡੇਰੇ ਨੇ ਹਿੰਦ ਹਕੂਮਤ ਦੇ ਆਦੇਸ਼ਾਂ 'ਤੇ ਅਜਿਹਾ ਕਰਕੇ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਨੂੰ ਚੁਣੌਤੀ ਦੇਣ ਦੀ ਗੁਸਤਾਖੀ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਹੁਣ ਜੋ ਸੱਚਖੰਡ ਬੱਲਾਂ ਡੇਰੇ ਦਾ ਵਿਵਾਦ ਉਠਿਆ ਹੈ, ਇਹ ਵੀ ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਗੁਰੂਡੰਮ ਦੇ ਸਿਘਾਸਣ ਲਾ ਕੇ ਮੱਥੇ ਟਿਕਾਉਣ ਦੀ ਸਿੱਖ ਮਨਾਂ ਨੂੰ ਡੂੰਘੀ ਠੇਸ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਅਤੇ ਬਾਣੀ ਦੀ ਗਲਤ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਨ ਦੀ ਸ਼ਾਜਿਸੀ ਕਾਰਵਾਈ ਦੀ ਬਦੌਲਤ ਹੀ ਉਠਿਆ ਹੈ। ਅਮਨ-ਚੈਨ ਚਾਹੁਣ ਵਾਲੀਆਂ ਤਾਕਤਾਂ ਜੋ ਅੱਜ ਮੀਡੀਏ ਅਤੇ ਅਖਬਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਇਸਦੀ ਦੁਹਾਈ ਦੇ ਰਹੀਆਂ ਹਨ, ਉਹ ਅਜਿਹੀਆਂ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਦੀ ਹੇਠੀ ਕਰਨ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਮਨਾਂ ਨੂੰ ਠੇਸ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਈਸ਼ਟ ਦੀ ਤੌਹੀਨ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਅਮਲੀ ਕਾਰਵਾਈ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀਆਂ? ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਜੋ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਦੋਵੇ ਸਮੇਂ ''ਸਰਬੱਤ ਦਾ ਭਲਾ'' ਲੋੜਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾ ਦੇ ਜ਼ਬਰ ਜੁਲਮ ਅਤੇ ਬੇਇਨਸਾਫੀ ਵਿਰੁੱਧ ਆਪਣੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ਦੇਣ ਲਈ ਪਹਿਲੀ ਕਤਾਰ ਵਿੱਚ ਖਲੌਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਉਸ ਵਿਰੁੱਧ ਅਤੇ ਖਾਲਿਸਤਾਨ ਵਿਰੁੱਧ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਸ਼ਾਜਿਸੀ ਪ੍ਰਚਾਰ ਨੂੰ, ਇਹ ਅਮਨ ਚੈਨ ਚਾਹੁਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਰੋਕਦੇ?

ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਅਕਾਲੀ ਦਲ (ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ) ਹਿੰਦੋਸਤਾਨ ਦੇ ਹੁਕਮਰਾਨਾਂ ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਦੇ ਪੱਖਪਾਤੀ ਬਹੁਗਿਣਤੀ ਦਾ ਹੱਕ ਪੂਰਨ ਵਾਲੇ ਮੀਡੀਏ ਨੂੰ ਇਹ ਸਪੱਸ਼ਟ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕੌਮ, ਧਰਮ, ਫਿਰਕੇ ਆਦਿ ਨਾਲ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾ ਦਾ ਵੀ ਵੈਰ-ਵਿਰੋਧ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਲੇਕਿਨ ਅਸੀਂ ਸਾਹਿਬ ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ, ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬਾਨ, ਸੰਤ ਜਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਜੀ ਖਾਲਸਾ ਭਿੰਡਰਾਂਵਾਲੇ ਅਤੇ ਖਾਲਿਸਤਾਨ ਦੇ ਸੱਚੇ ਸੁੱਚੇ ਸਤਿਕਾਰਿਤ ਨਾਵਾਂ ਅਤੇ ਮਿਸ਼ਨ ਵਿਰੁੱਧ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਪ੍ਰਚਾਰ ਨੂੰ ਬਰਦਾਸ਼ਿਤ ਨਹੀਂ ਕਰਾਂਗੇ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਹਿੰਦ ਹਕੂਮਤ ਅਤੇ ਉਸਦੀਆਂ ਏਜੰਸੀਆਂ ਨੂੰ ਰੰਘਰੇਟੇ ਸਿੱਖਾਂ ਅਤੇ ਸਿੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਨਫਰਤ ਉਤਪੰਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜ਼ਾਜਤ ਦੇਵਾਂਗੇ।

ਸਿੱਖਾਂ ਦੀ ਕਾਲੀ ਸੂਚੀ ਬਾਰੇ ਸਾਰੀਆਂ ਧਿਰਾਂ ਖਾਮੋਸ਼ ਕਿਉਂ - ਮਾਨ
ਜਲੰਧਰ, 5 ਸਤੰਬਰ (ਐੱਚ. ਐੱਸ. ਬਾਵਾ)- ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਅਕਾਲੀ ਦਲ (ਅ) ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਸ: ਸਿਮਰਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਮਾਨ ਨੇ ਕਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਵੱਲੋਂ ਸਿੱਖਾਂ ਦੀ ਕਾਲੀ ਸੂਚੀ ਬਾਰੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਧਿਰਾਂ ਦੀ ਖ਼ਾਮੋਸ਼ੀ ਬਹੁਤ ਹੀ ਦੁਖ਼ਦਾਈ ਅਤੇ ਫ਼ਿਕਰ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੈ।

ਅੱਜ ਇੱਥੇ ਇਕ ਪੱਤਰਕਾਰ ਸੰਮੇਲਨ ਨੂੰ ਸੰਬੋਧਨ ਕਰਦਿਆਂ ਸ: ਮਾਨ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਸ ਮਾਮਲੇ 'ਤੇ ਤਖ਼ਤਾਂ ਦੇ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਬਾਨ ਤੇ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਨੇ ਚੁੱਪ ਧਾਰੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਕਾਂਗਰਸ ਨੇ ਵੀ ਸਿੱਖ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਦੇ ਨਾਂਅ 'ਤੇ ਵੋਟ ਮੰਗੀ ਹੈ ਪਰ ਸਿੱਖਾਂ ਦੀ ਕਾਲੀ ਸੂਚੀ ਬਾਰੇ ਉਹ ਵੀ ਖਾਮੋਸ਼ ਹੈ। ਹਿੰਦੂਆਂ ਅਤੇ ਸਿੱਖਾਂ ਵਿਚ ਨਹੁੰ-ਮਾਸ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਦੱਸਦੀ ਭਾਜਪਾ ਵੀ ਇਸ ਮਸਲੇ 'ਤੇ ਚੁੱਪ ਹੈ।

ਸ: ਮਾਨ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਵਿਸ਼ਵ ਭਰ ਵਿਚ ਕਿਸੇ ਫ਼ਿਰਕੇ ਦੀ ਕਾਲੀ ਸੂਚੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਪਰ ਸਿੱਖਾਂ ਦੀ ਕਾਲੀ ਸੂਚੀ ਬਣਾ ਕੇ ਵਿਤਕਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਆਪਣੀ ਕੌਮ ਨਾਲ ਹੁੰਦੇ ਧੱਕੇ ਕਾਰਨ ਰੋਸ ਪ੍ਰਗਟਾਉਣ ਵਾਲੇ ਸਿੱਖਾਂ ਦੀਆਂ ਕਾਲੀ ਸੂਚੀ ਬਣਾ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦੇਸ਼ ਆਉਣ 'ਤੇ ਪਾਬੰਦੀਆਂ ਲਗਾਉਣ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਹੀ ਨਹੀਂ ਠਹਿਰਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ। ਸ: ਮਾਨ ਨੇ ਕੇਂਦਰੀ ਗ੍ਰਹਿ ਮੰਤਰੀ ਸ੍ਰੀ ਪੀ.ਚਿਦੰਬਰਮ 'ਤੇ ਹੱਲਾ ਬੋਲਦਿਆਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸ੍ਰੀ ਚਿਦੰਬਰਮ ਦੀ 1984 ਦੇ ਸਿੱਖ ਕਤਲੇਆਮ ਵਿਚ ਅਹਿਮ ਭੂਮਿਕਾ ਰਹੀ ਹੈ ਅਤੇ ਅਮਰੀਕਾ ਨੂੰ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਕੇਂਦਰੀ ਗ੍ਰਹਿ ਮੰਤਰੀ ਸ੍ਰੀ ਪੀ. ਚਿਦੰਬਰਮ ਨੂੰ ਵੀ ਵੀਜ਼ੇ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦੇਵੇ ਜਿਵੇਂ ਉਸਨੇ ਨਰਿੰਦਰ ਮੋਦੀ ਨੂੰ ਵੀਜ਼ੇ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕੀਤਾ ਸੀ।

ਭਾਈਂ ਦਲਜੀਤ ਸਿੰਘ ਬਿੱਟੂ ਨੂੰ ਪੁਲਿਸ ਵੱਲੋਂ ਫ਼ੜੇ ਜਾਣ 'ਤੇ ਟਿੱਪਣੀ ਕਰਦਿਆਂ ਸ: ਮਾਨ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪਾਰਟੀ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਲਈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕੀਤਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਹੀ ਆਗੂਆਂ ਨੂੰ ਪੁਲਿਸ ਰਾਹੀਂ ਗ੍ਰਿਫ਼ਤਾਰ ਕਰਵਾਉਣ ਦੀ ਤੁੱਕ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ। ਪਾਰਟੀ ਦੀ ਯੂ.ਕੇ. ਇਕਾਈ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਸ: ਗੁਰਦਿਆਲ ਸਿੰਘ ਅਟਵਾਲ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਰਾਜਸੀ ਆਗੂਆਂ ਅਤੇ ਪੁਲਿਸ ਦੀ ਮਿਲੀਭੁਗਤ ਨਾਲ ਨਸ਼ੇ ਦਾ ਕਾਰੋਬਾਰ ਹੋਣਾ ਬਹੁਤ ਹੀ ਮੰਦਭਾਗਾ ਹੈ।

ਇਸ ਮੌਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸੀ: ਮੀਤ ਪ੍ਰਧਾਨ ਭਾਈ ਧਿਆਨ ਸਿੰਘ ਮੰਡ, ਜਨਰਲ ਸਕੱਤਰ ਮਾਸਟਰ ਕਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਨਾਰੀਕੇ, ਜਨਰਲ ਸਕੱਤਰ ਸ: ਗੁਰਿੰਦਰ ਪਾਲ ਸਿੰਘ ਧਨੌਲਾ, ਸ: ਜਸਕਰਨ ਸਿੰਘ ਕਾਹਨ ਸਿੰਘ ਵਾਲਾ, ਸ: ਅਨੂਪ ਸਿੰਘ ਸੰਧੂ, ਸ: ਸੁਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਕਾਲਾ ਅਫ਼ਗਾਨਾ, ਸ: ਰਜਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਫ਼ੌਜੀ, ਸ: ਜਸਵੰਤ ਸਿੰਘ ਚੀਮਾ, ਸ: ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਰੇਰੂ, ਸ: ਰਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਲਾਡੀ, ਸ: ਬਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਖਾਲਸਾ, ਸ: ਗੁਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ਔਲਖ, ਸ: ਅਵਤਾਰ ਸਿੰਘ ਉੱਪਲ, ਸ: ਸਰਬਜੀਤ ਸਿੰਘ ਬਜੂਹਾ, ਸ: ਸੁਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਖਾਲਸਾ, ਸ: ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਕੁੰਡੇ ਅਤੇ ਸ: ਜਸਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸ਼ੇਰਾ ਹਾਜ਼ਰ ਸਨ।
... ਅੱਗੇ ਪੜ੍ਹੋ

ਲੱਗੀ ਨਜ਼ਰ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ, ਕੋਈ ... - ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਟਹਿਣਾ

ਲੱਗੀ ਨਜ਼ਰ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ, ਕੋਈ ਆਣ ਉਤਾਰੋ - ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਟਹਿਣਾ
ਵੀਆਨਾ ਦੇ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਸਾਹਿਬ ਵਿੱਚ ਵਾਪਰੀ ਮੰਦਭਾਗੀ ਘਟਨਾ ਦਾ ਖਮਿਆਜਾ ਪੂਰਾ ਪੰਜਾਬ ਲਗਾਤਾਰ ਚਾਰ ਦਿਨ ਭੋਗਦਾ ਰਿਹਾ, ਜਿਸ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ਵਾਸੀਆਂ ਦੀ ਵੀ ਨੀਂਦ ਉਡਾਈ ਰੱਖੀ, ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨਿਕ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਦੀ ਵੀ ਤੇ ਸਮੁੱਚੀ ਲੀਡਰਸ਼ਿਪ ਦੀ ਵੀ। ਲੋਕ ਏਨੇ ਭੜਕੇ ਕਿ ਭੁੱਲ ਗਏ ਕਿ ਕੋਈ ਵੀ ਗੁਰੂ ਹਿੰਸਾ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਬਾਣੀ ਵਿੱਚ ਦਰਜ ਕਿਸੇ ਗੁਰੂ ਜਾਂ ਸੰਤ-ਮਹਾਂਪੁਰਸ਼ ਨੇ ਇਹ ਸਿੱਖਿਆ ਦਿੱਤੀ ਹੈ ਕਿ ਨੰਗੀਆਂ ਤਲਵਾਰਾਂ ਦੀ ਦਹਿਸ਼ਤ ਹੇਠ ਪਹਿਲਾਂ ਠੇਕੇ ਲੁੱਟੋ, ਫੇਰ ਰੱਜ ਕੇ ਪੀਓ ਤੇ ਬਾਅਦ ’ਚ ਗੁੰਡਾਗਰਦੀ ਦਾ ਨੰਗਾ ਨਾਚ ਕਰੋ। ਨਾ ਹੀ ਕੋਈ ਸੰਤ ਇਹ ਉਪਦੇਸ਼ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਪਹਿਲਾਂ ਟਰੱਕਾਂ ਨੂੰ ਅੱਗ ਲਗਾ ਦਿਓ ਤੇ ਫੇਰ ਖਰਬੂਜਿਆਂ ਨਾਲ ਭਰੇ ਓਸ ਟਰੱਕ ’ਤੇ ਇੰਜ ਝਪਟੋ ਜਿਵੇਂ ਗਿਰਝਾਂ ਆਪਣੇ ਸ਼ਿਕਾਰ ’ਤੇ ਝਪਟਦੀਆਂ ਹਨ।

ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਗੁੱਸਾ ਕਿੰਨਾ ਕੁ ਜਾਇਜ਼ ਸੀ ਤੇ ਕਿੰਨਾ ਕੁ ਨਜਾਇਜ਼, ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀ ਨੇ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਪੜਚੋਲ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਤੇ ਸ਼ਾਇਦ ਨਾ ਹੀ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਲੋਕਤੰਤਰ ਘੱਟ ਤੇ ਵੋਟਤੰਤਰ ਵੱਧ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਹੁੜਦੰਗ ਮਚਾਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀਆਂ ਵੋਟਾਂ ਸਭ ਕੁੱਝ ’ਤੇ ਅਸਾਨੀ ਨਾਲ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ।

ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਵਧ-ਫੁੱਲ ਰਹੇ ਡੇਰਾਵਾਦ ਨੇ ਇਹੀ ਰੰਗ ਦਿਖਾਉਣਾ ਸੀ, ਜਿਹੜਾ ਹੁਣ ਦਿਸ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਧਰਮ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਦੀ ਆੜ ਵਿੱਚ ਲਾਂਬੂ ਲਾਉਣਿਆਂ ਨੂੰ ਅੱਗਾਂ ਦਾ ਸੇਕ ਪਿਆਰਾ ਲੱਗਣ ਲੱਗਾ ਹੈ, ਢਿੱਡ ਵਿੱਚ ਛੁਰਾ ਖੋਭ ਦੇਣਾ ਮਾਮੂਲੀ ਗੱਲ ਬਣ ਗਈ ਹੈ, ਦੁਕਾਨਾਂ ਦੀ ਭੰਨ-ਤੋੜ ਕੋਈ ਵਰਜਿਤ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਰਹੀ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਲੋਕਾਈ ਨਾਲ ਦਰਿੰਦਗੀ ਭਰਿਆ ਵਿਹਾਰ ਕਰਨਾ ਕੋਈ ਮਾੜੀ ਗੱਲ ਸਮਝੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਧਾਰਮਿਕ ਸਥਾਨਾਂ ’ਤੇ ਵਾਪਰਨ ਵਾਲੀ ਘਟਨਾ ਛੋਟੀ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਵੱਡੀ, ਪੰਜਾਬ ਬਲਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਕਰਫਿਊ ਲੱਗ ਜਾਂਦੇ ਨੇ, ਸੜਕਾਂ ’ਤੇ ਇੱਟਾਂ-ਵੱਟੇ ਦਿਸਣ ਲੱਗਦੇ ਨੇ, ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਾਲੀਆਂ ਬਿਲਡਿੰਗਾਂ ਅਤੇ ਵਾਹਨਾਂ ਦੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਤੋੜ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅੱਗ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਦਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਇਸ ਸਭ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਦੀਆਂ ਗ਼ੈਰਤ ਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਸਮਝਿਆ ਜਾਣ ਲੱਗਾ ਹੈ।

ਤੱਲ੍ਹਣ ਕਾਂਡ ਵੇਲੇ ਜੋ-ਜੋ ਕੁੱਝ ਹੋਇਆ-ਵਾਪਰਿਆ, ਸਭ ਜਾਣਦੇ ਨੇ। ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਿਰਸੇ ਵਾਲੇ ਸਾਧ ਨੇ ਅਜਿਹੀ ਕਰਤੂਤ ਕਰ ਦਿਖਾਈ ਕਿ ਪੰਜਾਬ ’ਚ ਮੁੜ ਅਸ਼ਾਂਤੀ ਫ਼ੈਲ ਗਈ ਤੇ ਹੁਣ ਡੇਰਾ ਸੱਚਖੰਡ ਬੱਲਾਂ ਵਾਲੇ ਸੰਤ ਨਿਰੰਜਨ ਦਾਸ ਤੇ ਸੰਤ ਰਾਮਨੰਦ ’ਤੇ ਚੱਲੀਆਂ ਗੋਲੀਆਂ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਮੁੜ ਬਾਰੂਦ ਦੇ ਢੇਰ ’ਤੇ ਬਿਠਾ ਦਿੱਤਾ।

ਹਾਲੇ ਤੱਕ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆ ਸਕੀ ਕਿ ਬੱਲਾਂ ਵਾਲੇ ਸੰਤਾਂ ਤੇ ਹਮਲਾ ਆਸਟਰੀਆ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵੀਆਨਾ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਤੇ ਭੰਨ-ਤੋੜ ਪੰਜ ਆਬਾਂ ਦੀ ਧਰਤੀ ’ਤੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈ। ਇਸ ਸਭ ਨਾਲ ਭਲਾ ਤੁਰ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਬਾਬਾ ਜੀ ਰਾਮਾਨੰਦ ਜੀ ਦੀ ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਕਿਵੇਂ ਮਿਲੀ ਹੋਵੇਗੀ? ਜ¦ਧਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਪਿੰਡ ਰਾਪੁਰ ਬੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਸੰਤਾਂ ਦਾ ਡੇਰਾ ਹੈ, ਇਸ ਕਰਕੇ ਬਾਬਾ ਜੀ ’ਤੇ ਹੋਏ ਹਮਲੇ ਨਾਲ ਜ¦ਧਰੀਏ ਚੇਲਿਆਂ ਦਾ ਰੋਹ ਭੜਕਣਾ ਯਕੀਨੀ ਸੀ। ਕਰੋੜਾਂ ਰੁਪਏ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਜ¦ਧਰ ’ਚ ਹੋਇਆ। ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ, ਲੁਧਿਆਣਾ, ਬਠਿੰਡਾ, ਫ਼ਿਰੋਜ਼ਪੁਰ ਤੇ ਫ਼ਰੀਦਕੋਟ ਤੱਕ ਵੀ ਜ¦ਧਰ ਦੀਆਂ ਲਪਟਾਂ ਦਾ ਸੇਕ ਪੁੱਜਾ ਤੇ ਉਥੋਂ ਦੇ ਭਗਤ ਰਵੀਦਾਸ ਦੇ ਚੇਲਿਆਂ ਨੇ ਡਾਂਗਾਂ, ਤਲਵਾਰਾਂ ਕੱਢ ਕੇ ਮਨਆਈਆਂ ਕਰਨੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ।

ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ ਕਿ ਇਹ ਸੰਤਾਂ-ਮਹਾਂਪੁਰਸ਼ਾਂ ਦੇ ਕਿਹੋ ਜਿਹੇ ਪੈਰੋਕਾਰ ਨੇ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਨ ਸਦਾ ਧੁਖਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ। ਜਿਹੜੇ ਏਸ ਗੱਲ ਦਾ ਬਹਾਨਾ ਭਾਲਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ ਕਿ ਕੋਈ ਸਾਡੇ ਬਾਬੇ ਖਿਲਾਫ਼ ਕੁੱਝ ਬੋਲੇ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਗੁੰਡਾਗਰਦੀ ਦਾ ਨੰਗਾ ਨਾਚ ਕਰ ਦਿਖਾਈਏ। ਬੱਲਾਂ ਵਾਲੇ ਸੰਤਾਂ ’ਤੇ ਜਿਹੜਾ ਹਮਲਾ ਹੋਇਆ, ਉਹ ਕੁੱਝ ਕੁ ਗ਼ਰਮ ਖਿਆਲੀਏ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸੋਚ ਦਾ ਸਬੂਤ ਹੈ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗ਼ਲਤੀ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਪੂਰਾ ਪੰਜਾਬ ਕਿਉਂ ਭੁਗਤੇ? ਪੰਜਾਬ ਅੱਗ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਕਿਉਂ ਹੋਵੇ? ਸੁੱਖੀਂ ਸਾਂਦੀ ਵਸਦੇ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਅਮਨ-ਚੈਨ ਕਿਉਂ ਗੁਆਚੇ?

ਜਲੰਧਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਕਰਫਿਊ ਲੱਗਾ, ਪਰ ਇਹ ਕਰਫਿਊ ਸਿਰਫ਼ ਵਿਖਾਵੇ ਮਾਤਰ ਸੀ। ਸਿਰਫ਼ ਰਵੀਦਾਸ ਚੌਕ ਤੇ ਨਕੋਦਰ ਚੌਕ ਵਿੱਚ ਮਿਲਟਰੀ ਤੇ ਪੰਜਾਬ ਪੁਲਿਸ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਸੀ, ਜਦ ਕਿ ਸ਼ਰਾਰਤੀ ਅਨਸਰ ਹੋਰ ਪਾਸੀਂ ਹੁੜਦੰਗ ਮਚਾਉਂਦੇ ਰਹੇ। ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਕਿ ਟਰਾਂਸਪੋਰਟ ਨਗਰ ਵਿੱਚ ਬੱਸਾਂ ਨੂੰ ਅੱਗ ਲਗਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ, ਫਗਵਾੜਾ ਰੋਡ ’ਤੇ ਮਾਰੂਤੀ ਦੇ ਸ਼ੋਅ ਰੂਮ ਨੂੰ ਭੰਨ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, ਮੈਕਡਾਨਲ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, ਬੱਸਾਂ ਦੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਭੰਨ ਦਿੱਤੇ ਗਏ। ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਕੋਈ ਠੋਸ ਫ਼ੈਸਲਾ ਨਹੀਂ ਲੈ ਸਕੀ ਕਿਉਂਕਿ ਨੂਰਮਹਿਲ ਦੀ ਜ਼ਿਮਨੀ ਚੋਣ ਸਿਰ ’ਤੇ ਸੀ। ਹਾਂ, ਇੱਕ ਕੰਮ ਜ਼ਰੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਕਿ ਪੂਰੇ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਕੇਬਲ ਗੁੱਲ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਤਾਂ ਜੁ ਲੋਕ ਨਾ ਖ਼ਬਰਾਂ ਵਾਲੇ ਚੈਨਲ ਦੇਖ ਸਕਣ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਜਾਣਕਾਰੀ ਮਿਲ ਸਕੇ।

‘ਪੀ.ਟੀ.ਸੀ. ਨਿਊਜ਼’ ਜਿਸ ਉੱਤੇ ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਦਾ ਮਿਹਰ ਭਰਿਆ ਹੱਥ ਹੈ, ਉਸ ਨੇ ਤਾਂ ਸਿਰਫ਼ ਉਹੀ ਖ਼ਬਰ ਦੱਸਣੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜਿਹੜੀ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਸੋਹਲਿਆਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧਿਤ ਹੋਵੇ। ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਜ¦ਧਰ, ਫਗਵਾੜੇ ਵਿੱਚ ਥਾਂ-ਥਾਂ ਅੱਗਾਂ ਲੱਗ ਰਹੀਆਂ ਸਨ, ਪਰ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ‘ਪੀ.ਟੀ.ਸੀ.’ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ, ‘ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਮਨ-ਸ਼ਾਂਤੀ ਬਰਕਰਾਰ ਹੈ…ਥੋੜ੍ਹੇ ਤਣਾਅ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੁਣ ਹਾਲਾਤ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਾਬੂ ’ਚ ਹਨ…ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਇਸ ਗੱਲ ਲਈ ਵਧਾਈ ਦੀ ਹੱਕਦਾਰ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਹਾਲਾਤਾਂ ’ਤੇ ਏਨੀ ਜਲਦੀ ਕਾਬੂ ਪਾ ਲਿਆ…ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਬਣਾਈ ਰੱਖਣ ਦੀ ਅਪੀਲ ਕੀਤੀ ਹੈ…ਸ: ਬਾਦਲ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਰਫਿਊ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ ਹੈ…।’ ਜਦੋਂ ਕਿ ਦੂਜੇ ਚੈਨਲ ਲੱਗ ਰਹੀਆਂ ਅੱਗਾਂ ਬਾਰੇ ਵੇਰਵਾ ਦੇ ਕੇ ‘ਪੀ.ਟੀ.ਸੀ. ਨਿਊਜ਼’ ਦੀ ਸੱਚਾਈ ’ਤੇ ਸਵਾਲੀਆ ਨਿਸ਼ਾਨ ਲਗਾ ਰਹੇ ਸਨ।

ਗੁਰੂ ਰਵੀਦਾਸ ਜੀ ਉਹ ਹਸਤੀ ਹੋਏ ਨੇ, ਜਿਹੜੇ ਨਿਰਮਾਣਤਾ ਦਾ ਪੁੰਜ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਜੁੱਤੀਆਂ-ਜੋੜੇ ਗੰਢ ਕੇ ਸਾਬਤ ਕੀਤਾ ਕਿ ਕੰਮ ਕੋਈ ਵੀ ਛੋਟਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ, ਬੰਦੇ ਦੀ ਸੋਚ ਉ¤ਚੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਰੱਬ ਨਾਲ ਮਿਲਾਪ ਕਰਨ ਦੀ ਜਾਚ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਚੇਲੇ-ਚਪਟੇ ਨਿਰਮਾਣਤਾ ਦਾ ਰਾਹ ਕਿਉਂ ਭੁੱਲ ਗਏ ਨੇ, ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਸਿਖਿਆਵਾਂ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ, ਕੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬਾਨ ਦੀਆਂ ਦੱਸੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ’ਤੇ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ?

ਧਰਮ ਦੇ ਨਾਂ ’ਤੇ ਹੁਣ ਤੱਕ ਜਿੰਨੀ ਵਾਰ ਵੀ ਰੌਲਾ-ਰੱਪਾ ਪਿਆ ਹੈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਮਸਾਂ ਵੀਹ ਫ਼ੀਸਦੀ ਲੋਕ ਜਨੂੰਨੀ ਹੋਣਗੇ ਤੇ ਖਰੂਦ ਮਚਾਉਣ ਵਾਲੇ ਬਾਕੀ ਅੱਸੀ ਫ਼ੀਸਦੀ ਲੋਕ ਉਹ ਹੁੰਦੇ ਨੇ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨੰਗੀਆਂ ਤਲਵਾਰਾਂ ਲੈ ਕੇ ਗੁੰਡਾਗਰਦੀ ਕਰਨ ਦਾ ਚਾਅ ਚੜ੍ਹਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਉਹ ਲੋਕ ਹੁੰਦੇ ਨੇ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨਾ ਆਪਣੇ ਧਰਮ ਨਾਲ ਬਹੁਤਾ ਮੋਹ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਨਾ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ ਨਾਲ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਕਿਸੇ ਦੀ ਤਰੱਕੀ ਨਾਲ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਬਹਾਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਮਨ ਦੀ ਭੜਾਸ ਕੱਢਣ ਦਾ। ਇਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਸਾਡੇ ਧਰਮ ’ਤੇ ਹਮਲਾ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਜਿਹੜਾ ਸਾਥੋਂ ਸਹਾਰਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ, ਪਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਅਕਲ ਅੱਜ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਆ ਸਕੀ ਕਿ ਧਰਮ ਜੋੜਦਾ ਹੈ, ਤੋੜਦਾ ਨਹੀਂ। ਫੇਰ ਤੁਸੀਂ ਬਰਾਦਰੀਵਾਦ ਭਾਰੂ ਕਰਕੇ ਜਾਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਫਿੱਕ ਕਿਉਂ ਪੈਦਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ਤੇ ਨਿਰਜੀਵ ਵਸਤੂਆਂ ਨੂੰ ਤੋੜ ਕੇ ਕੀ ਸਾਬਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ?

ਜਲੰਧਰ ਦੇ ਰਵੀਦਾਸ ਚੌਕ ਵਿੱਚ ਤਲਵਾਰਾਂ ਤੇ ਹਾਕੀਆਂ ਚੁੱਕੀ ਮੁਡੀਹਰ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ, ‘ਯਾਰ ਅੱਜ ਕਰਫਿਊ ਨੇ ਬੜਾ ਪੰਗਾ ਪਾਇਐ…ਕੋਈ ਰੇਹੜੀ ਨਹੀਂ ਦਿਸ ਰਹੀ…ਦੁਕਾਨਾਂ ਦੇ ਸ਼ਟਰ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਨੇ…ਕੁੱਝ ਖਾਣ ਨੂੰ ਮਨ ਕਰ ਰਿਹੈ…ਜੇ ਕੋਈ ਰੇਹੜੀ ਵਾਲਾ ਮਿਲ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਉਹਦੇ ਦੋ ਮਾਰੀਏ ਤੇ ਸਭ ਕੁੱਝ ਖਾ ਜਾਈਏ…।’ ਗੁਰੂਆਂ ਦੇ ਜਿਹੜੇ ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਦੀ ਨੀਤ ਇਹੋ ਜਿਹੀ ਹੋਵੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦਿਲ ਕਿੰਨੇ ਕੁ ਪਵਿੱਤਰ ਹੋਣਗੇ, ਤੁਸੀਂ ਆਪ ਹੀ ਹਿਸਾਬ ਲਗਾ ਲਵੋ?

ਜ਼ਰੂਰਤ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਹੈ ਕਿ ਮੱਛਰੀ ਹੋਈ ਮੁਡੀਹਰ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਵਿੱਚ ਲਿਆਂਦਾ ਜਾਵੇ, ਖੂਨ-ਖਰਾਬਾ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਨੱਥ ਪਾਈ ਜਾਵੇ, ਸਿਰਫ਼ ਵੋਟਾਂ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਨਾ ਖੇਡੀ ਜਾਵੇ, ਸਗੋਂ ਗਲਤ ਅਨਸਰਾਂ ਨੂੰ ਬੰਦੇ ਬਣਨ ਦਾ ਢੰਗ ਸਿਖਾਇਆ ਜਾਵੇ। ਜੇ ਪੁਲਿਸ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸ਼ਨ ਤੇ ਸਰਕਾਰਾਂ ਵਿਗੜੈਲ ਅਨਸਰਾਂ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਵਿੱਚ ਨਾ ਕਰ ਸਕੀਆਂ ਤਾਂ ਅੰਮ੍ਰਿਤਾ ਪ੍ਰੀਤਮ ਦੀਆਂ ਇਹ ਸਤਰਾਂ ਵਾਰ ਵਾਰ ਚੇਤੇ ਆਉਣਗੀਆਂ, ‘ਲੱਗੀ ਨਜ਼ਰ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਕੋਈ ਆਣ ਉਤਾਰੋ…।’

... ਅੱਗੇ ਪੜ੍ਹੋ

ਆਖਿਰ ਕਿਉਂ ਤੇ ਕਦੋਂ ਤੱਕ - ਡਾ. ਜਸਬੀਰ ਕੌਰ

ਸੁਣਿਆਂ ਹੈ, ਕਿ ਧਰਤੀ ਤੇ ਵਸਦੇ ਸਾਰੇ ਜੀਵਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇਨਸਾਨ ਇਕ ਐਸਾ ਜੀਵ ਹੈ ਜਿਸ ਕੋਲ ਦਿਮਾਗ ਹੈ , ਸੋਚਣ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ! ਪਰ ਕਈ ਵਾਰੀ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਨਹੀਂ ਇਨਸਾਨ ਅਤੇ ਜਾਨਵਰ ਵਿਚ ਕੋਈ ਫਰਕ ਨਹੀਂ ਹੈ! ਮੈਂ ਇਹ ਨਹੀਂ ਕਹਿ ਰਹੀ ਕੀ ਇਨਸਾਨ ਜਾਨਵਰ ਹੈ, ਪਰ ਕਈ ਵਾਰੀ ਇਨਸਾਨ ਹੀ ਐਸੇ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ , ਜੋ ਇਹ ਸੋਚਣ ਤੇ ਮਜ਼ਬੂਰ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਨਸਾਨ ਦੀ ਇਨਸਾਨੀਅਤ ਕਿਥੇ ਚਲੀ ਗਈ!

ਇੰਨ੍ਹੀ ਦਿਨੀ ਪੰਜਾਬ ਸੜ ਰਿਹਾ ਹੈ ਤੇ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਸਾੜਣ ਵਾਲੇ ਇਨਸਾਨ ਬੜੇ ਖੁਸ਼ ਹਨ ਕਿ ਅਸੀਂ ਬਹੁਤ ਮਹਾਨ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ!
ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਮਾਹੌਲ ਖਰਾਬ ਹੌਣ ਦਾ ਕਾਰਣ ਵਿਆਨਾ ਦੇ ਆਸਟਰੀਆ ਵਿਚ ਦੋ ਸਿੱਖ ਸਮੂਹਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਹੋਏ ਖੂਨਖਰਾਬੇ ਦੀ ਘਟਨਾ ਜਿਸ ਵਿਚ ਇਕ ਧਰਮ ਗੂਰੁ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ! ਘਟਨਾ ਕਿਸੇ ਦੂਜੇ ਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਵਾਪਰੀ ਤੇ ਖੁਨ ਖਰਾਬਾ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ! ਲੋਕ ਬੱਸਾਂ ਫੂਕ ਰਹੇ ਹਨ, ਰੇਲਗੱਡੀਆਂ ਸਾੜ ਰਹੇ ਹਨ, ਦੁਕਾਨਾਂ ਨੂੰ ਅੱਗ ਲਾ ਰਹੇ ਹਨ।

ਆਖਿਰ ਕਿਉਂ ?

ਕਿਉਂ ਨਹੀ ਲੋਕ ਇਹ ਸੋਚਦੇ ਕੀ ਜਾਣੇ ਅਣਜਾਣੇ ਉਹ ਆਪਣਾ ਘਰ ਸਾੜ ਕੇ ਤਮਾਸ਼ਾ ਬਣਾ ਰਹੇ ਹਨ! ਆਖਿਰ ਸਰਕਾਰੀ ਮਸ਼ੀਨਰੀ, ਬੱਸਾਂ ,ਰੇਲਾਂ ਸਾੜ ਕੇ ਕੀ ਹਾਸਿਲ ਕਰਣਾ ਚਾਹੂੰਦੇ ਨੇ ਇਹ ਲੋਕ? ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਨ੍ਹੀ ਸੁਰਤ ਨਹੀਂ ਕੀ ਕਿ ਇਹ ਸਭ ਪਬਲਿਕ ਪ੍ਰਾਪਰਟੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਇਹ ਤਬਾਹ ਕਰ ਕੇ ਜੰਗ ਜਿੱਤਨੀ ਸਮਝ ਰਹੇ ਹਨ! ਇਹ ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਆਪਣੇ ਘਰ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਹੈ! ਕਿਉਂ ਲੋਕ ਇਹ ਭੁਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਖੂਨ ਪਸੀਨੇ ਦੀ ਕਮਾਈ ਦਾ ਕੁਝ ਹਿੱਸਾ ਜੋ ਟੈਕਸ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਸਰਕਾਰ ਕੋਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਸਰਕਾਰ ਜਨਤਾ ਦੀ ਸਹੂਲੀਅਤ ਲਈ ਹੀ ਇਹ ਪੈਸਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰਦੀ ਹੈ ਇਹਨਾਂ ਸਹੂਲੀਅਤਾਂ ਵਿਚ ਰੇਲਾਂ , ਬੱਸਾਂ, ਸਰਕਾਰੀ ਮਸ਼ੀਨਰੀ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੈ! ਇਸ ਸਭ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ ਨਾਲ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਕੋਈ ਫਰਕ ਨਹੀਂ ਪੈਣਾ ਇਹੋ ਜਿਹੀਆਂ ਹੋਛੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਕਰ ਕੇ ਲੋਕ ਆਪਣਾ ਹੀ ਨੁਕਸਾਨ ਕਰ ਰਹੇ ਹੂੰਦੇ ਹਨ!

ਆਖਿਰ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦੇ ਲੋਕ ?

ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਿਚ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਚੀਜ ਖਰਾਬ ਹੋ ਜਾਏ ਜਾਂ ਟੁੱਟ ਜਾਏ ਤਾਂ ਮਣਾਂ ਮੂੰਹੀਂ ਅਫਸੋਸ ਹੂੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਜੇ ਅਸੀਂ ਆਪ ਘਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਜਾ ਕੇ ਤੋੜ ਫੋੜ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਉਸ ਦਾ ਕੋਈ ਅਫਸੋਸ ਨਹੀਂ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਸਰਕਾਰੀ ਹੈ!
“ਸ਼ਾਬਾਸ਼ ਮੇਰੇ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਜਨਤਾ”
ਉਸ ਵੇਲੇ ਇਹ ਜਨਤਾ ਖਾਮੋਸ਼ ਕਿਉਂ ਹੂੰਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਇਸ ਜਨਤਾ ਵਿਚੋਂ ਹੀ ਲੋਕ ਉੱਠ ਕੇ ਕੁਕਰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਦੀ ਕਿਸੇ ਵਿਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਆਈ ਨਾਰੀ ਦਾ ਕਦੇ ਆਪਣੀ ਧੀ ਭੇਣ ਦਾ ਉਸ ਵੇਲੇ ਕਿਉਂ ਬਾਂਗਾਂ ਮਾਰਨ ਵਾਲੇ ਇਹ ਮਹਾਨ ਲੋਕ ਅੰਦਰੀਂ ਦੜ ਵੱਟ ਕੇ ਬਹਿ ਜਾਂਦੇ ਨੇ?? ਉਸ ਵੇਲੇ ਇਹਨਾਂ ਦਾ ਜ਼ਮੀਰ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਜਾਗਦਾ?
ਵਿਆਨਾ ਵਿਚ ਇਸ ਘਟਨਾ ਨੂੰ ਦੋ ਦਿਨ ਬੀਤ ਗਏ ਨੇ ਪਰ ਉੱਥੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਸਿੱਖਾਂ ਵਲੋਂ ਕੋਈ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਨਹੀਂ ਹੋਈ ਜਦੋਂ ਕਿ ਉੱਥੇ ਕੋਈ 30,000 ਸਿੱਖ ਪਰਿਵਾਰ ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ! ਇਹ ਲੋਕ ਸਰਕਾਰ ਤੋਂ ਇਹ ਆਸ ਰੱਖਦੇ ਨੇ ਕਿ ਸਰਕਾਰ ਮਿੰਟਾਂ ਸਕਿੰਟਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਮਾਮਲੇ ਦਾ ਨਿਪਟਾਰਾ ਕਰੇ! ਮੈਂ ਆਪ ਸਭ ਨੂੰ ਪੁਛਦੀ ਹਾਂ ਕਿ ਆਪਣੇ ਘਰਾਂ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਕਦੀ ਇਨ੍ਹੀ ਛੇਤੀ ਮੁੱਕੇ ਨੇ? ਇਹ ਤੇ ਫਿਰ ਦੋ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਦਾ ਮਾਮਲਾ ਹੈ! ਦੋ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦਾ ਮਾਮਲਾ ਵੀ ਤਾਂ ਹੂੰਦਾ ਜੇ ਉਥੋ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਸਿਖਾਂ ਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਹੂੰਦਾ ਇਹ ਤੇ ਮਸਲਾ ਹੀ ਆਪਸੀ ਲੜਾਈ ਦਾ ਹੈ ਉਥੋਂ ਦੇ ਸਿੱਖ ਹੀ ਆਪਸ ਵਿਚ ਲੜ ਮਰ ਰਹੇ ਹਨ ਕੋਈ ਬਾਹਰ ਦਾ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਮਾਰ ਰਿਹਾ! ਰੋਸ ਜਾਹਿਰ ਕਰਨ ਦੇ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਤਰੀਕੇ ਹੂੰਦੇ ਨੇ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਪਣੇ ਘਰ ਦਾ ਮਾਹੌਲ ਖਰਾਬ ਕਰ ਕੇ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਘਰ ਦਾ ਤਮਾਸ਼ਾ ਤੇ ਬਣਾ ਹੀ ਰਹੇ ਹਾਂ ਬਾਵਜ਼ੂਦ ਇਸ ਦੇ ਅਸੀਂ ਫਿਰ ਕਿਸ ਤੋਂ ਆਸ ਰੱਖਦੇ ਹਾਂ ? ਨੁਕਸਾਨ ਕਰਨ ਲੱਗੇ ਅਸੀਂ ਇਕ ਵਾਰੀ ਨਹੀਂ ਸੋਚਦੇ ਕਿ ਅਸੀਂ ਆਪਣਾ ਘਰ ਬਰਬਾਦ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ ਅੱਗਾਂ ਲਾ ਕੇ ਕੀ ਸਥਿਤੀ ਸੁਦਰ ਜਾਏਗੀ ? ਜਨਤਾ ਨੇ ਪਬਲਿਕ ਪ੍ਰਾਪਰਟੀ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਕਰ ਕੇ ਘਰ ਬਹਿ ਜਾਣਾ ਹੈ ਤੇ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਕੀ ਸਜ਼ਾ ਹੈ? ਉਹ ਫਿਰ ਜਨਤਾ ਦੀ ਹੀ ਸਹੁਲਿਅਤ ਲਈ ਨੁਕਸਾਨ ਦੀ ਭਰਪਾਈ ਕਰੇਗੀ! ਇਹੀ ਬੇਗੈਰਤ ਜਨਤਾ ਰੇਲ ਜਾਂ ਬੱਸ ਦੀ ਸਹੁਲੀਅਤ ਨਾ ਮਿਲਨ ਤੇ ਫਿਰ ਬਿਨਾਂ ਸੋਚੇ ਬਵਾਲ ਖੜਾ ਕਰੇਗੀ! ਫਿਰ ਤੋੜ ਫੋੜ ਕਰਫਿਉ , ਫਿਰ ਨਿਰਦੋਸ਼ਾਂ ਦੀ ਮੌਤ ਦੀ ਖੇਡ ! ਇਹ ਕੇਵਲ ਇਕ ਘਟਨਾਂ ਹੈ, ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਦੰਗੇ ਹੂੰਦੇ ਰਹੇ ਹਨ ਤੇ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੂੰਦੀ ਹੈ ਵਿਚਾਰੀ ਜਨਤਾ ਦੀ ਆਪਣੀ ਜਾਇਦਾਦ,ਜਿਸ ਨੂੰ ਸਾੜ ਫੂਕ ਕੇ ਮੇਰੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਜਨਤਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣਦੀ ਹੈ! ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਕਿ ਆਪਣੇ ਘਰ ਦੇ ਜਾਨਵਰ ਨਾਲ ਵੀ ਪਿਆਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਘਰ ਦੀ ਹਰ ਇੱਟ ਜੋ ਹੱਥੀਂ ਲਾਈ ਹੂੰਦੀ ਹੈ ਉਸ ਨਾਲ ਮੋਹ ਹੂੰਦਾ ਹੈ ਫਿਰ ਕਿਉਂ ਫਰਕ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਘਰ ਤੇ ਦੇਸ਼ ਵਿਚਕਾਰ ਕਿਉਂ ਫਰਕ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਆਪਣੇ ਤੇ ਸਰਕਾਰੀ ਵਿਚਕਾਰ ?
ਆਖਿਰ ਕਿਉਂ ! ਆਖਿਰ ਕਿਉਂ !! ਆਖਿਰ ਕਿਉਂ !!!
... ਅੱਗੇ ਪੜ੍ਹੋ